Andrzej Stelmachowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Aight 2009 (dyskusja | edycje) o 20:42, 11 kwi 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Andrzej Stelmachowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 stycznia 1925
Poznań

Data i miejsce śmierci

6 kwietnia 2009
Warszawa

Minister edukacji narodowej
Okres

od 23 grudnia 1991
do 11 lipca 1992

Poprzednik

Robert Głębocki

Następca

Zdobysław Flisowski

Marszałek Senatu Rzeczypospolitej Polskiej
Okres

od 4 lipca 1989
do 25 listopada 1991

Przynależność polityczna

Obywatelski Klub Parlamentarny

Następca

August Chełkowski

Odznaczenia
Order Orła Białego Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski Odznaka Honorowa za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego Medal „Milito Pro Christo” Komandor Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego Order Przyjaźni II stopnia
Uroczystość nadania imienia Andrzeja Stelmachowskiego sali 182 w gmachu Senatu (2009)
Grób Andrzeja Stelmachowskiego na Starych Powązkach w Warszawie

Andrzej Stelmachowski (ur. 28 stycznia 1925 w Poznaniu, zm. 6 kwietnia 2009 w Warszawie[1]) – polski profesor nauk prawnych i polityk, nauczyciel akademicki, marszałek Senatu I kadencji w latach 1989–1991, minister edukacji narodowej w rządzie Jana Olszewskiego, doradca prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego ds. Polonii. Kawaler Orderu Orła Białego. Syn Bronisława Stelmachowskiego.

Życiorys

Wykształcenie i działalność naukowa

Studia prawnicze ukończył w 1947 na Wydziale Prawa Uniwersytetu Poznańskiego. Na tej uczelni uzyskał stopień naukowy doktora. Od 1962 był profesorem Uniwersytetu Wrocławskiego, od 1969 profesorem Uniwersytetu Warszawskiego. W 1970 został kierownikiem Zakładu Prawa Rolnego UW. Wykładał także na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i Uniwersytecie w Białymstoku. W 1973 uzyskał tytuł naukowy profesora. Był członkiem Polskiej Akademii Nauk. Specjalizował się w prawie cywilnym i rolnym.

Od 1984 do 1989 zasiadał w komisji Episkopatu Polski Iustitia et Pax, a od 1989 w komisji ds. Duszpasterstwa Rolników oraz Duszpasterstwa Ludzi Pracy

Działalność polityczna

Przed wojną był członkiem Związku Akademickiego Młodzież Wszechpolska[2]. W okresie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej.

W 1980 był doradcą Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej (wspierał prace Komisji Ekspertów przy Prezydium MKS), a następnie m.in. doradcą Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Rolników Indywidualnych „Solidarność”. Był uczestnikiem prac Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności[3]. Ponadto przewodniczył w okresie 1982–1985 Komitetowi Organizacyjnemu Kościelnej Fundacji na rzecz Rolnictwa. W latach 1987–1990 był prezesem warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej. Należał do inicjatorów okrągłego stołu, uczestniczył w jego obradach plenarnych i pracach zespołowych. W 1989 został senatorem I kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego, objął stanowisko marszałka Senatu[4]. W rządzie Jana Olszewskiego pełnił funkcję ministra edukacji narodowej (1991–1992)[5].

W 2005 wszedł w skład honorowego komitetu poparcia Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich. W lutym 2007 został doradcą prezydenta Lecha Kaczyńskiego ds. Polonii[6].

Od lutego 1990 do 11 maja 2008 był prezesem Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” w Warszawie.

Zmarł 6 kwietnia 2009, jego pogrzeb z udziałem m.in. prezydenta Lecha Kaczyńskiego i marszałka Senatu VII kadencji Bogdana Borusewicza odbył się 15 kwietnia tego samego roku. Andrzej Stelmachowski został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[7].

Odznaczenia i wyróżnienia

Ordery i odznaczenia
Wyróżnienia
Upamiętnienie
  • patron Domu Polskiego w Iwieńcu
  • patron sali nr 182 w gmachu Senatu[13]
  • tablica pamiątkowa w siedzibie Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” (2010)[14]

Przypisy

  1. Nie żyje prof. Andrzej Stelmachowski. gazeta.pl. [dostęp 19 kwietnia 2009].
  2. Andrzej Stelmachowski. wyborcza.pl. [dostęp 31 października 2009].
  3. Kazimierz Barczyk, Stanisław Grodziski, Stefan Grzybowski: Obywatelskie Inicjatywy Ustawodawcze Solidarności 1980–1990. Warszawa: Kancelaria Sejmu, 2001, s. 33. ISBN 83-7059-503-0. [dostęp 9 października 2015].
  4. Andrzej Stelmachowski. senat.pl. [dostęp 29 marca 2017].
  5. M.P. z 1992 r. nr 1, poz. 1
  6. Andrzej Stelmachowski doradcą prezydenta. wp.pl, 29 marca 2007. [dostęp 26 czerwca 2011].
  7. Żegnamy jednego z twórców wolnego państwa. tvn24.pl, 15 kwietnia 2009. [dostęp 19 kwietnia 2009].
  8. M.P. z 2009 r. nr 35, poz. 538
  9. Kalendarium ważniejszych wydarzeń w Senacie, Sejmie, Polsce i na świecie od 1989 roku. senat.gov.pl. [dostęp 11 kwietnia 2011].
  10. Minister Andrzej Halicki wręczył w Białymstoku Odznaki Honorowe za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego. mac.gov.pl, 7 października 2015. [dostęp 9 października 2015].
  11. Bartoszewski, Stelmachowski i Komorowska odznaczeni papieskimi orderami. ekai.pl, 2 listopada 2006. [dostęp 11 kwietnia 2011].
  12. Wydarzenia. senat.gov.pl, 23 listopada 2006. [dostęp 24 marca 2018].
  13. Uroczyste obchody XX-lecia odrodzonego Senatu. senat.pl, 3 lipca 2009. [dostęp 21 listopada 2013].
  14. Posiedzenie Polonijnej Rady Konsultacyjnej. senat.pl. [dostęp 21 października 2010].

Bibliografia