Andrzej Jerzy Sokolnicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Andrzej Sokolnicki)
Andrzej Jerzy Sokolnicki
Herb
Jelita
Rodzina

Sokolniccy herbu Jelita

Data urodzenia

1 połowa XVII wieku

Data śmierci

1682

Dzieci

nieznana córka, żona Hieronima Kuropatnickiego

Andrzej Jerzy Sokolnicki z Sokolnik herbu Jelita (zm. w 1682 roku) – chorąży lwowski w latach 1658-1682, miecznik sanocki w 1658 roku[1], pułkownik wojsk koronnych, sędzia deputat wojewódzki z ziemi lwowskiej w konfederacji gołąbskiej[2], sędzia kapturowy ziemi lwowskiej w 1668 roku[3], sędzia kapturowy ziemi lwowskiej w 1673 roku[4].

W czasie bitwy pod Warką w 1656 r. dowódca chorągwi husarskiej marszałka Jerzego Lubomirskiego – 190 koni.

W lipcu 1660 roku Lubomirski na czas swego pobytu na naradzie wojennej we Lwowie powierzył mu dowództwo nad całą swoją armią. Podczas kampanii ukraińskiej w roku 1660 dowodził pułkiem jazdy w bitwach pod Lubarem, pod Cudnowem i pod Słobodyszczami. W tej ostatniej po ostatecznie nieudanym ataku husarii na tabor kozacki został ranny i ledwo uszedł z życiem. Stanął w 3 konie na pospolitym ruszeniu ziemian lwowskich i powiatu żydaczowskiego 29 sierpnia 1672 roku pod Lublinem[5].

Literatura[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy". Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 390.
  2. Zbigniew Pazdro, Sądy konfederacyjne z roku 1672-1673, w: Kwartalnik Historyczny, t. XIV, Lwów r. 1900, s. 423.
  3. Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. T. 21. Lauda sejmikowe. T. 2. Lauda wiszeńskie 1648-1673 r., Lwów 1911, s. 480.
  4. Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. T. 22. Lauda sejmikowe. T. 3. Lauda wiszeńskie 1673-1732 r., Lwów 1914, s. 1.
  5. Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tzw. bernardyńskiego we Lwowie, t. 21, Lwów 1911, s. 603.