Anett Kontaveit
_(48199186817).jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 grudnia 1995 |
| Wzrost |
174 cm |
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
| Zakończenie kariery |
lipiec 2023 |
| Trener |
Torben Beltz |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
6 WTA, 11 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
2 (6 czerwca 2022) |
| Australian Open |
QF (2020) |
| Roland Garros |
4R (2018) |
| Wimbledon |
3R (2017–2019) |
| US Open |
4R (2015, 2020) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 5 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
95 (2 marca 2020) |
| Australian Open |
2R (2019, 2020) |
| Roland Garros |
3R (2019) |
| Wimbledon |
2R (2017, 2022) |
| US Open |
2R (2019, 2021) |
| Strona internetowa | |
Anett Kontaveit (ur. 24 grudnia 1995 w Tallinnie) – estońska tenisistka, finalistka WTA Finals 2021, wiceliderka rankingu WTA.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Kariera juniorska[edytuj | edytuj kod]
Zwyciężyła w Orange Bowl Tennis Championhips[1]. Triumfowała także w 5 innych turniejach juniorskich. W 2011 roku doszła do ćwierćfinału juniorskiego Rolanda Garrosa i 3. rundy Wimbledonu. Były to jej pierwsze występy w juniorskim Wielkim Szlemie. Reprezentowała też Estonię w rozgrywkach o Puchar Federacji. W rankingu juniorek ITF najwyżej znajdowała się na 4. pozycji, zaraz po tym jak doszła do finału juniorskiego US Open 2012.
Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]
Została mistrzynią Estonii w roku 2009 i 2010. W 2011 roku nie startowała z powodu udziału w juniorskim Wimbledonie. Obydwa tytuły zdobyła pod nieobecność nr 1. estońskiego tenisa – Kai Kanepi[2].
Kontaveit w swojej karierze zwyciężyła dotychczas w 11 turniejach rangi ITF w singlu i 5 w deblu. W 2017 zdobyła pierwszy tytuł singlowy w cyklu WTA Tour, triumfując w ’s-Hertogenbosch.
W 2018 roku na nawierzchni ziemnej doszła do półfinałów w Stuttgarcie i Rzymie, gdzie pokonała między innymi Venus Williams i Caroline Wozniacki. Osiągnęła też finał zawodów w Wuhanie.
W 2019 roku awansowała do finału rozgrywek w Stuttgarcie, rok później zaś została finalistką w Palermo.
W lutym 2021 osiągnęła finał zawodów WTA 500 w Melbourne, w którym miała zmierzyć się z Ann Li, jednakże mecz nie został rozegrany[3]. Obie zawodniczki podzieliły się punktami rankingowymi i nagrodą pieniężną przeznaczoną dla zwyciężczyni[4]. W czerwcu osiągnęła finał w Eastbourne. W kolejnych miesiącach triumfowała w czterech turniejach: w Cleveland, Ostrawie, Moskwie i Klużu-Napoce. W kończącym sezon turnieju WTA Finals w Guadalajarze przegrała w meczu mistrzowskim 3:6, 5:7 z Garbiñe Muguruzą.
W 2022 roku zwyciężyła w spotkaniu o tytuł w Petersburgu z Marią Sakari. W zawodach w Dosze osiągnęła finał, w którym przegrała 2:6, 0:6 z Igą Świątek. Kolejny finał zanotowała w Hamburgu, gdzie uległa 2:6, 4:6 Bernardzie Perze.
20 czerwca 2023 poinformowała o planowanym zakończeniu kariery tenisowej z powodów zdrowotnych podczas Wimbledonu[5].
Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | Q2 | 1R | 1R | 4R | 2R | QF | 3R | 2R | 2R | 0 / 8 | 12 – 8 | |||||||||||
| French Open | A | A | A | Q3 | Q2 | 1R | 2R | 4R | 1R | 1R | 3R | 1R | 1R | 0 / 8 | 6 – 8 | |||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | 1R | 1R | 1R | 3R | 3R | 3R | NH | 1R | 2R | 2R | 0 / 9 | 8 – 9 | |||||||||||
| US Open | A | A | A | A | 4R | 1R | 1R | 1R | 3R | 4R | 3R | 2R | – | 0 / 8 | 11 – 7 | |||||||||||
| Ranking na koniec roku | 573 | 436 | 228 | 166 | 91 | 110 | 34 | 21 | 26 | 23 | 7 | 17 | – | 0 / 33 | 37 – 32 | |||||||||||
Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 2R | 2R | 1R | A | A | 0 / 3 | 2 – 3 | ||||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 3R | A | A | A | A | 0 / 1 | 2 – 1 | ||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | 2R | A | 1R | NH | A | 2R | A | 0 / 3 | 2 – 3 | ||||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 2R | A | 2R | A | – | 0 / 2 | 2 – 1 | ||||||||||||
| Ranking na koniec roku | 955 | 1083 | 290 | 451 | 403 | – | 404 | 1080 | 103 | 110 | 211 | 506 | – | 0 / 9 | 8 – 8 | ||||||||||||
Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | – | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||
| 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza 17 (6–11)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 16 kwietnia 2017 | Biel | Twarda (hala) |  Markéta Vondroušová
|
4:6, 6:7(6) |
| Zwyciężczyni | 1. | 18 czerwca 2017 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta |  Natalja Wichlancewa
|
6:2, 6:3 |
| Finalistka | 2. | 23 lipca 2017 | Gstaad | Ceglana |  Kiki Bertens
|
4:6, 6:3, 1:6 |
| Finalistka | 3. | 29 września 2018 | Wuhan | Twarda |  Aryna Sabalenka
|
3:6, 3:6 |
| Finalistka | 4. | 28 kwietnia 2019 | Stuttgart | Ceglana (hala) | Petra Kvitová
|
3:6, 6:7(2) |
| Finalistka | 5. | 9 sierpnia 2020 | Palermo | Ceglana |  Fiona Ferro
|
2:6, 5:7 |
| Finalistka | 6. | 7 lutego 2021 | Melbourne | Twarda |  Ann Li
|
nie rozegrano |
| Finalistka | 7. | 26 czerwca 2021 | Eastbourne | Trawiasta |  Jeļena Ostapenko
|
3:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 28 sierpnia 2021 | Cleveland | Twarda |  Irina-Camelia Begu
|
7:6(5), 6:4 |
| Zwyciężczyni | 3. | 26 września 2021 | Ostrawa | Twarda (hala) |  Maria Sakari
|
6:2, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 4. | 24 października 2021 | Moskwa | Twarda (hala) | Jekatierina Aleksandrowa
|
4:6, 6:4, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 5. | 31 października 2021 | Kluż-Napoka | Twarda (hala) | Simona Halep
|
6:2, 6:3 |
| Finalistka | 8. | 17 listopada 2021 | Guadalajara | Twarda |  Garbiñe Muguruza
|
3:6, 5:7 |
| Zwyciężczyni | 6. | 13 lutego 2022 | Petersburg | Twarda (hala) | Maria Sakari
|
5:7, 7:6(4), 7:5 |
| Finalistka | 9. | 26 lutego 2022 | Doha | Twarda |  Iga Świątek
|
2:6, 0:6 |
| Finalistka | 10. | 23 lipca 2022 | Hamburg | Ceglana | Bernarda Pera
|
2:6, 4:6 |
| Finalistka | 11. | 2 października 2022 | Tallinn | Twarda (hala) | Barbora Krejčíková
|
2:6, 3:6 |
Występy w Turnieju Mistrzyń[edytuj | edytuj kod]
W grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
| 2021 | Finał | Garbiñe Muguruza |
3:6, 5:7 |
Wygrane turnieje singlowe rangi ITF[edytuj | edytuj kod]
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
| Nr | Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 30 stycznia 2011 |  Tallinn
|
ITF | 10 000 | Twarda |  Zuzana Luknárová
|
6:4, 4:6, 6:2 |
| 2. | 10 maja 2011 |  Savitaipale
|
ITF | 10 000 | Ziemna | Lisanne Van Riet
|
6:3, 6:1 |
| 3. | 7 października 2011 |  Sztokholm
|
ITF | 10 000 | Twarda |  Syna Kayser
|
6:4, 7:5 |
| 4. | 26 lutego 2012 | Tallinn (2)
|
ITF | 10 000 | Twarda | Katarzyna Piter
|
7:5, 6:4 |
| 5. | 26 sierpnia 2012 |  San Luis Potosí
|
ITF | 10 000 | Twarda | Victoria Rodríguez
|
6:1, 6:1 |
| 6. | 19 maja 2013 | Maraton
|
ITF | 10 000 | Twarda |  Lucy Brown
|
6:4, 6:7(6), 6:3 |
| 7. | 2 czerwca 2013 | Moskwa
|
ITF | 25 000 | Ziemna |  Çağla Büyükakçay
|
6:1, 6:1 |
| 8. | 4 sierpnia 2013 | Izmir
|
ITF | 10 000 | Twarda | Başak Eraydın
|
4:6, 7:6(4), 6:0 |
| 9. | 13 października 2013 |  Margaret River
|
ITF | 25 000 | Twarda | Irina Falconi
|
6:2, 6:4 |
| 10. | 1 czerwca 2015 | Eastbourne
|
ITF | 50 000 | Trawiasta | Ałła Kudriawcewa
|
7:6(4), 7:6(2) |
| 11. | 29 stycznia 2017 | Andrézieux-Bouthéon
|
ITF | 60 000 | Twarda |  Ivana Jorović
|
6:4, 7:6(5) |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza (1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Finalistka | 2012 | US Open
|
Twarda | Samantha Crawford
|
5:7, 3:6 |
Zwycięstwa nad zawodniczkami klasyfikowanymi w danym momencie w czołowej dziesiątce rankingu WTA[edytuj | edytuj kod]
| # | Zawodnik | Ranking | Turniej | Nawierzchnia | Runda | Wynik |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 2017 | ||||||
| 1. | Garbiñe Muguruza
|
Nr 6 | Stuttgart, Niemcy | Ceglana | 2R | 2:6, 7:6(1), 6:1 |
| 2. | Angelique Kerber
|
Nr 1 | Rzym, Włochy | Ceglana | 2R | 6:4, 6:0 |
| 2018 | ||||||
| 3. | Jeļena Ostapenko
|
Nr 7 | Australian Open, Australia | Twarda | 3R | 6:3, 1:6, 6:3 |
| 4. | Venus Williams
|
Nr 8 | Madryt, Hiszpania | Ceglana | 1R | 3:6, 6:3, 6:2 |
| 5. | Venus Williams
|
Nr 9 | Rzym, Włochy | Ceglana | 3R | 6:2, 7:6(3) |
| 6. |  Caroline Wozniacki
|
Nr 2 | QF | 6:3, 6:1 | ||
| 7. | Petra Kvitová
|
Nr 8 | French Open, Francja | Ceglana | 3R | 7:6(6), 7:6(4) |
| 8. | Sloane Stephens
|
Nr 9 | Wuhan, Chiny | Twarda | 1R | 4:6, 7:5, 6:4 |
| 2019 | ||||||
| 9. | Petra Kvitová
|
Nr 7 | Brisbane, Australia | Twarda | 2R | 7:5, 7:6(1) |
| – |  Naomi Ōsaka
|
Nr 1 | Stuttgart, Niemcy | Ceglana | SF | walkower |
| 2020 | ||||||
| 10. |  Belinda Bencic
|
Nr 7 | Australian Open, Australia | Twarda | 3R | 6:0, 6:1 |
| 2021 | ||||||
| 11. | Sofia Kenin
|
Nr 4 | Stuttgart, Niemcy | Ceglana | 2R | 7:6, 6:4 |
| 12. |  Bianca Andreescu
|
Nr 7 | Eastbourne, Wielka Brytania | Trawiasta | 2R | 6:3, 6:3 |
| 13. | Petra Kvitová
|
Nr 10 | Ostrawa, Czechy | Twarda | SF | 6:0, 6:4 |
| 14. | Garbiñe Muguruza
|
Nr 5 | Moskwa, Rosja | Twarda | QF | 6:1, 6:1 |
| 15. | Karolína Plíšková
|
Nr 4 | WTA Finals, Meksyk | Twarda | RR | 6:4, 6:0 |
| 16. | Barbora Krejčíková
|
Nr 3 | 6:3, 6:4 | |||
| 17. | Maria Sakari
|
Nr 6 | SF | 6:1, 3:6, 6:3 | ||
| 2022 | ||||||
| 18. |  Uns Dżabir
|
Nr 10 | Sydney, Australia | Twarda | QF | 6:4, krecz |
| 19. | Maria Sakari
|
Nr 7 | Petersburg, Rosja | Twarda | F | 5:7, 7:6(4), 7:5 |
| 20. | Uns Dżabir
|
Nr 10 | Doha, Katar | Twarda | QF | 6:4, 6:1 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tagasi: Anett Kontaveit võitis Orange Bowli noorteturniiri!. tennis.ee, 2011-12-11. [dostęp 2011-12-28]. (est.).
- ↑ Ann Hiiemaa: Kontaveit jääb Eesti meistrivõistlustelt kõrvale. sport.postimees.ee, 2011-06-22. [dostęp 2011-12-28]. (est.).
- ↑ sport.interia.pl: Tenis. Turniej WTA Grampians Trophy. Niecodzienna sytuacja, dwie zwyciężczynie. Interia, 2021-02-07. [dostęp 2021-02-08]. (pol.).
- ↑ D’Arcy Maine: How American Ann Li has slipped under the radar while rising through the ranks. ESPN, 2021-02-11. [dostęp 2022-01-08]. (ang.).
- ↑ Mateusz Wasiewski: Szokująca wiadomość. Była wiceliderka rankingu ogłosiła koniec kariery. Sportowe Fakty, 2023-06-20. [dostęp 2023-06-20]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2023-10-07] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2023-10-07] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2023-10-07] (ang.).