Antonio Agliardi
| Kardynał biskup | ||
| ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
4 września 1832 | |
| Data i miejsce śmierci | ||
| Miejsce pochówku | ||
| Kanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego | ||
| Okres sprawowania |
1908–1915 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
22 grudnia 1855 | |
| Nominacja biskupia |
23 września 1884 | |
| Sakra biskupia |
12 października 1884 | |
| Kreacja kardynalska |
22 czerwca 1896 | |
| Kościół tytularny |
Ss. Nereo e Achilleo | |
| Data konsekracji |
12 października 1884 | ||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Antonio Agliardi (ur. 4 września 1832 w Cologno al Serio, zm. 19 marca 1915 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, dyplomata, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, Kanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego, kardynał.
Uzyskał doktorat utroque iuris z prawa cywilnego i kanonicznego. Święcenia kapłańskie otrzymał 22 (lub 24) grudnia 1855 w Rzymie. W latach 1877-1884 profesor teologii moralnej na Papieskim Ateneum "De Propaganda Fide". Był też minutantem w Kongregacji Rozkrzewiania Wiary.
23 września 1884 otrzymał nominację na tytularnego arcybiskupa Cesarea di Palestina i skierowany do Indii jako delegat apostolski. Sakry udzielił mu kardynał Giovanni Simeoni. W 1887 został prosekretarzem w Kongregacji ds. Nadzwyczajnych Spraw Kościoła. Rok później był już sekretarzem tejże dykasterii. 9 kwietnia 1889 mianowany nuncjuszem w Bawarii, po czterech latach skierowany został do Austro-Węgier. Kreowany kardynałem prezbiterem na konsystorzu z 22 czerwca 1896. Od marca 1898 do czerwca 1899 pełnił obowiązki kamerlinga. 14 grudnia 1899 podniesiony do rangi kardynała-biskupa Albano. W 1903 mianowany następcą zmarłego kardynała Lucido Parocchi w Kancelarii Apostolskiej. Był odtąd Wicekanclerzem Świętego Kościoła Rzymskiego. W 1908 tytuł ten zmieniono na – Kanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego. Funkcję tę pełnił do swej śmierci. Brał udział w konklawe 1903 i 1914 roku. Zmarł około godziny 20.30 w piątek 19 marca 1915. Ciało zostało złożone w kaplicy Don Colombo w Osio di Sotto, według ostatniej woli zmarłego.