Andrzej Ogrodowczyk

Andrzej Ogrodowczyk

Andrzej Ogrodowczyk (ur. 23 grudnia 1952 w Turku, zm. 8 września 2002 w Poznaniu) – polski poeta pokolenia „indywidualistów 1976–1989", prozaik, eseista, krytyk literacki, dramatopisarz.

Dzieciństwo i wykształcenie

Dzieciństwo i młodość spędził w Marianowie i Kowalach Pańskich w powiecie tureckim. Do szkoły podstawowej uczęszczał w Kowalach Pańskich. Jako 14-latek pisał do „Świata Młodych” drobne artykuły poświęcone młodzieńczym zainteresowaniom i działalności szkolnej drużyny harcerskiej. W 1971 ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Turku. W latach 1971–1972 był słuchaczem Studium Nauczycielskiego w Kaliszu. Od roku 1972 w Poznaniu. Absolwent filologii polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (1977).

Praca zawodowa

Po uzyskaniu magisterium w roku 1977 podjął pracę w Zespole Szkół Rolniczych w Rokietnicy. Dalszą pracę kontynuował w Poznaniu. W latach 1982–1984 nauczyciel języka polskiego w jednej z poznańskich szkół podstawowych, w latach 1988–1992 w Szkole Podstawowej nr 34 im. Wojska Polskiego w Poznaniu, następnie od 1992–1994 w XXV Liceum Ogólnokształcącym im. Generałowej Jadwigi Zamoyskiej w Poznaniu. W latach 1997–1999 wychowawca w Młodzieżowej Świetlicy Dworcowej. Prowadził warsztaty poetyckie min. w klubie „Zielone Pióra” Młodzieżowego Domu Kultury „Za cytadelą” w Poznaniu. Wykładowca Uniwersytetu Poezji Stowarzyszenia Jeszcze Żywych Poetów w Zielonej Górze. Juror młodzieżowych konkursów literackich, a w latach 90. także juror Turniejów Wierszy o Poznaniu i Wielkopolsce. W latach 2001–2002 prowadził zajęcia fakultatywne o twórczości Samuela Becketta i Franza Kafki w poznańskiej Wyższej Szkole Języków Obcych.

Twórczość literacka

Debiutował w prasie w roku 1977 jako krytyk literacki, wkrótce zaczął także publikować wiersze min. na łamach periodyków „Nadodrze”, „Odra”, „Poezja”, „Miesięcznik Literacki” i „Nowy Wyraz”. Jedno z pierwszych opowiadań „Wśród snu”, ukazało się drukiem w almanachu młodej prozy wielkopolskiej „Prosto z młodości” (1980). Od lat 80. prowadził i publikował „Dziennik z wczoraj. Zapiski rowerowe”. Wiersze, eseje, szkice, recenzje, fragmenty prozy i dziennika publikował również na łamach "Integracji", "Akcentu", "W drodze", "Przeglądu Powszechnego", "Toposu", "Radaru", "Tygodnika Kulturalnego", „Obrzeży”. Od 1990 był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, a także w latach 1994–2002 współpracownikiem „Gazety Malarzy i Poetów” w Poznaniu. Jego eseje o malarstwie można znaleźć w katalogach do wystaw prezentowanych w poznańskich galeriach sztuki współczesnej (min. w Galerii Miejskiej „Arsenał”, a także w galeriach „Polony”, „R”, „Muzalewska”, także w Galerii Sztuki „Wozownia” w Toruniu i „Otwarta Pracownia” w Krakowie). Na krótko przed śmiercią związał się z Klubem Galerią „ZAK” w Poznaniu, gdzie miał prowadzić dyskusyjne spotkania literackie. Jest autorem niewydanych drukiem eseistycznych rozpraw o twórczości Witolda Gombrowicza i Samuela Becketta. Jego wiersze były tłumaczone na język niemiecki, rosyjski i węgierski.

W roku 1998 w kronice Klubu Piosenki Literackiej „Szary Orfeusz”, wpisał po swoim wieczorze autorskim:

'Nareszcie zrozumiałem, że Piękno jest wszystkim dla czego warto żyć

Wyróżnienia

Laureat min. konkursu poetyckiego „Zielona Waza” (1979), Turnieju Jednego Wiersza Wągrowieckich Warsztatów Poetyckich (1981), Konkursu Poetyckiego im. Romana Brandstaettera (1987). Poeta uwieńczony Laurem Klemensa Janickiego w ramach II Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego (Poznań, 1994). Nagrodzony w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Zbigniewa Herberta „O liść konwalii” (Toruń, 1993, 94, 95) i w Konkursie Poetyckim „Cybisem inspirowane” (Brzeg, 1997). Wyróżniony w IX Turnieju Wierszy o Poznaniu i Wielkopolsce (1981), w Turnieju Poetyckim i Plastycznym „O Złotą Lampkę Górniczą” (Wałbrzych, 1982), w konkursie literackim „O Nagrodę Skrzydła Ikara” (Katowice, 1996) oraz w Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Stanisława Grochowiaka (Leszno, 1996).

Publikacje

Autor tomów poezji:

• „Nie wszystko zostało skończone” (Kraków 1988)
• „Nieprzeźroczysta” (Warszawa 1989)
• „Jabłuszko Ziemi” (Poznań 1991)
• „Zanim pochłonie” (Poznań 1998)
• „Nazywałem się Franz Kafka” (Poznań 2000)

Współautor poetyckiej „antologii pięciu” (Roman Bąk, Jan Kasper, Andrzej Ogrodowczyk, Sergiusz Sterna–Wachowiak, Tadeusz Żukowski)

Bibliografia

• Andrzej Ogrodowczyk: Nazywałem się Franz Kafka. Poznań: Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, 2000. ISBN 83-911427-6-0.brak strony w książce
• Turek i okolice. Słownik biograficzny. Praca zbiorowa. Turek: Bibliotheca Turcoviana, 2011, s. 201-206. ISBN 978-83-61958-60-4.