Antoni Nowakowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
  • Antoni Nowakowski – żołnierz Pułku 8-go Piechoty Armii Księstwa Warszawskiego, kawaler Virtuti Militari[1]
  • Antoni Nowakowski (ur. 1884) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego, odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości[2][3]
  • Antoni Mieczysław Nowakowski (1892–1940) – porucznik saperów rezerwy Wojska Polskiego, zamordowany w Charkowie[4][a]
  • Antoni Nowakowski (ur. 1897) – sierżant Wojska Polskiego, podoficer Wojskowego Więzienia Śledczego Nr II w Lublinie[6], odznaczony Krzyżem Niepodległości (10 grudnia 1931)[7][8]
  • Antoni Nowakowski (ur. 1943) – profesor nauk technicznych, inżynier, specjalista z zakresu biocybernetyki i inżynierii biomedycznej
  • Antoni Nowakowski (1944–2020) – profesor nauk ekonomicznych

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Antoni Mieczysław Nowakowski (1892–1940) jest mylony z porucznikiem rezerwy 61 pp Antonim Nowakowskim, który poległ 21 września 1939 pod Sierakowem i został pochowany na cmentarzu wojennym w Laskach[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Xsięga pamiątkowa w 50-letnią rocznicę powstania roku 1830 zawierająca spis imienny generałów i sztab-oficerów tudzież oficerów, podoficerów i żołnierzy armii polskiej w tymże roku Krzyżem Wojskowym „Virtuti Militari” odznaczonych. Stanisław Tarnowski (przedm.). Lwów: Drukarnia Ludowa, 1881, s. 82..
  2. Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932, s. 15, 432..
  3. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-12-02]..
  4. Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003, s. 376. ISBN 83-916663-5-2..
  5. Ludwik Głowacki: Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939. Wyd. 5. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985, s. 251. ISBN 83-11-07109-8..
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 19 marca 1932, s. 202.
  7. M.P. z 1931 r. nr 287, poz. 381.
  8. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-12-02]..