Antoni Majak

Antoni Majak
Data i miejsce urodzenia	16 stycznia 1911 ; Warszawa, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	25 grudnia 1994 ; Warszawa, Polska
Typ głosu	bas
Gatunki	opera
Zawód	solista operowy, aktor, reżyser teatralny, pedagog
Aktywność	1938–1978
	Odznaczenia
	;

Antoni Majak (ur. 16 stycznia 1911 w Warszawie, zm. 25 grudnia 1994 tamże) – polski śpiewak operowy (bas), aktor, reżyser teatralny i pedagog muzyczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 16 stycznia 1911 w Warszawie jako syn Jana. W latach 1928–1931 kształcił się w Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. Występował jako chórzysta w teatrach warszawskich. W sezonie 1938/1939 należał do zespołu solistów Teatru Wielkiego w Warszawie.

W okresie okupacji doskonalił głos. Uczestniczył w koncertach pod auspicjami Rady Głównej Opiekuńczej (RGO), a w kwietniu 1944 wystąpił w teatrze jawnym. Po upadku powstania warszawskiego był więziony w KL Auschwitz i innych obozach niemieckich.

Po powrocie do kraju w 1946 został zaangażowany do zespołu solistów Opery Śląskiej w Bytomiu, gdzie występował do 1955. Od 1948 należał do PZPR^[1]. W 1953 zadebiutował jako reżyser teatralny. W latach 50. XX w. występował i reżyserował również w Państwowej Operze im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu oraz w Operze i Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku, a w latach 60. reżyserował także w Operze Wrocławskiej. W latach 1960–1978 był solistą i reżyserem Opery Łódzkiej, a w sezonie 1960/1961 także jej kierownikiem artystycznym.

W 1978 po przejściu na emeryturę, nadal reżyserował i występował gościnnie. Współpracował z Polskim Radiem i Telewizją Polską. W latach 1971–1979 był wykładowcą Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Łodzi.

Czterej pancerni i pies (serial telewizyjny) (1968) – żołnierz niemiecki przebierający się w ubrania Czereśniaków (odc. 9. Zamiana)
Videokaseta (1976)
Koniec świata (1988)
Obywatel świata (1991) – dziadek Janka
Wrony (1994) – starszy pan

↑ ^a ^b ^c ^d Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 574. ISBN 83-223-2073-6.
↑ M.P. z 1955 r. nr 96, poz. 1296 „za zasługi w pracy zawodowej”.
↑ M.P. z 1953 r. nr 15, poz. 206 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
↑ Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 2, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 778.
↑ M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410 - Uchwała Rady Państwa z dnia 28 lutego 1955 r. nr 0/350 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.