Antanas Mockus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antanas Mockus
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 marca 1952
Bogota

Burmistrz Bogoty
Okres

od 1 stycznia 2001
do 31 grudnia 2003

Przynależność polityczna

niezależny

Poprzednik

Enrique Peñalosa

Następca

Luis Eduardo Garzón

Burmistrz Bogoty
Okres

od 1 stycznia 1995
do 10 kwietnia 1997

Przynależność polityczna

niezależny

Poprzednik

Jaime Castro Castro

Następca

Paul Bromberg Zilberstein

Aurelijus Rutenis Antanas Mockus Šivickas znany także jako Antanas Mockus (ur. 25 marca 1952 w Bogocie) – kolumbijski matematyk, filozof i polityk litewskiego pochodzenia. Były rektor Narodowego Uniwersytetu Kolumbii, burmistrz Bogoty w latach 1995–1997 oraz 2001-2003. Kandydat w wyborach prezydenckich w 2010.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Antanas Mockus urodził się w Bogocie w 1952 jako syn litewskich emigrantów. W 1969 został absolwentem Liceo Francés Louis Pasteur w Bogocie. Następnie ukończył matematykę na Université de Bourgogne w Dijon we Francji oraz filozofię na Narodowym Uniwersytecie Kolumbii. W późniejszym czasie uzyskał tytuł doctora honoris causa od Université de Paris XIII oraz Narodowego Uniwersytetu Kolumbii[1][2].

W 1990 objął stanowisko rektora Narodowego Uniwersytetu Kolumbii. W 1993 zrezygnował z funkcji, niedługo po tym jak w trakcie wykładu, by zyskać uwagę na sali, publicznie zdjął spodnie przed studentami[3]. Od tego czasu zasłynął w kraju ekscentrycznymi i nietypowymi działaniami i pomysłami[2].

W 1994 wziął udział wyborach na burmistrza Bogoty, odniósł w nich zwycięstwo i 1 stycznia 1995 został pierwszym niezależnym włodarzem miasta. W trakcie swojej kadencji podejmował szereg nieszablonowych działań, m.in. wystąpił pod prysznicem w prywatnej telewizji, by przekonać mieszkańców do oszczędzania wody czy zatrudnił mimów do wyszydzania osób łamiących przepisy ruchu drogowego[3]. W 1997 zrezygnował z urzędu, by bez powodzenia wziąć udział w wyborach prezydenckich w 1998[2][4].

W 2000 po raz drugi ubiegał się o stanowisko burmistrza Bogoty. Odniósł sukces również i tym razem i 1 stycznia 2001 objął urząd. W 2003 zrezygnował ponownie ze stanowiska. Wziął roczny urlop naukowy, w czasie którego podróżował i udzielał wykładów w różnych częściach świata. Wykładał na kilku uczelniach, w tym w semestrze 2004/2005 na Harvard University. W 2004 litewski dziennik Draugas przyznał mu tytuł „Litwina Roku”[2].

W grudniu 2005 ogłosił zamiar startu w wyborach prezydenckich w 2006 jako kandydat Movimiento Alianza Social Indígena (ASI). W wyborach w maju 2006 zajął czwarte miejsce z wynikiem 1,24% głosów[2].

W sierpniu 2009, razem z dwoma innymi byłymi burmistrzami Bogoty, założył nową partię polityczną – Partię Zieloną (Partido Verde). 14 marca 2010 w partyjnych prawyborach został wybrany jej kandydatem w wyborach prezydenckich 30 maja 2010[2]. 4 kwietnia 2010 zawarł porozumienie z byłym burmistrzem Medellín Sergio Fajardo, który udzielił mu poparcia, zostając w zamian u jego boku kandydatem na stanowisko wiceprezydenta. W trakcie kampanii wyborczej, 9 kwietnia 2010, poinformował o zdiagnozowaniu u niego choroby Parkinsona, nie wycofując się przy tym ze startu[5]. Pod koniec kwietnia 2010 pozostawał jednym z liderów przedwyborczych sondaży[6][7]. Sondaże prezydenckie z maja 2010 wskazywały na podobny poziom poparcia Mockusa i jego głównego rywala Juana Manuela Santosa z rządzącej Partii U. W czasie kampanii wyborczej Mockus podkreślał konieczność zmiany stylu uprawiania polityki. Zwracał szczególną uwagę na sprawy edukacji. Największe poparcie zyskał wśród elektoratu miejskiego i osób młodszych. Symbolem jego kampanii był słonecznik na zielonym tle. Przeciwnicy zarzucali mu brak doświadczenia i nieprzygotowanie do prowadzenia zdecydowanej polityki wobec organizacji paramilitarnych i przestępczych[8][9][10].

Zwolennicy Mockusa w czasie kampanii wyborczej w 2010

W I turze wyborów prezydenckich 30 maja 2010 zajął drugie miejsce, zdobywając 21,5% głosów poparcia. Przegrał znaczną różnicą głosów z Santosem, który uzyskał poparcie na poziomie 46,7%[11]. W drugiej turze głosowania 20 czerwca 2010 zdobył 27,52% głosów poparcia, wyraźnie przegrywając z Santosem (69,05%)[12]. Uznał swoją porażkę i pogratulował zwycięstwa rywalowi[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hoja de Vida – Antanas Mockus. Mockus Presidente. [dostęp 2010-05-04]. (hiszp.).
  2. a b c d e f Profile: Antanas Mockus. Colombia Reports, 15 kwietnia 2010. [dostęp 2010-05-04]. (ang.).
  3. a b Maciej Łubieński. Mojżesz kontra Święty. „Polityka”, s. 82–83, 2010-06-19. Warszawa: POLITYKA spółdzielnia pracy. ISSN 0032-3500. 
  4. Introducing Antanas Mockus. MyDD, 30 kwietnia 2010. [dostęp 2010-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-03)]. (ang.).
  5. Second-placed Colombian candidate has Parkinson’s. Reuters, 9 kwietnia 2010. [dostęp 2010-05-04]. (ang.).
  6. Mockus hopeful about winning elections in first round. Colombia Reports, 22 kwietnia 2010. [dostęp 2010-05-04]. (ang.).
  7. Support for Santos plummets in latest voter poll. Colombia Reports, 30 kwietnia 2010. [dostęp 2010-05-04]. (ang.).
  8. Colombian elections: Candidate profiles. BBC News, 15 maja 2010. [dostęp 2010-06-15]. (ang.).
  9. Alvaro Uribe casts long shadow over Colombia election. BBC News, 26 maja 2010. [dostęp 2010-06-15]. (ang.).
  10. Uribe ally and ex-mayor vye in Colombia vote. Reuters, 30 maja 2010. [dostęp 2010-06-15]. (ang.).
  11. Colombians vote for 'safe pair of hands’ as president. BBC News, 31 maja 2010. [dostęp 2010-06-15]. (ang.).
  12. Colombia’s Santos sweeps to presidential win. Reuters, 20 czerwca 2010. [dostęp 2010-06-21]. (ang.).
  13. Government candidate Santos wins Colombia election. BBC News, 21 czerwca 2010. [dostęp 2010-06-21]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]