Antoni Cofalik
| Data i miejsce urodzenia |
3 marca 1940 |
|---|---|
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
skrzypek, pedagog muzyczny |
| Odznaczenia | |
| |
Antoni Cofalik (ur. 3 marca 1940 w Mysłowicach) – polski skrzypek i pedagog.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował pod kierunkiem Zenona Felińskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie (dyplom 1964) oraz na kursach mistrzowskich w Salzburgu, Lucernie, Sienie i u Michała Wajmana w Weimarze[1].
Działalność koncertową rozpoczął w czasie studiów. W 1962 wykonał po raz pierwszy Miniatury na skrzypce i fortepian Krzysztofa Pendereckiego (z kompozytorem). W latach 1964–1989 występował w „Trio Krakowskim” (z Jerzym Łukowiczem i Krzysztofem Okoniem), które uzyskało I nagrodę (Premio A. Vivaldi) na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej w Sienie (1965), Złoty Medal miasta Rzymu (1973) i otrzymało Nagrodę Miasta Krakowa (1975)[2]. Z zespołem tym koncertował w wielu krajach europejskich (m.in. na festiwalach w Salzburgu, Lucernie, Taorminie, Aarhus) i dokonał wielu nagrań radiowych, głównie dla rozgłośni polskich i niemieckich.
W latach 1969–1977 założył i prowadził zespół „All'Antico”, z którym 1974 zdobył złoty medal w kategorii orkiestr kameralnych na III międzynarodowym konkursie młodzieżowych orkiestr kameralnych i symfonicznych pod patronatem Herberta von Karajana w Berlinie Zachodnim.
Od 1968 prowadzi działalność pedagogiczną w Państwowym Liceum Muzycznym w Krakowie, w Akademiach Muzycznych w Bydgoszczy (1980–1985) i Katowicach (1985–1993) oraz na kursach mistrzowskich i warsztatach skrzypcowych w kraju (Żagań, Zakopane, Łańcut) i za granicą (Tuluza, Seul 1998). Do jego uczniów należą m.in. Wojciech Czepiel, Kazimierz Olechowski[3], Roland Orlik, Jacek Ropski i Piotr Kwaśny, laureat I nagrody konkursu w Sendai (1995). Jest współtwórcą Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Rodziny Grobliczów w Krakowie (1996). W 1998 otrzymał nagrodę I stopnia Ministra Kultury i Sztuki[1].
Jest też autorem wielu podręczników, m.in. szkoły gry na skrzypcach „Skrzypcowe ABC”[4][5]. W 2016 ukazały się jego wspomnienia pt. Ukochałem skrzypce[6][7].
W 2016 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Antoni Cofalik. pwm.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)].
- ↑ „Dziennik Polski”, s. 1 i 3, nr 115, 21 maja 1975
- ↑ KONCERT SYMFONICZNY | Koncerty symfoniczne i oratoryjne | Filharmonia Krakowska im. Karola Szymanowskiego [online], www.filharmonia.krakow.pl [dostęp 2022-06-03].
- ↑ „Skrzypcowe ABC” (akompaniament fortepianowy). PWM [dostęp 2020-05-12]
- ↑ „Małe ABC na skrzypce”. PWM [dostęp 2020-05-12]
- ↑ Ukochałem skrzypce. Ze wspomnień skrzypka i pedagoga. PWM. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)].
- ↑ Ukochałem skrzypce. lubimyczytać.pl [dostęp 2020-05-12]
- ↑ Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis. gov.pl. [dostęp 2023-09-07].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Halina Pianowska: Cofalik Antoni. W: Elżbieta Dziębowska: Encyklopedia muzyczna PWM. T. cd suplement. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2001, s. 42. ISBN 978-83-224-0722-6. OCLC 644404619. (pol.).
- Talent słyszę od razu – wywiad z Antonim Cofalikiem. dziennikpolski24.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)].