Antoni Tadeusz Przezdziecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Tadeusz Przezdziecki
Herb
Roch III
Rodzina

Przezdzieccy herbu Roch III

Data i miejsce urodzenia

5 września 1718
Troki

Data i miejsce śmierci

28 marca 1772
Warszawa

Ojciec

Aleksander Przezdziecki

Matka

Konstancja Aleksandra Kamińska

Żona

Katarzyna Ogińska

Dzieci

Michał Przezdziecki
Dominik Przezdziecki
Konstancja Przezdziecka
Helena Przezdziecka
Marianna Przezdziecka

Odznaczenia
Order Orła Białego

Antoni Tadeusz Przezdziecki herbu Roch III (ur. 5 września 1718 w Trokach – zm. 28 marca 1772 w Warszawie) – podkanclerzy litewski od 1764, referendarz wielki litewski od 1752, podczaszy wielki litewski od 1750, pisarz wielki litewski od 1739, wójt miński w 1752 roku, regimentarz partii białoruskiej armii litewskiej w 1764 roku, starosta piński, miński i błudeński, dyrektor wileńskiego sejmiku elekcyjnego w 1747 roku[1].

Syn Aleksandra, kasztelana inflanckiego, i Konstancji Aleksandry z Kamińskich.

Nauki pobierał w Akademii Wileńskiej. W 1733 roku wziął udział w elekcji Stanisława Leszczyńskiego. W 1739 roku został deputatem z powiatu starodubowskiego i marszałkiem Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Poseł na sejmy w 1740 i 1744 roku z powiatu starodubowskiego, poseł inflancki na sejm 1748 roku, 1750, 1752, 1754. Był jednym z najbardziej zagorzałych stronników familii Czartoryskich na Litwie.

Był jednym z organizatorów i rzeczywistym przywódcą konfederacji generalnej Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1764 roku. Był członkiem konfederacji Czartoryskich w 1764 roku i posłem na sejm konwokacyjny (1764) z województwa mińskiego[2]. Uczestniczył w elekcji Stanisława Augusta Poniatowskiego jako duktor województwa mińskiego[3]. W 1766 roku był komisarzem Komisji Menniczej[4]. W 1768 roku przeciwstawił się wysłaniu wojsk koronnych przeciwko oddziałom konfederacji barskiej. W sierpniu 1770 jego dobra zasekwestrowali Rosjanie.

3 sierpnia 1757 został kawalerem Orderu Orła Białego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Robertas Jurgaitis, Vilniaus seimelio veikla 1717–1795 m., Kaunas 2007, s. 226.
  2. Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 93.
  3. Internetowy Polski Słownik Biograficzny, hasło autorstwa Jerzego Dygdały. [dostęp 2018-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-12)].
  4. Komissya Rzeczypospolitey Skarbu Koronnego. Ogłasza nowe zasady dla monet krajowych. Warszawa 11 Stycznia 1766 (podp. G. H. Harnack Leg. Cancell. Comm. Monetariae), b.n.s.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]