Andrzej Zaborowski (artysta)
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Narodowość |
polska |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki |
Andrzej Zaborowski (ur. 22 maja 1926 w Warszawie, zm. 14 marca 2002) – polski artysta, malarz, plastyk i architekt.
W latach 1945–53 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w pracowniach Felicjana Szczęsnego Kowarskiego i Wandy Golakowskiej. Do 1956 był członkiem Grupy 55. Jego prace znajdują się w zbiorach w Muzeum Sztuki w Łodzi oraz w Muzeum Narodowym w Warszawie, gdzie znajduje się jego najbardziej znany obraz: Drogi będą nowe (1955, olej, płyta pilśniowa; 100 x 122)[1].
Współtworzył fryz ceramiczny Sceny sportowe na elewacji Pałacu Sportu w 1955 r. (Warszawa, Stadion Dziesięciolecia). Razem z Jerzym Kumelowskim zaprojektował m.in.: wnętrza budynku ZPAP oraz Budynek Zasłużonego Pracownika Budownictwa przy ul. Elekcyjnej 6[2] w Warszawie, za który zdobyli I nagrodę Mistera Warszawy w 1976[3]. Zaprojektował także wnętrza Hotelu Victoria w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 53B-3-3)[4].
Ojciec artysty malarza Michała Zaborowskiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dłubak i Grupa 55, Muzeum Sztuki w Łodzi, czerwiec-sierpień 2003
- ↑ Urząd Dzielnicy Wola. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-06)].
- ↑ Barbara Petrozolin-Skowrońska (red.), Encyklopedia Warszawy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 497–498, ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ Andrzej Zaborowski [hasło w wyszukiwarce internetowej] [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2024-01-22].