Anna Seniuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez 89.230.130.3 (dyskusja) o 20:14, 1 kwi 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Anna Seniuk
Ilustracja
Foto: Paweł Matyka
Imię i nazwisko

Anna Seniuk-Małecka

Data i miejsce urodzenia

17 listopada 1942
Stanisławów

Zawód

aktorka, nauczyciel akademicki

Lata aktywności

od 1963

Zespół artystyczny
Teatr Narodowy w Warszawie
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Anna Seniuk-Małecka[1] (ur. 17 listopada 1942 w Stanisławowie) – polska aktorka teatralna i filmowa, profesor sztuk teatralnych (1998), od 1998 profesor Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie.

Życiorys

Dzieciństwo spędziła w Krzeszowicach, Jawiszowicach[2] oraz w Zatorze pod Oświęcimiem, później w Krakowie, gdzie uczęszczała do VII Liceum Ogólnokształcącego im. Zofii Nałkowskiej, mieszczącego się wówczas przy ulicy Michałowskiego, a następnie podjęła studia w szkole teatralnej, choć początkowo myślała o studiach z zakresu konserwacji zabytków bądź historii sztuki.

W 1964 ukończyła PWST w Krakowie i zadebiutowała na scenie rolą Irmy w Wariatce z Chaillot J. Giraudoux w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie. W latach 1964–1970 była aktorką Starego Teatru w Krakowie. Następnie wchodziła w skład zespołów Teatru Ateneum (1970–1974, 1991–2003), Teatru Powszechnego w Warszawie (1977–1982) i Teatru Polskiego (1982–1991). Od roku 2003 występuje w Teatrze Narodowym w Warszawie[3].

Występowała także w Teatrze Telewizji, w filmach i w licznych serialach. Niezapomnianą kreację aktorską Magdy Karwowskiej stworzyła w jednym z najpopularniejszych polskich seriali telewizyjnych: Czterdziestolatku i Czterdziestolatku 20 lat później w reżyserii Jerzego Gruzy. Współpracuje z Teatrem Polskiego Radia od lat 70. XX w. Do tej pory zagrała ponad 40 ról radiowych, wśród nich znalazły się także słuchowiska dla dzieci.

Otrzymała wiele nagród. W 1979 została nagrodzona Nagrodą Prezesa Rady Ministrów II stopnia za kreacje aktorskie. Laureatka Nagrody im. Aleksandra Zelwerowicza – przyznawanej przez redakcję miesięcznika „Teatr” – za sezon 1991/1992, za rolę Dulskiej w Moralności Pani Dulskiej Gabrieli Zapolskiej w Teatrze TV oraz Nagrody im. Ireny Solskiej (2016)[4].

Tytuł naukowy profesora uzyskała 22 lipca 1998[1].

Rodzina

Żona polskiego kompozytora Macieja Małeckiego (rozwód w 1994 roku), z którym ma dwójkę dzieci: syna Grzegorza (aktora) i córkę Magdalenę (muzyka).

Filmografia (wybór)

Polski dubbing

Odznaczenia

Nagrody (wybrane)

  • 1977: Nagroda główna za rolę Karoliny David w Nocy Trybad Per Olova Enquista w reżyserii Ernsta Günthera z Teatru Powszechnego w Warszawie na Kaliskich Spotkaniach Teatralnych
  • 1979: Laureatka Nagrody Prezesa Rady Ministrów II stopnia za kreacje aktorskie.
  • 1988: Laureatka „Złotej Syrenki”.
  • 1997: „Wielki Splendor” – nagroda Teatru Polskiego Radia[8].
  • 1999: Laureatka Telekamery 1999 dla najlepszej aktorki.
  • 2000: Laureatka „Złotego Mikrofonu” za kreacje aktorskie w Teatrze Polskiego Radia oraz adaptację i reżyserię spektakli radiowych Balladyny Juliusza Słowackiego i Pchły Szachrajki Jana Brzechwy.
  • 2004: „Tele Maska” dla najlepszej aktorki w Teatrze Telewizji Polskiej.
  • 2004: Grand Prix i Nagroda publiczności dla przedstawienia dyplomowego Akademii Teatralnej w Warszawie Księżniczka na opak wywrócona Calderona na 15. Międzynarodowym Festiwalu Szkół Teatralnych „Istropolitana Project 2004” w Bratysławie.
  • 2007: Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie teatru.
  • 19 maja 2012: Wielka Nagroda Festiwalu „Dwa Teatry – Sopot 2012” za wybitne kreacje aktorskie w Teatrze Polskiego Radia i Teatrze Telewizji (razem z Jerzym Stuhrem)[9].

Ciekawostki

  • W 2004 roku znalazła się na 10 miejscu w rankingu Super Expressu (przeprowadzonym przez OBOP), na najpopularniejsze polskie aktorki.
  • W 1998 odcisnęła swą dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach.
  • W 1998 roku I miejsce w V edycji plebiscytu „Złota Piątka Telerzypospolitej” organizowanego przez gazetę „Rzeczpospolita” za rok 1997.
  • W 1997 roku powstał dokumentalny film biograficzny o aktorce pt. Anna Seniuk w reż. Krystyny Piasecznej.
  • W 1998 roku otrzymała tytuł naukowy profesora sztuk teatralnych.

Przypisy

  1. ↑ a b {{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI).[martwy link]
  2. ↑ Kocha Kraków. To tu usłyszała kiedyś: Ech, Seniuk to była bomba. dziennikpolski24.pl, 2014-04-18. [dostęp 2016-12-18].
  3. ↑ Twarze – Anna Seniuk
  4. ↑ k, Anna Seniuk z „Solską” [online], AICT Polska [dostęp 2017-03-08].
  5. ↑ M.P. z 2011 r. nr 107, poz. 1082
  6. ↑ M.P. z 2002 r. nr 57, poz. 777
  7. ↑ Nagrody dla ludzi teatru. mkidn.gov.pl, 6 kwietnia 2011. [dostęp 10 kwietnia 2011]. (pol.).
  8. ↑ Wielki Splendor – nagrody Teatru Polskiego Radia wręczone. prsa.pl, 2008-12-01. [dostęp 2010-12-06].
  9. ↑ Festiwal „Dwa Teatry” na antenach TVP. Telewizja Polska SA, 2012-05-14. [dostęp 2012-05-29].

Linki zewnętrzne

Szablon:Laureatki Nagrody im. Ireny Solskiej

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Anna_Seniuk&oldid=53048754”