Anna Harrison
 Portret Anny Harrison | |
| Data i miejsce urodzenia |
25 lipca 1775 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
25 lutego 1864 |
| Pierwsza dama Stanów Zjednoczonych | |
| Okres |
od 4 marca 1841 |
| Poprzedniczka | |
| Następczyni | |
| |
Anna Tuthill Symmes Harrison (ur. 25 lipca 1775 koło Morristown, zm. 25 lutego 1864 w North Bend) – pierwsza dama Stanów Zjednoczonych od marca do kwietnia 1841.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Anna Tuthill Symmes urodziła się 25 lipca 1775 nieopodal Morristown, jako córka żołnierza i farmera Johna Clevesa Symmesa i jego żony Anny Tuthill[1]. Ponieważ jej ojciec służył w Armii Kontynentalnej USA, Anna została w dzieciństwie odesłana do dziadków w Southold[1]. Początkowo to tam pobierała naukę, a następnie przeniosła się z ojcem do Nowego Jorku, gdzie chodziła do szkoły[1]. Po trzecim ożenku, pułkownik Symmes z córką zamieszkali w Ohio[2]. Swojego przyszłego męża, Williama Henry’ego Harrisona poznała w Lexington[2]. Wkrótce potem zaczęli się spotykać i podjęli decyzję o ślubie[2]. Ojciec Anny stanowczo sprzeciwiał się małżeństwu z ówczesnym porucznikiem Harrisonem, gdyż uważał go za nieodpowiedniego kandydata na zięcia[2]. Harrisom i Anna Symmes pobrali się jednak wbrew woli jej ojca 25 listopada 1795 roku[2].
Po ślubie, przeprowadzili się do Fort Washington[3]. Ponieważ jej mąż, jako zawodowy żołnierz, często stacjonował w różnych miejscach, Harrisonowie często się przeprowadzali[3]. Początkowo Anna starała się zawsze towarzyszyć mężowi w podróżach, lecz wkrótce potem zaniechała tego, ze względu na brak sił[4]. Jej głównym miejscem zamieszkania był North Bend w Ohio[4]. Kiedy William Henry Harrison zwyciężył Indian w bitwie pod Tippecanoe, zaczął myśleć o karierze politycznej[4]. Pełnił kilka politycznych funkcji, a w 1836 roku został kandydatem na prezydenta z ramienia Partii Wigów[5]. Przegrał wówczas z Martinem Van Burenem, lecz cztery lata później ponownie ubiegał się o prezydenturę[5]. Po zwycięstwie udał się do Waszyngtonu na zaprzysiężenie, jednak jego żona, z powodu choroby, mu nie towarzyszyła[6]. Miesiąc po zaprzysiężeniu prezydent Harrison zmarł[5]. Anna nigdy nie pojechała do stolicy i większość życia spędziła w North Bend[7].
Po śmierci męża otrzymała jednorazową zapomogę finansową od Kongresu[7]. Zintensyfikowała także życie religijne, aktywnie uczestnicząc w nabożeństwach[7]. Gdy w 1858 spłonął jej dom, przeprowadziła się do Longview[7]. Zmarła 25 lutego 1864 i została pochowana w North Bend[7].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Anna Symmes poślubiła Williama Harrisona 25 listopada 1795 w North Bend[2]. Mieli razem sześciu synów i cztery córki[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 129.
- ↑ a b c d e f L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 130.
- ↑ a b c L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 131.
- ↑ a b c L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 132.
- ↑ a b c L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 133.
- ↑ L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 134.
- ↑ a b c d e L. Pastusiak: Panie Białego Domu. s. 135.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Longin Pastusiak: Panie Białego Domu. Toruń: Adam Marszałek, 2012. ISBN 978-83-7780-322-6. (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Anna Tuthill Symmes Harrison. Biały Dom. [dostęp 2016-07-22]. (ang.).
