Antoni Trusow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anton Trusow

Anton Daniłowicz Trusow (ros. Антон Данилович Трусов) (ur. 15 maja?/27 maja 1835 w Borysowie (Białoruś), zm. ok. 1886 w Mińsku) – rewolucjonista rosyjski i białoruski, uczestnik powstania styczniowego 1863-1864[1].

Studiował w latach 1854-1860 na wydziale medycznym Uniwersytetu Moskiewskiego. Na początku lat 1860 zbliżył się do kręgu rewolucjonisty Piotra Zaiczniewskiego (1842-1896).

W latach 1861-1862 uczestniczył w Mińsku w przygotowaniu Powstania Styczniowego. Podczas Powstania walczył po stronie polskiej dowodząc oddziałem, który przyłączył się do oddziału Stanisława Laskowskiego i wraz z nim brał udział w potyczce 10 maja 1863 pod Piotrowszczyzną.

Po upadku powstania został zaocznie skazany na karę śmierci.

Wyemigrował o Francji, gdzie pracował jako drukarz. W roku 1869 został sekretarzem redakcji emigracyjnej gazety „Narodnoje dieło” ukazującej się w Genewie, potem jej właścicielem. W jego drukarni powstało w ciągu dziesięciu lat ok. 150 pozycji książkowych. Wraz z Nikołajem Utinem przyłączył się 1870 do I. Międzynarodówki.

W roku 1871 został członkiem genewskiego komitetu pomocy komunardom. W roku 1883 ciężko zachorował, powrócił na Białoruś, gdzie umarł.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Zieliński (1880-1936): Bitwy i potyczki 1863-1864: na podstawie materiałów drukowanych i rękopiśmiennych Muzeum Narodowego w Rapperswilu / Muzeum Narodowe w Rapperswilu. Rapperswil: Fundusz Wydawniczy Muzeum Narodowego, 1913.
  • Wielka Encyklopedia Radziecka (ros.)
  • Wielka Encyklopedia Radziecka (ang.)
  • Powstanie styczniowe – lista uczestników powstańców, zesłańców, weteranów, osób wspierających powstanie