Angela Gheorghiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Angela Gheorghiu
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 września 1965
Adjud

Typ głosu

sopran

Gatunki

muzyka poważna

Wydawnictwo

EMI Classics

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Angela Gheorghiu, z d. Burlacu (ur. 7 września 1965 w Adjud) – rumuńska śpiewaczka, sopran.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Angela Gheorghiu, córka kolejarza urodziła się w Adjud, w Rumunii. W dzieciństwie śpiewała ze swoją siostrą, Eleną. Śpiewu uczyła się w Akademii Muzycznej w Bukareszcie u Mii Barbu. W 1990, po ukończeniu studiów, miał miejsce jej debiut operowy w Klużu-Napoce, gdzie wykonywała partię Mimi w Cyganerii Pucciniego. W tym samym roku zajęła trzecie miejsce na międzynarodowym konkursie wokalnym „Belvedere” w Wiedniu.

W roku 1992 wystąpiła na scenie Opery Królewskiej w Covent Garden jako Zerlina w operze Don Giovanni Mozarta. W Operze Wiedeńskiej zadebiutowała jako Adina w Napoju miłosnym Gaetana Donizettiego, a w Metropolitan Opera jako Mimi w Cyganerii Pucciniego.

W 1994 wystąpiła w Traviacie w ROH pod dyrekcją Sir Georga Soltiego. Był to podwójny debiut: zarówno solistka jak i dyrygent nigdy wcześniej nie zrealizowali tej opery na scenie. Produkcja wyreżyserowana przez Sir Richarda Eyre okazała się wielkim sukcesem, a Gheorghiu zachwyciła krytyków i zyskała przydomek nowej Callas. BBC specjalnie zmieniło swoją ramówkę, by przeprowadzić bezpośrednią relację z tego spektaklu. Sam występ okazał się kamieniem milowym w jej karierze i przepustką do światowej sławy.

Nagrała wiele solowych albumów, wystąpiła także w wielu studyjnych realizacjach oper i nagraniach DVD, głównie pod szyldem DECCA i EMI. Często występuje w telewizji i koncertuje m.in. dla Elżbiety II i królowej Beatrix.

Gheorghiu budowała swoją karierę powoli i ostrożnie. Rozpoczęła od wykonywania ról typowo lirycznych (Mimi), przez koloraturowe (Adina), stopniowo sięgając do ról dramatycznych, takich jak Tosca. Nagrała również dwie role wykonywane zazwyczaj przez mezzosoprany (Charlottę i Carmen). Tym samym jest jedynym sopranem, który nagrał zarówno partię Micaëli (dyr. Sinopoli 1996) jak i Carmen (dyr. Plasson 2003).

Gheorghiu rozwiodła się ze swoim pierwszym mężem, pod którego nazwiskiem jest dzisiaj znana na całym świecie. W 1996 jej mężem został francuski tenor włoskiego pochodzenia Roberto Alagna, z którym rozwiodła się w 2014 r., a od 2009 r. byli w separacji. Tworzyli dobrany tandem artystyczny występując razem na scenie i dokonując wielu wspólnych nagrań. Szczególnym uznaniem cieszyły się ich studyjne nagrania oper pod dyrekcją Antonia Pappano. Dwukrotnie zdobyli zresztą za nie nagrodę Gramophone Award („La Rondine” i „Manon”). W 2008 roku dużym sukcesem okazał się ich koncert na Brooklynie, w miejskim Prospect Park, na który przyszło ponad 50 tysięcy słuchaczy[1].

Obecnie[kiedy?] Gheorghiu coraz częściej występuje z niemieckim tenorem Jonasem Kaufmannem, głównie w „Traviacie” (Metropolitan Opera i La Scala) oraz „La Rondine” (Royal Opera House). Ich wspólne nagranie „Madama Butterfly” wydane w marcu 2009 roku, zebrało dobre recenzje i trafiło na pierwsze miejsce brytyjskiej listy bestsellerów. W nadchodzących[kiedy?] sezonach Gheorghiu planuje u jego boku zadebiutować na scenie jako Carmen w MET oraz Adriana Lecouvreur w ROH. Najbliższe[kiedy?] plany obejmują również rolę Amelii w madryckim Teatro Real u boku Plácida Domingo, który tym razem zaśpiewa jako baryton.

Partie w repertuarze[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • Traviata (Verdi) Decca 1994 CD/DVD
  • The Puccini Experience RCA 1995
  • Napój miłosny (Donizetti) Decca 1996 CD/DVD
  • Arias Decca 1996
  • La Rondine (Jaskółka) (Puccini) EMI 1996
  • Carmen (Bizet) Teldec 1996
  • Duets and Arias EMI 1996
  • Romeo i Julia (Gounod) EMI 1998
  • My World Decca 1998
  • Verdi per Due EMI 1998
  • Cyganeria (Puccini) Decca 1999
  • Tryptyk (Puccini) EMI 1999
  • Werther (Massenet) EMI 1999
  • Verdi Heroines Decca 2000
  • Manon (Massenet) EMI 2000
  • Requiem (Verdi) EMI 2001 CD/DVD
  • Casta Diva EMI 2001
  • Mysterium – Sacred Arias Decca 2001
  • Tosca soundtrack (Puccini) EMI 2001 CD/DVD
  • Live From Covent Garden EMI 2002 CD/DVD
  • Trubadur (Verdi) EMI 2002
  • Proms at the Palace Opus Arte 2002 DVD
  • Romeo i Julia (Gounod) Arthaus Musik 2003
  • Carmen (Bizet) EMI 2003
  • The Essential Angela Gheorghiu Decca 2004
  • Diva EMI 2004
  • Puccini EMI 2005
  • Art of Angela Gheorghiu Decca 2004 DVDx2
  • Live From La Scala EMI 2007
  • Traviata (Verdi) Arthaus Musik 2007 DVD/Blu-ray
  • Marius et Fanny Larghetto 2008
  • Angela & Roberto Forever EMI 2008
  • My Puccini EMI 2008
  • Madama Butterfly (Puccini) EMI 2009
  • Cyganeria (Live from the Met) (Puccini) EMI 2008 DVD

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Anthony Tommasini, The Met’s Math: 2 Stars, 6 Encores, 50,000 in Park [online], nytimes.com, 23 czerwca 2008 [dostęp 2015-02-03] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Angela_Gheorghiu&oldid=70081203”