Andrzej Szczytko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Szczytko
Ilustracja
Andrzej Szczytko jako Thomas Gregg, podczas pracy nad serialem Tajemnica twierdzy szyfrów (2006)
Imię i nazwisko

Andrzej Wincenty Szczytko

Data i miejsce urodzenia

9 października 1955
Augustów

Data i miejsce śmierci

11 czerwca 2021
Poznań

Zawód

aktor, reżyser, tłumacz

Lata aktywności

1977–2021

Zespół artystyczny
Teatr im. C.K. Norwida w Jeleniej Górze
(1977–1978)
Teatr Dramatyczny w Białymstoku
(1978–1980)
Teatr Współczesny w Szczecinie
(1980)
Teatr Polski w Szczecinie
(1981–1983)
Teatr Polski w Poznaniu
(1983–1991, 1995–2000)
Lubuski Teatr w Zielonej Górze
(1993–1995)
Teatr Nowy im. Kazimierza Dejmka w Łodzi
(2009–2012)
Narodowy Teatr Dramatyczny w Charkowie
(2012–2017)
Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Zdjęcie z planu serialu Tajemnica twierdzy szyfrów (2006); od lewej – górny rząd: Marcin Bosak (Raider), Marcin Dorociński (Afgan), Arkadiusz Janiczek (sierżant); od lewej – dolny rząd: Robert Wrzosek (Nigel Wood), Paweł Deląg (komandor Howard Compaigne), Jan Wieczorkowski (Hamlet), Piotr Grabowski (major Andrzej Czerny), Andrzej Szczytko (kapitan Thomas Gregg)
Andrzej Szczytko i Janusz Głowacki, Teatr Dramatyczny im. Tarasa Szewczenki w Charkowie (2014)
Andrzej Szczytko

Andrzej Wincenty Szczytko (ur. 9 października 1955 w Augustowie, zm. 11 czerwca 2021 w Poznaniu) – polski aktor teatralny i filmowy, reżyser teatralny, tłumacz; dyrektor Polskiego Instytutu Sztuki Teatralnej w Nowym Jorku (1991–1993), zastępca dyrektora (1998–2000) i p.o. dyrektora naczelnego (2000) Teatru Polskiego w Poznaniu, reżyser-gość Teatru Dramatycznego im. Tarasa Szewczenki w Charkowie (2012–2017)[1][2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Grzegorza Piramowicza w Augustowie (1974)[3]. Absolwent Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi (1978), gdzie studiował na roku m.in. z: Hanną Mikuć, Elżbietą Piwek, Bogusławą Pawelec, Jackiem Komanem, Piotrem Skibą i Jacentym Jędrusikiem. Kształcił się także w Goodman School of Drama na DePaul University (1980)[4]. Zadebiutował 18 listopada 1977 w Teatrze im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze rolą Lentullusa w spektaklu Androkles i lew G.B. Shawa w reżyserii Henryka Tomaszewskiego[5].

Był aktorem Teatru im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze (1977–1978), Teatru Dramatycznego im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku (1978–1980), Teatru Współczesnego w Szczecinie (1980), Teatru Polskiego w Szczecinie (1981–1983); Teatru Polskiego w Poznaniu (1983–1991, 1995–2000); Lubuskiego Teatru im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze (1993–1995); Teatru Nowego im. Kazimierza Dejmka w Łodzi (2009–2012)[6][7]. Gościnnie występował na deskach Teatru Studio w Warszawie, Teatru im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie, Sceny na Piętrze oraz Teatru Muzycznego w Poznaniu[8][9]. Wystąpił w ponad stu rolach teatralnych w spektaklach takich reżyserów jak: Krystian Lupa, Henryk Tomaszewski, Alina Obidniak, Jerzy Zegalski, Wanda Laskowska, Lech Raczak, Krzysztof Babicki, Adam Orzechowski, Waldemar Modestowicz, Jacek Bunsch i Grzegorz Mrówczyński[10][11]. Był asystentem Jerzego Kreczmara[4].

W latach 80. i 90. współpracował z Teatrem Polskiego Radia[4]. W 1990 roku zadebiutował na deskach poznańskiego Teatru Polskiego reżyserią adaptacji Traktatu moralnego Czesława Miłosza[5]. Przedstawienia w jego reżyserii były zapraszane na festiwale w Berlinie, Poczdamie, Warszawie − Teatr Imka[12], Poznaniu, Rzeszowie, Kijowie – Narodowy Teatr im. Iwana Franki[13], Sarajewie i Mińsku − RTBD[4][14]. W latach 1991–1993 występował na off-off Broadwayu, a w ramach Polskiej Grupy Teatralnej w Nowym Jorku pełnił funkcję dyrektora Polskiego Instytutu Sztuki Teatralnej w Nowym Jorku, którego zadaniem było udokumentowanie historii teatru polskiego w Stanach Zjednoczonych[5][1]. Pełnił także funkcję zastępcy dyrektora (1998–2000) i p.o. dyrektora naczelnego (2000) Teatru Polskiego w Poznaniu[15][16][17]. W latach 1999–2007 był producentem, zaś w latach 2000–2004 był dyrektorem naczelnym agencji reklamowej[1][5].

W latach 2012–2017 był reżyserem-gościem Narodowego Teatru Dramatycznego im. Tarasa Szewczenki w Charkowie[18][19][20][21]. Na deskach teatru wystawił Żegnaj, Judaszu Ireneusza Iredyńskiego (2013), Antygonę w Nowym Jorku Janusza Głowackiego (2014) oraz Kartotekę Tadeusza Różewicza (2017)[22]. Zajmował się przekładem polskiej i ukraińskiej dramaturgii publikowanej na łamach miesięcznika Dialog, gościnnie wykładał także w Instytucie Teatralnym charkowskiego Konserwatorium[1][23].

Na małym ekranie zadebiutował rolami Sierżanta i Człowieka wojny w Matce Courage i jej dzieciach Brechta (1983) w reżyserii Andrzeja Rozhina. Debiutem filmowym była rola Feliksa Kroguleckiego w Republice nadziei (1986) w reżyserii Zbigniewa Kuźmińskiego. Na dużym ekranie pojawiał się najczęściej w rolach drugoplanowych m.in. w: Koledze Pana Boga (1986) reż. Wojciech Brzozowicz, Powrocie do Polski (1988) reż. Paweł Pitera, Gdańsku 39 (1989) reż. Zbigniew Kuźmiński, Kanclerzu (1989) reż. Ryszard Ber, Poznań 56 (1996) reż. Filip Bajon, Ogniem i mieczem (1999) reż. Jerzy Hoffman oraz w Teczce (2007) reż. Jakub Kossakowski. Wystąpił też w wielu produkcjach telewizyjnych takich jak: Pogranicze w ogniu (1988–1991) jako porucznik Lenart, Duża przerwa (2000–2001) jako prof. Zbigniew Szawdzianiec[24], Tajemnica twierdzy szyfrów (2007) jako kpt. Thomas Gregg[25] oraz w innych rolach gościnnych.

Zmarł 11 czerwca 2021 w Poznaniu, w wieku 65 lat[1]. Pochowany na Cmentarzu Parafii Matki Bożej Pocieszenia w Poznaniu (kwatera: IV rząd: B miejsce: 50).

Teatr[edytuj | edytuj kod]

Teatr
Rok Tytuł Autor Reżyser Teatr Role / Forma twórczości
1977 Androkles i lew George Bernard Shaw Henryk Tomaszewski Teatr im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze Letullus
1978 Ifigenia w Taurydzie Goethe Johann Wolfgang Alina Obidniak Teatr im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze Orestes
1978 Nadobnisie i koczkodany, czyli Zielona pigułka Stanisław Ignacy Witkiewicz Krystian Lupa Teatr im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze Mandelbaum
1978 Dziady część III Adam Mickiewicz Grzegorz Mrówczyński Teatr im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze Tomasz, Lokaj
1978 Księżyc świeci nieszczęśliwym Eugene O’Neill Jerzy Hoffmann Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku Harder
1978 Żegnaj, Judaszu Ireneusz Iredyński Wojciech Pisarek Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku Judasz
1979 Niewidzialna kochanka czyli hiszpańskie czary Pedro Calderon de la Barca Jerzy Zegalski Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku Don Manuel
1979 Profesja pani Warren George Bernard Shaw Jerzy Zegalski Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku Frank Gardner
1979 Tyberiusz Wojciech Bąk Jerzy Zegalski Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku Konsul II, Senator III
1980 Wesele Stanisław Wyspiański Jerzy Zegalski Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku Kuba
1980 Grupa Laokoona Tadeusz Różewicz Tadeusz Kozłowski Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku Syn
1981 Łyżki i księżyc Emil Zegadłowicz Ryszard Major Teatr Polski w Szczecinie Złoczyńca
1982 Betleem polskie Lucjan Rydel Henryk Giżycki Teatr Polski w Szczecinie Jagiełło, Jasiek
1982 Igraszki z diabłem Jan Drda Andrzej Rozhin Teatr Polski w Szczecinie Karborund
1982 Alicja w Krainie Czarów Lewis Carroll Andrzej Strzelecki Teatr Polski w Szczecinie Król, Bil
1982 Matka Courage i jej dzieci Bertolt Brecht Andrzej Rozhin Teatr Polski w Szczecinie Żołnierz
1982 Miarka za miarkę William Shakespeare Irena Wollen Teatr Polski w Szczecinie Łokieć
1983 Ulisses James Joyce Wanda Laskowska Teatr Polski w Szczecinie Doktor, Grabarz, Żołnierz
1983 Proces Franz Kafka Lech Raczak Teatr Polski w Poznaniu Titorelli
1983 Mistrz Olof August Strindberg Jerzy Kreczmar Teatr Polski w Poznaniu Niemiec; asystent reżysera
1984 Henryk V William Shakespeare Jan Kulczyński Teatr Polski w Poznaniu Chór, Arcybiskup Canterbury, Komendant Harfleur, Herold
1985 Mieszczanin szlachcicem Molière Leszek Czarnota Teatr Polski w Poznaniu role
1985 Zmierzch Izaak Babel Jacek Pazdro Teatr Polski w Poznaniu Sieńka Tupacz
1986 Nie-Boska komedia Zygmunt Krasiński Grzegorz Mrówczyński Teatr Polski w Poznaniu Przechrzta
1986 Żmija Fadil Hadzić Bogdan Jerković Teatr Polski w Poznaniu Pik, dziennikarz
1986 Przygody Sindbada Żeglarza Bolesław Leśmian Maria Straszewska Teatr Polski w Poznaniu Mirakles
1987 Normalne serce Larry Kramer Grzegorz Mrówczyński Teatr Polski w Poznaniu Bruce Niles
1987 Dziady Adam Mickiewicz Grzegorz Mrówczyński Teatr Polski w Poznaniu Wysocki, Tomasz Zan, Kruk, Justyn Pol
1988 Ubu Król, czyli Polacy Alfred Jarry Wiesław Górski Teatr Polski w Poznaniu Spiskowiec
1990 W Kraju Kłamczuchów Zofia Mrówczyńska Leszek Czarnota Teatr Polski w Poznaniu role
1990 Jan Maciej Karol Wścieklica Stanisław Ignacy Witkiewicz Jacek Bunsch Teatr Polski w Poznaniu Klawecyn Gorgozan Bykoblazjon
1990 Wyzwolenie Stanisław Wyspiański Grzegorz Mrówczyński Teatr Polski w Poznaniu Przodownik
1990 Traktat moralny Czesław Miłosz Andrzej Szczytko Teatr Polski w Poznaniu role; reżyseria, adaptacja
1991 Szewcy Stanisław Ignacy Witkiewicz Jacek Bunsch Teatr Polski w Poznaniu Hiper-Robociarz
1992 Zabawa Sławomir Mrożek Ireneusz Wykurz Polska Grupa Teatralna w Nowym Jorku Parobek B
1994 Zabawa jak nigdy William Saroyan Roman Kłosowski Lubuski Teatr w Zielonej Górze Joe
1995 Ślub Witold Gombrowicz Krzysztof Rościszewski Lubuski Teatr w Zielonej Górze Dygnitarz-Zdrajca, Pijak 1
1995 Don Kichote Miguel de Cervantes Jacek Bunsch Teatr Polski w Poznaniu Biskajczyk, Galernik III, Książę
1996 Noc Walpurgii albo Kroki Komandora Wieniedikt Jerofiejew Waldemar Modestowicz Teatr Polski w Poznaniu Dr Igor Lwowicz Raninson
1997 Świat na opak Wiesław Hołdys Wiesław Hołdys Teatr Polski w Poznaniu Oprawca
1998 Ballady i romanse Adam Mickiewicz Adam Orzechowski Teatr Polski w Poznaniu role; asystent reżysera
1999 Ślub Witold Gombrowicz Krzysztof Rościszewski Teatr Polski w Poznaniu Zdrajca II, Pijak II
1999 Wieczór Trzech Króli, albo co chcecie William Shakespeare Waldemar Matuszewski Teatr Polski w Poznaniu Orsino, książę Ilrii
1999 Wieczór kawalerski Robin Hawdon Paweł Pitera Teatr Polski w Poznaniu Tom
2003 Mistrz i Małgorzata Michaił Bułhakow Andrzej Marczewski Teatr Nowy w Łodzi Berlioz, Parczewski, Moskiewska Krawcowa, Alojzy Mogarycz
2007 Okno na parlament Ray Cooney Paweł Pitera Teatr Muzyczny w Poznaniu Richard Willey
2010 Biedermann i podpalacze Max Frisch Krzysztof Babicki Teatr Nowy w Łodzi Gottlieb Biedermann
2011 Przyjazne dusze Pam Valentine Paweł Pitera Teatr Nowy w Łodzi Jack Cameron
2013 Żegnaj, Judaszu Ireneusz Iredyński Andrzej Szczytko Narodowy Teatr Dramatyczny w Charkowie reżyseria
2014 Antygona w Nowym Jorku Janusz Głowacki Andrzej Szczytko Narodowy Teatr Dramatyczny w Charkowie reżyseria
2016 Labirynt Ołeksandr Witer Andrzej Szczytko Scena Nowa Centrum Kultury Zamek w Poznaniu reżyseria, przekład
2016 Noc wilków Ołeksandr Witer Jacek Malinowski Białostocki Teatr Lalek przekład[23][26]
2017 Kartoteka Tadeusz Różewicz Andrzej Szczytko Narodowy Teatr Dramatyczny w Charkowie reżyseria, opracowanie muzyczne[27]
2017 Antygona w Nowym Jorku Janusz Głowacki Andrzej Szczytko Teatr Nowy w Łodzi reżyseria[28]

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Role filmowe i telewizyjne
Rok Tytuł Reżyser Rola Uwagi
1983 Matka Courage i jej dzieci Andrzej Rozhin Sierżant, Człowiek Wojny Teatr Telewizji
1985 Republika Ostrowska Zbigniew Kuźmiński Feliks Krogulecki serial
1986 Republika nadziei Zbigniew Kuźmiński Feliks Krogulecki film
1986 Kryptonim „Turyści” Jerzy Obłamski SB-ek aresztujący Masnego odc. 3
1986 Kolega Pana Boga Wojciech Brzozowicz - film
1988 Powrót do Polski Paweł Pitera Roman Wilkanowicz film
1988 Pogranicze w ogniu Andrzej Konic porucznik Lenart, podwładny Sarny odc. 6
1989 Żelazną ręką Ryszard Ber prowadzący Samuela Zborowskiego na ścięcie film
1989 Normalne serce Grzegorz Mrówczyński Bruce Niles (Paul Popham)(inne języki) Teatr Telewizji
1989 Kanclerz Ryszard Ber Wacław Urowiecki, podkomendny Zamoyskiego odc. 3, 4, 5
1989 Gdańsk 39 Zbigniew Kuźmiński Stanisław Poszwa, inspektor celny w Kałdowie serial
1991 Pogranicze w ogniu Andrzej Konic porucznik Lenart, podwładny Sarny odc. 11, 13, 15, 20, 23, 24
1996 Poznań 56 Filip Bajon chirurg w Szpitalu im. Franciszka Raszei film
1997 Ach, te okienka Paweł Pitera ojciec serial[29]
1999 Ogniem i mieczem Jerzy Hoffman ataman koszowy film
2000 Ogniem i mieczem Jerzy Hoffman ataman koszowy serial
2000−2001 Duża przerwa Mirosław Bork Zbigniew Szawdzianiec „Alchemik” serial
2001–2003 Zrozumieć świat Ewa Juchniewicz Marek Leśny serial
2001 3 km do raju Rafał Jerzak dziennikarz film
2001 Na dobre i na złe Teresa Kotlarczyk Szumski odc. 74
2003 Psie serce Michał Ozierow Jacek, mąż Baśki odc. 21
2003 Plebania Jerzy Sztwiertnia mąż Konstancji odc. 332
2003 Chwała zwycięzcom Adek Drabiński porucznik Bohdan Hulewicz Sensacje XX wieku
2003 M jak miłość Maciej Dejczer patolog odc. 181
2003 Ludzie wśród ludzi Krzysztof Riege Aleksander serial
2003 Kasia i Tomek Jerzy Bogajewicz pracownik kasyna seria II, odc. 2, głos
2004 Czerwona Orkiestra Adek Drabiński pułkownik Abwehry Sensacje XX wieku[30]
2004 Na dobre i na złe Teresa Kotlarczyk doktor Biernacki odc. 172
2004 Tajemniczy zamek Adek Drabiński kmdr por. Howard Compaigne Sensacje XX wieku[31]
2004 Pojedynek w Venlo Adek Drabiński Gijsbertus Sas(inne języki) Sensacje XX wieku[32]
2005 Pensjonat pod Różą Maciej Wojtyszko Julian Gentowski odc. 44 i 45
2005 Magda M. Maciej Dejczer przedsiębiorca, klient Wiktora odc. 10
2006 Kopciuszek Jerzy Łukaszewicz Bielawski serial
2006 Fala zbrodni Filip Zylber Zygmunt Rokicki, wiceminister finansów odc. 62, 63, 65, 68, 69
2007 Teczka Jakub Kossakowski Włodzimierz Ostrowski, współcześnie film
2007 Tajemnica twierdzy szyfrów Adek Drabiński kapitan Thomas Gregg serial
2007 Regina Teresa Kotlarczyk lekarz serial
2009 Ojciec Mateusz Maciej Dejczer rektor uczelni odc. 29
2010 Samo życie Teresa Kotlarczyk Stanisław Wiśniewski, prezes wydawnictwa serial
2011 Ojciec Mateusz Maciej Dutkiewicz ojciec Jarka odc. 80
2013 Pierwsza miłość Wojciech Beszłej mł. inspektor Bogusław Oleszkiewicz serial
2013 M jak miłość Roland Rowiński lekarz odc. 1000
2014 Prawo Agaty Maciej Migas sędzia wojskowy odc. 68, 69
2016 Na Wspólnej Urszula Urbaniak prokurator odc. 2213
2019 Stulecie Winnych Piotr Trzaskalski prezydent Ignacy Mościcki odc. 7[33]

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h Zmarł aktor, reżyser teatralny i tłumacz Andrzej Szczytko. dzieje.pl, 12 czerwca 2021. [dostęp 2021-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-13)].
  2. ↑ a b c d Czesław Czapliński, PORTRET z HISTORIĄ Andrzej Szczytko [online], czczaplinski, 9 kwietnia 2021 [dostęp 2021-06-13] (pol.).
  3. ↑ Bożena Bendig, Historia teatru. piramowicz.internetdsl.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-13)]., Teatr, I Liceum Ogólnokształcące im. Grzegorza Piramowicza w Augustowie, www.piramowicz.internetdsl.pl.
  4. ↑ a b c d Andrzej Szczytko [online], teatrdlawas.pl [dostęp 2016-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-13].
  5. ↑ a b c d e f Andrzej Szczytko w bazie filmpolski.pl
  6. ↑ Andrzej Szczytko, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-10].
  7. ↑ Teatr przyjemności [online], dziennikteatralny.pl [dostęp 2016-09-08].
  8. ↑ Polityczne okno [online], e-teatr.pl [dostęp 2016-09-08].
  9. ↑ Seksu po pachy [online], gazetapl [dostęp 2020-04-16] (pol.).
  10. ↑ Strona internetowa Krystiana Lupy
  11. ↑ Andrzej Szczytko, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2016-07-25].
  12. ↑ festiwal Teatr IMKA Warszawa – Nowy teatr Tomka Karolaka [online], teatr-imka.pl [dostęp 2016-07-25].
  13. ↑ „Antigone in New York” in Ivan Franko National Theatre, Kiev [online], eepap.culture.pl, 14 kwietnia 2015 [dostęp 2019-01-24] (ang.).
  14. ↑ Театр Nowy им. Казимежа Деймека из Лодзи выступит в столице Беларуси [online], Polskie Radio dla Zagranicy [dostęp 2018-12-23].
  15. ↑ W Polskim P.o. [online], gazetapl [dostęp 2020-04-16] (pol.).
  16. ↑ Dyrektorzy [online], gazetapl [dostęp 2020-04-16] (pol.).
  17. ↑ Czy To Jest Fair? [online], gazetapl [dostęp 2020-04-16] (pol.).
  18. ↑ a b c Andrzej Szczytko [online], eepap.culture.pl [dostęp 2018-01-07] (ang.).
  19. ↑ Janusz Głowacki. Świat pęka [online], wyborcza.pl [dostęp 2016-06-04].
  20. ↑ Lidia Starodubtseva, Teatr traumy [online], Teatr [dostęp 2016-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-20] (pol.).
  21. ↑ Polski teatr na świecie w sezonie 2014/2015 – subiektywne podsumowanie sezonu [online], teatrdlawas.pl [dostęp 2016-07-08] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-02].
  22. ↑ Charków. Prapremiera "Kartoteki" Różewicza | e-teatr.pl [online], Teatr w Polsce - polski wortal teatralny [dostęp 2021-06-13] (pol.).
  23. ↑ a b Piotr Olkusz (red.), Dialog, „Dialog”, 691 (6), czerwiec 2016, s. 68–86, ISSN 0012-2041.
  24. ↑ filmpolski.pl: Duża przerwa
  25. ↑ Tajemnica twierdzy szyfrów [online] [dostęp 2016-09-08].
  26. ↑ NOC WILKÓW – Białostocki Teatr Lalek. Białostocki Teatr Lalek 2017-01-22. [dostęp 2017-03-12].
  27. ↑ Charków. Prapremiera „Kartoteki” Różewicza [online], e-teatr.pl [dostęp 2017-03-17].
  28. ↑ Antygona, czyli teatr dla publiczności [online], teatrdlawas.pl [dostęp 2018-01-14] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-14].
  29. ↑ Agencja GUDEJKO [online], gudejko.pl [dostęp 2018-08-06] (pol.).
  30. ↑ Sensacje XX wieku, Czerwona orkiestra, „vod.tvp.pl” [dostęp 2017-05-21].
  31. ↑ Sensacje XX wieku, Tajemniczy Zamek, „vod.tvp.pl” [dostęp 2017-05-21].
  32. ↑ Sensacje XX wieku, Pojedynek w Venlo, „vod.tvp.pl” [dostęp 2017-05-21].
  33. ↑ Stulecie winnych [online], FilmPolski [dostęp 2019-04-11] (pol.).
  34. ↑ Премьера драмы «Картотека»: невыносимая трудность бытия – Новости Харькова | Газета ВРЕМЯ [online], timeua.info [dostęp 2017-03-23].
  35. ↑ Marta Nawrocka-Leśnik, Wolność trupami się mierzy [online], kultura.poznan.pl [dostęp 2016-07-08].
  36. ↑ Encyklopedia, Warszawa. Nagrody Polskiego Ośrodka ITI [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2016-06-04].
  37. ↑ В Познани состоялся XII фестиваль «Украинская весна» [online], Polskie Radio dla Zagranicy [dostęp 2019-09-01].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Dyrektorzy Teatru Polskiego w Poznaniu
Laureaci Nagrody Witkacego – Nagrody Sekcji Krytyków Teatralnych
1984–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrzej_Szczytko&oldid=71647180”