Antoni Stanisław Buchowiecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Stanisław Buchowiecki
Herb
Drogosław
Data urodzenia

ok. 1710

Data śmierci

po 1790

Ojciec

Michał Stanisław Buchowiecki

Odznaczenia
Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Antoni Stanisław Buchowiecki herbu Drogosław (ur. ok. 1710, zm. po 1790) – marszałek brzeski litewski konfederacji barskiej, horodniczy brzeskolitewski w latach 1787-1788, skarbnik brzeskolitewski w latach 1769-1787, koniuszy brzeskolitewski w latach 1758-1769[1].

Konsyliarz województwa brzeskolitewskiego w konfederacji generalnej Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1764 roku[2]. Był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 roku z województwa brzeskolitewskiego[3]. Poseł na sejm koronacyjny Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764. 1 lipca 1769 przyjął po Onufrym Gniewomirze Bęklewskim laskę marszałka konfederacji brzeskiej. W latach 1770-1772 przebywał w Preszowie. Do 1776 mieszkał w Gdańsku. W tym też roku pogodził się z królem i został mianowany podwojewodzim brzeskim. W latach 1777-1790 był podwojewodzim wileńskim[4]. Poseł wileński i sędzia sejmowy na sejmie 1780 roku[5].

W 1782 odznaczony Orderem Świętego Stanisława.

W 1781 był pierwszym stuartem loży wolnomularskiej Kościół Mądrości[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. 8: Ziemia brzeska i województwo brzeskie XIV-XVIII wiek, pod red. A. Rachuby, Warszawa 2020, s. 342.
  2. Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 63.
  3. Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 105.
  4. Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, spisy, t. I: Województwo wileńskie XIV-XVIII wiek, opr. Henryk Lulewicz, Andrzej Rachuba, P. P. Romaniuk, pod red. A. Rachuby, Warszawa 2004, s. 633.
  5. Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 583.
  6. Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 355.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]