Antoni Miączyński

Antoni Miączyński
	; Herb Suchekomnaty
Rodzina	Miączyńscy herbu Suchekomnaty
Data urodzenia	1691
Data śmierci	1774
Ojciec	Atanazy Walenty Miączyński
Matka	Helena Łuszkowska
Żona	Dorota księżna Woroniecka
Dzieci	Teresa Miączyńska; Leon Miączyński; Stanisław August Miączyński; Józef Miączyński (1743–1793); Aleksander Kajetan Miączyński; Antonina Aniela Miączyńska
	Odznaczenia

Antoni Miączyński herbu Suchekomnaty (ur. 1691, zm. 1774) – wojewoda podlaski w latach 1771-1774, kasztelan podlaski w latach 1738-1771, starosta łucki w latach 1714-1746, starosta łosicki w latach 1717-1762, pułkownik królewski^[1].

Syn Atanazego Miączyńskiego oraz Heleny Łuszkowskiej. Rotmistrz chorągwi pancernej, pułkownik JKMci (1727). Po ojcu wskutek cesji ojca został starostą grodowym łuckim. Od 1723 roku do 1762 starosta łosicki^[2], w tym czasie jest również dowódcą chorągwi pancernej. 6 grudnia 1738 zostaje kasztelanem podlaskim, tym samym zostaje senatorem. Jeszcze tego samego dnia zostaje odznaczony Orderem Orła Białego.

Poseł powiatu łuckiego na sejm 1724 roku^[3]. Jako poseł na sejm konwokacyjny 1733 roku z pwoiatu łuckiego był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na tym sejmie^[4].

Od 1729 roku mąż księżnej Doroty Woronieckiej herbu Korybut (córka Mikołaja Antoniego^[5], kasztelana czernihowskiego, starostę średzkiego, tenutarkę na Krutniowie^[6], ur. 1712, zm. 1785). Poseł oraz senator na sejm.

Potomkowie

Teresa Miączyńska — żona Michała Aleksandra Ronikiera h. Gryf
Leon Miączyński (ur. 1730, zm. 1778) starosta inowłodzki
Stanisław August Miączyński (ur. 1735, zm. NN)
Józef Miączyński (1743–1793) – starosta łosicki, generał wojsk francuskich
Aleksander Kajetan Miączyński (ur. 1751, zm. 1801) — generał inspektor, członek Sejmu Czteroletniego,
Antonina Aniela Miączyńska (ur. 1761, zm. 1813) — żona Józefa Mikołaja ks. Radziwiłła h. Trąby

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Urzędnicy wołyńscy XIV-XVIII w". Oprac. Marian Wolski, Kórnik 2007, s. 172.
↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2007-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-08)].
↑ Wiktor Bagniewski, Diariusz sejmu walnego sześcioniedzielnego warszawskiego anni 1724, rkps Ossolineum 291/III, k. 4v.
↑ Konfederacya generalna omnium ordinum Regni et Magni Ducatus Lithuaniae na konwokacyi generalney Warszawskiej uchwalona [...] 27 (słow. [...] kwietnia [...] 1733, s. 42.
↑ Zobacz portret https://web.archive.org/web/20190215215853/http://cyfrowe.mnw.art.pl/Content/27035/mp3142.jpg
↑ Jerzy Hr. Dunin-Borkowski: Almanach błękitny, s. 606—607.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Hr. Dunin-Borkowski: Almanach błękitny : genealogia żyjących rodów polskich. Lwów, Warszawa, 1908, s. 606—607.

[1] Urzędnicy wołyńscy XIV-XVIII w". Oprac. Marian Wolski, Kórnik 2007, s. 172.

[2] Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2007-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-08)].

[3] Wiktor Bagniewski, Diariusz sejmu walnego sześcioniedzielnego warszawskiego anni 1724, rkps Ossolineum 291/III, k. 4v.

[4] Konfederacya generalna omnium ordinum Regni et Magni Ducatus Lithuaniae na konwokacyi generalney Warszawskiej uchwalona [...] 27 (słow. [...] kwietnia [...] 1733, s. 42.

[5] Zobacz portret https://web.archive.org/web/20190215215853/http://cyfrowe.mnw.art.pl/Content/27035/mp3142.jpg

[6] Jerzy Hr. Dunin-Borkowski: Almanach błękitny, s. 606—607.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]