Antici

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antici
Ilustracja
Typ herbu

szlachecki

Pierwsza wzmianka

1768

Anticipolski herb szlachecki z indygenatu.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu błękitnym słup złoty, po bokach którego po dwie gwiazdy złote w słup. Nad tarczą hiszpańska korona markiza, a w niej hełm w koronie.

W klejnocie, nad tym hełmem, pięć szarych piór strusich.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Zatwierdzony indygenatem 1768 przez Stanisława Augusta kardynałowi Tomaszowi Antici (markiz). Stosowny dokument wystawiono 25 lutego 1769 r. Z 1767 roku pochodzi zaświadczenie pochodzenia od rady miasta Recanati[1].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Antici.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Barbara Trelińska: Album armorum nobilium Regni Poloniae XV-XVIII saec.. Lublin: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, 2001. ISBN 83-227-1715-6. str. 311

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.