Antoni Orleański (książę Montpensier)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Orleański
Ilustracja
ilustracja herbu
Faksymile
Książę Montpensier
Okres

od 1824
do 4 lutego 1890

Książę Galliera
Okres

od 1888
do 4 lutego 1890

Dane biograficzne
Dynastia

Burbonowie orleańscy

Data i miejsce urodzenia

31 lipca 1824
zamek Neuilly-sur-Seine

Data i miejsce śmierci

4 lutego 1890
Sanlúcar de Barrameda

Ojciec

Ludwik Filip I

Matka

Maria Amelia z Dwojga Sycylii

Żona

Ludwika Ferdynanda

Dzieci

Maria Izabela,
Maria Amelia,
Maria Krystyna,
Maria de la Regla,
dziecko (ur. i zm. 1857),
Ferdynand,
Maria de las Mercedes,
Filip Rajumnd Maria,
Antoni,
Ludwik Maria Filip Antoni

Antoni Orleański (fr. Antoine Marie Philippe Louis d’Orleans, 31 lipca 1824, w zamku Neuilly-sur-Seine4 lutego 1890, w Sanlúcar de Barrameda, w Hiszpanii) – książę Montpensier, książę Galliera.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako najmłodszy syn króla FrancuzówLudwika Filipa I, i księżniczki Obojga Sycylii Marii Amelii. W 1824 otrzymał tytuł księcia Montpensier, a w 1830 jego ojciec został królem Francuzów. Jako młody człowiek Antoni służył następnie w armii francuskiej. 10 października 1846, w Madrycie poślubił 15-letnią infantkę Ludwikę Ferdynandę, córkę króla Hiszpanii Ferdynanda VII i Marii Krystyny (bratanicy Marii Amelii). Ludwika Ferdynanda była młodszą siostrą królowej Izabeli II i tego samego dnia odbył się również ślub Izabeli II z Franciszkiem de Asís.

Dalsze życie[edytuj | edytuj kod]

Antoni żył w Hiszpanii od 1848, kiedy to on i jego rodzina musieli opuścić Francję po rewolucji lutowej. Podczas hiszpańskiej rewolucji w 1868, Antoni pomógł w obaleniu swojej szwagierki – Izabeli II. 12 marca 1870 Antoni obrażony przez artykuł infanta Henryka, księcia Sewilli i brata króla Franciszka de Asís, walczył z nim i zabił go, za co został skazany na miesiąc więzienia.

16 listopada 1870 Kortezy 191 głosami wybrały na króla Amadeusza I Sabaudzkiego. Kandydatura Antoniego otrzymała jedynie 27 głosów. Po tym wydarzeniu Antoni wyjechał z Hiszpanii. Powrócił w 1874 i jego królewskie ambicje zostały w części spełnione, kiedy jego córka Mercedes poślubiła swojego brata ciotecznego – króla Alfonsa XII, syna Izabeli II. W 1888 zmarła Maria Brignole-Sale, włoska księżna, która wspierała orleanistów – wszystkie swoje włoskie ziemie zapisała księciu Montpensier. Po jej śmierci Antoni otrzymał od króla Umberto I tytuł księcia Galliera (który od tego momentu należał do orleańskiej gałęzi hiszpańskiej rodziny królewskiej).

Potomstwo[edytuj | edytuj kod]

Antoni i Ludwika Ferdynanda mieli razem 10 dzieci: