Andrzej Kaszuba

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Andrzej Kaszuba (ur. 11 marca 1952 w Tczewie, zm. 7 sierpnia 2012 w San Jose) – polski inżynier i działacz opozycyjny[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1976 ukończył studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Gdańskiej. W latach 1976–1981 pracował w Fabryce Przekładni Samochodowych „Polmo” w Tczewie, w Wydziale Doświadczalnym[1].

W sierpniu 1980 współorganizował strajk – wybrano go na przewodniczącego Komitetu Strajkowego. Do „Solidarności” wstąpił we wrześniu 1980, pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Założycielskiego i Komisji Zakładowej. W październiku 1980 organizował, a następnie wszedł w skład redakcji „Biuletynu Informacyjnego Komisji Zakładowej NSZZ »Solidarność«”[2] w zakładzie Polmo. W 1981 był delegatem na I Walne Zebranie Delegatów Regionu Gdańskiego[3]. Po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego internowano go od 13 grudnia 1981 do 24 lipca 1982 w Ośrodku Odosobnienia w Strzebielinku koło Wejherowa[1].

W sierpniu 1982 wyjechał z rodziną do USA. Tam pracował jako technolog, projektował reaktory do produkcji układów scalonych (1985–2008) i sprzęt do produkcji paneli słonecznych (od 2008). Uczestniczył w zakładaniu ośrodka polonijnego East Bay Polish American Association w pobliżu San Francisco. Był członkiem zarządu Polish American Congress Northern California Division. Zmarł w Kalifornii[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Arkadiusz Kazański: Andrzej Kaszuba. Encyklopedia Solidarności. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-06)].
  2. Ewa Kuberna: „Biuletyn Informacyjny Tymczasowej Komisji Zakładowej NSZZ «Solidarność» Kombinatu Przemysłowego Huta Stalowa Wola”. Encyklopedia Solidarności.
  3. I Walne Zebranie Delegatów RG NSZZ "S". Region Gdański NSZZ „Solidarność”, 24 maja 2012.