Antoni Łotuszka

Antoni Ludwik Łotuszka
	; Antoni Ludwik Łotuszka
	kapitan artylerii
Data i miejsce urodzenia	6 stycznia 1900 ; Przeworsk, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	1940 ; Katyń, ZSRR
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	32 Pułk Artylerii Lekkiej
Stanowiska	dowódca baterii artylerii
Główne wojny i bitwy	Bitwa o Lwów (1918–1919); wojna polsko-bolszewicka
	Odznaczenia
	;

Antoni Ludwik Łotuszka (ur. 6 stycznia 1900 w Przeworsku, zm. w kwietniu 1940 w Katyniu) – kapitan artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Antoni Ludwik Łotuszka urodził się 6 stycznia 1900 roku w Przeworsku, w rodzinie Tytusa i Ludwiki z Darowskich. 14 stycznia 1900 został ochrzczony w kościele farnym pw. Ducha Świętego w rodzinnym mieście.

Od 1911 roku uczęszczał do Gimnazjum Państwowego w Dębicy, które ukończył zdaniem egzaminu dojrzałości w 1919 roku. Jako uczeń należał do działającego przy szkole Związku Harcerstwa Polskiego. W latach 1919–1921 był studentem Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Antoni Łotuszka należał do Milicji Ludowej. Zajmował się zapewnieniem ochrony ludności i rozbrajaniem żołnierzy wojsk zaborców.

14 lipca 1920 roku rozpoczął pełnienie czynnej służby wojskowej w pułku artylerii ciężkiej w Rzeszowie. Skierowany do walki z bolszewikami, przebywał na froncie do 3 listopada 1920 roku. Będąc studentem prawa został bezterminowo zdemobilizowany. 12 stycznia 1921 roku powrócił do służby w wojsku. W marcu 1921 roku rozpoczął naukę w Szkole Podchorążych Artylerii w Poznaniu.

Porucznik ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1924 roku. W 1925 roku uczestniczył w Toruniu, w kursie na oficera wywiadowczego artylerii. 18 grudnia 1926 roku został wykładowcą w Szkole Podoficerskiej na stanowisku młodszego oficera. 17 maja 1927 roku został młodszym oficerem 7 baterii, dowodził nią przez 4 tygodnie. 21 października 1927 roku objął funkcję oficera ewidencji personalnej. W 1932 roku pełnił służbę w 1 dywizjonie artylerii konnej w Warszawie^[1].

W kampanii wrześniowej 1939 roku walczył jako dowódca 4 baterii 32 pułku artylerii lekkiej. Po 17 września 1939 dostał się do sowieckiego obozu w Kozielsku. Został zamordowany w kwietniu 1940 w Katyniu.

W 1925 zawarł związek małżeński z Heleną Wilhelminą Kowalewską. 24 grudnia 1931 przyszła na świat jedyna córka Anna Krystyna. Posługiwał się oprócz polskiego językami: ukraińskim i niemieckim.

Awanse[edytuj | edytuj kod]

podchorąży – grudzień 1921
podporucznik – kwiecień 1922
porucznik – 9 maja 1924 roku ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1924 roku i 43. lokatą w korpusie oficerów artylerii
kapitan – 18 marca 1936 roku ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1936 roku i 52. lokatą w korpusie oficerów artylerii
major – pośmiertnie 16 kwietnia 2010 z dniem 5 października 2007 roku

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1937)^[2]
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
Krzyż Kampanii Wrześniowej (pośmiertnie, 1 stycznia 1986)
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Krzyż Obrony Lwowa

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia kapitana (sic!)^[3]. „Awans” został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

16 kwietnia 2010 roku Minister Obrony Narodowej Bogdan Klich zmienił decyzję z 5 października 2007 roku i przeniósł Antoniego Łotuszka do grupy kapitanów mianowanych na stopnień majora^[4].

21 maja 2010 roku w ramach akcji „Katyń... Ocalić od zapomnienia” w Przeworsku na terenie Gimnazjum nr 1 im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego dokonano uroczystego posadzenia Dębu Pamięci i odsłonięcia obelisku poświęconego pamięci Antoniego Łotuszki.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 207, 714.
↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 97 „za zasługi w służbie wojskowej”.
↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
↑ Decyzja Nr 134/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 16 kwietnia 2010 roku zmieniająca decyzję w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja weszła w życie z dniem podpisania i nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Informacja o mjr. Antonim Łotuszce na stronie „Katyń... Ocalić od zapomnienia”
Informacja o mjr. Antonim Łotuszce na stronie Gimnazjum nr 1 w Przeworsku. gimn1przeworsk.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

[1] Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 207, 714.

[2] M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 97 „za zasługi w służbie wojskowej”.

[3] Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

[4] Decyzja Nr 134/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 16 kwietnia 2010 roku zmieniająca decyzję w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja weszła w życie z dniem podpisania i nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

[1]

[2]

[3]

[4]