Andrzej Makólski
 podporucznik
| |
| Data urodzenia |
22 lub 24 listopada 1924 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
23 sierpnia 1944 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca plutonu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Andrzej Makólski ps. Mały Jędrek (ur. 22 listopada 1924[1] lub 24 listopada 1924[2], zm. 23 sierpnia 1944 w Warszawie) – podporucznik, podharcmistrz, uczestnik powstania warszawskiego jako żołnierz, a następnie dowódca II plutonu „Alek” 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka”.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Podczas okupacji niemieckiej działał w zbrojnym podziemiu.
W powstaniu warszawskim walczył na Woli i na Starym Mieście. Od 22 sierpnia 1944 dowodził II plutonem „Alek”. Zastąpił na tym stanowisku Jana Jaworowskiego, który w tym dniu został ciężko ranny.
Andrzej Makólski zginął 23. dnia powstania warszawskiego, w obronie Szpitala Jana Bożego przy ul. Bonifraterskiej 12. Miał 20 lat. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” na Wojskowych Powązkach w Warszawie (kwatera A20-3-15)[3].
Został dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 6. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy „Bellona”, Warszawa 2004. ISBN 83-11-09261-3
- ↑ Dane według: Praca zbiorowa: Pamiętniki żołnierzy batalionu Zośka tom III: Czerniaków. 2013. ISBN 978-83-933302-1-8.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze