António Oliveira (ur. 1952)

António Oliveira

Pełne imię i nazwisko	António Luís Alves Ribeiro Oliveira
Data i miejsce urodzenia	10 czerwca 1952 Penafiel
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1970–1979 FC Porto 188 (69) 1979 Real Betis 10 (1) 1980 FC Porto 12 (1) 1980–1981 F.C. Penafiel 22 (10) 1981–1985 Sporting CP 66 (27) 1985–1986 CS Marítimo 7 (0) W sumie: 305 (108)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1974–1983 Portugalia 24 (7)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1994–1996 Portugalia 1996–1998 FC Porto 2000–2002 Portugalia

António Luís Alves Ribeiro Oliveira (ur. 10 czerwca 1952 w Penafiel) – portugalski piłkarz występujący na pozycji pomocnika oraz trener.

Kariera klubowa

António Oliveira zawodową karierę rozpoczynał w 1970 roku w zespole FC Porto. Przez dziewięć sezonów spędzonych w ekipie „Smoków” wystąpił w 188 ligowych meczach i strzelił 69 goli. W sezonach 1977/78 i 1978/79 należał do czołówki ligowych strzelców, mając na koncie kolejno dziewiętnaście oraz szesnaście trafień. Następnie na krótki czas trafił do Primera División, gdzie reprezentował barwy Realu Betis. W 1980 roku Oliveira powrócił do Porto, by latem przenieść się do F.C. Penafiel. Tam występował jednak tylko w sezonie 1980/81, w którym pełnił rolę grającego szkoleniowca. Wówczas w 22 spotkaniach zdobył dziesięć bramek i był wyróżniająca się postacią swojego zespołu. Kolejnym klubem w karierze portugalskiego gracza był Sporting CP. Oliveira grał tam przez cztery lata, w trakcie których w ligowych zmaganiach zaliczył 66 występów i 27 goli. Ostatnią drużyną w karierze Portugalczyka było CS Marítimo. Barwy tego zespołu reprezentował on w sezonie 1985/86, w którym zajął dwunaste miejsce w rozgrywkach pierwszej ligi. Podczas swojej kariery Oliveira trzy razy zdobywał mistrzostwo kraju oraz trzy razy został wybrany najlepszym portugalskim piłkarzem - w 1978, 1981 i 1982 roku.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Portugalii Oliveira zadebiutował 14 listopada 1974 roku w zremisowanym 1:1 meczu przeciwko Irlandii Północnej. Ostatni mecz w kadrze rozegrał natomiast 21 września 1983, kiedy to Portugalczycy wygrali 5:0 z Finlandią. Łącznie dla drużyny narodowej Oliveira rozegrał 24 pojedynki i strzelił siedem goli.

Kariera trenerska

W 1994 roku Oliveira został trenerem reprezentacji Portugalii, z którą w 1996 roku brał udział w mistrzostwach Europy. Na imprezie tej Portugalczycy z siedmioma punktami na koncie zajęli pierwsze miejsce w swojej grupie, jednak w ćwierćfinale nie sprostali Czechom, z którymi przegrali 1:0. Po turnieju tym Oliveira został szkoleniowcem FC Porto, z którym w 1998 roku wywalczył potrójną koronę - mistrzostwo, puchar oraz superpuchar kraju. W 2000 roku Oliveira po raz drugi został wybrany szkoleniowcem drużyny narodowej swojego kraju. Ze stanowiska tego został zwolniony w 2002 roku po zupełnie nieudanych dla Portugalczyków mistrzostwach świata. Wymieniani wśród faworytów do końcowego triumfu „Selecção das Quinas” nie wyszli nawet ze swojej grupy, w której za rywali mieli Koreę Południową, Stany Zjednoczone oraz Polskę.

Sukcesy

Jako piłkarz

• Najlepszy portugalski piłkarz roku: 3
  • 1978, 1981, 1982
• Mistrzostwo Portugalii: 3
  • 1978, 1979, 1982
• Puchar Portugalii: 1
  • 1977, 1982
• Superpuchar Portugalii: 1
  • 1982

Jako trener

• Mistrzostwo Portugalii: 2
  • 1997, 1998
• Puchar Portugalii: 1
  • 1998
• Superpuchar Portugalii: 1
  • 1998

Bibliografia

• António Oliveira (ur. 1952) w bazie National Football Teams (ang.)