Chiroxiphia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Antilophia)
Chiroxiphia[1]
Cabanis, 1847[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – modrogrzbiecik trójbarwny (C. pareola)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

tyrankowce

Rodzina

gorzykowate

Podrodzina

gorzyki

Plemię

Ilicurini

Rodzaj

Chiroxiphia

Typ nomenklatoryczny

Pipra caudata Shaw, 1793

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Chiroxiphiarodzaj ptaków z podrodziny gorzyków (Piprinae) w rodzinie gorzykowatych (Pipridae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Środkowej i Południowej[7].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 11,5–15,5 cm; masa ciała 14,1–26,5 g[7].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Metopia: gr. μετωπιας metōpias „o wysokim czole”, od μετωπιον metōpion „czoło”, od μετα meta „między”; ωψ ōps, ωπος ōpos „oko”[8]. Gatunek typowy: Pipra galeata M.H.C. Lichtenstein, 1823; młodszy homonim Metopia Meigen, 1803 (Diptera).
  • Chiroxiphia: gr. χειρ kheir, χειρος kheiros „ręka”; ξιφος xiphos „miecz”[8].
  • Antilophia: gr. αντιος antios „inny, różny”; λοφοεις lophoeis „grzebieniasty, czubaty”, od λοφος lophos „grzebień, czubek”[8]. Gatunek typowy: Pipra galeata M.H.C. Lichtenstein, 1823.
  • Cercophaena: gr. κερκος kerkos „ogon”; φαεννος phaennos „wspaniały”, od φαω phaō „świecić, lśnić”[8]. Gatunek typowy: Pipra linearis Bonaparte, 1838.
  • Chiroprion: gr. χειρ kheir, χειρος kheiros „ręka”; πριων priōn ,πριονος prionos „piła”[8]. Gatunek typowy: [Pipra] pareola Linnaeus, 1766.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Chiroxiphia, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. J. Cabanis. Ornithologische Notizen. „Archiv für Naturgeschichte”. 13 (1), s. 235, 1847. (niem.). 
  3. W. Swainson: Appendix, No. I.: Characters of Genera and Sub-genera Hitherto Undefined. W: J. Richardson & W. Swainson: Fauna boreali-americana, or, The zoology of the northern parts of British America: containing descriptions of the objects of natural history collected on the late northern land expeditions, under command of Captain Sir John Franklin, R.N.. Cz. 2: The Birds. London: J. Murray [etc.], 1832, s. 491. (ang.).
  4. H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. lxiii. (niem.).
  5. Bonaparte 1854 ↓, s. 135.
  6. Bonaparte 1854 ↓, s. 134.
  7. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Manakins (Pipridae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2021. DOI: 10.2173/bow.piprid1.01. [dostęp 2021-02-05]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  8. a b c d e Etymologia za: James A. Jobling: The Key to Scientific Names. [w:] Birds of the World [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2021. (ang.).
  9. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Ilicurini Prum, 1992 (wersja: 2021-01-17). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-05].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]