Anniken Huitfeldt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anniken Huitfeldt
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 listopada 1969
Bærum

Minister spraw zagranicznych Norwegii
Okres

od 2021
do 2023

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

Ine Marie Eriksen Søreide

Następca

Espen Barth Eide

Anniken Scharning Huitfeldt (ur. 29 listopada 1969 w Bærum) – norweska polityk, działaczka Partii Pracy, deputowana, minister w kilku resortach.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wychowała się w miejscowości Jessheim na północ od Oslo. Studiowała historię na Uniwersytecie w Oslo. Kształciła się także w London School of Economics. W latach 1996–2000 stała na czele młodzieżówki Partii Pracy. Później pracowała w jednej z fundacji.

W wyborach parlamentarnych w 2005 wybrano ją Stortingu, w 2009, 2013, 2017[1] i 2021[2] uzyskiwała poselską reelekcję.

W lutym 2008 została ministrem ds. dzieci i równości w rządzie Jensa Stoltenberga. W październiku 2009 przeszła na urząd ministra kultury. We wrześniu 2012 premier Jens Stoltenberg powierzył jej natomiast stanowisko ministra pracy, który sprawowała do października 2013. W październiku 2021 w gabinecie, na czele którego stanął wówczas Jonas Gahr Støre, objęła stanowisko ministra spraw zagranicznych[3]. Została odwołana w trakcie rekonstrukcji rządu w październiku 2023; doszło do tego po tym, jak zarzucono jej możliwy konflikt interesów w związku z transakcjami gospodarczymi jej męża[4].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Child slavery and child trafficking in West Africa, Roma minorities in the Czech and Slovak Republics, Det globale ekteskapsmarkedet (2001–2004)
  • Likhet eller Likeverd (1996)
  • Fagbevegelsen foran et nytt århundre (1997)
  • Sosialdemokratiet 2000 (2000)
  • Næringslivets samfunnsansvar (2003)
  • Women in Iraq – Analytical Report, Bagdad (2005)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Disse skal representere oss de neste fire år. nationen.no, 13 września 2017. [dostęp 2017-09-13]. (norw.).
  2. Valgresultat 2021. vg.no. [dostęp 2021-09-15]. (norw.).
  3. Offisielt fra statsråd 14. oktober 2021. regjeringen.no, 14 października 2021. [dostęp 2021-10-14]. (norw.).
  4. Nicolas Camut: Norway’s foreign minister ousted after weapons-maker shares scandal. politico.eu, 16 października 2023. [dostęp 2023-11-12]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]