Antonio Sabato Jr.

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antonio Sabáto Jr.
Ilustracja
Antonio Sabato Jr. sfotografowany przez Jerry’ego Avenaima na okładkę magazynu The Advocate (2006).
Imię i nazwisko

Antonio G. Sabàto Jr.

Data i miejsce urodzenia

29 lutego 1972
Rzym, Włochy

Zawód

aktor, producent filmowy, scenarzysta, reżyser, model

Współmałżonek

Alicia Tully Jensen
(1992–1993; rozwód)
Cheryl Moana Marie Nunes
(2012-2018; rozwód)

Lata aktywności

od 1990

Multimedia w Wikimedia Commons

Antonio G. Sabàto Jr.[1][2] (ur. 29 lutego 1972 w Rzymie) – amerykański aktor, producent telewizyjny, scenarzysta, reżyser i model.

Po raz pierwszy zyskał sławę w latach 90. jako jeden z najpopularniejszych modeli bielizny dla Calvina Kleina[3] i grając postać Jaggera Catesa w operze mydlanej ABC Szpital miejski (General Hospital, 1992–1995)[4]. Wystąpił też w operach mydlanych – TV FOX Melrose Place (1995) i CBS Moda na sukces (The Bold and the Beautiful, 2005–2006)[5].

Sabàto bez powodzenia był kandydatem Republikanów do Kongresu USA w wyborach 2018 w 26. okręgu Kalifornii, które wygrała Julia Brownley z Partii Demokratycznej[6][7].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Rzymie[8] jako jedyny syn Czeszki Yvonne Kabouchy i Antonia Sabàto, włoskiego aktora znanego ze spaghetti westernów[9]. Jego ojciec urodził się w Montelepre[10] w regionie Sycylia, w prowincji Palermo[11]. Jego dziadek ze strony matki był arystokratą i Czechem, a jego babka była Żydówką i przeżyła Holocaust[12][13].

Dorastał wraz z siostrą Simonne. W 1984 wraz z rodziną zamieszkał w Beverly Hills, obywatelstwo amerykańskie otrzymał w listopadzie 1996[14]. Uczęszczał do St. Bernard High School[15] w Los Angeles. Po ukończeniu szkoły średniej Beverly Hills High[16], mając szesnaście lat wyjechał do Nowego Jorku.

Początki kariery[edytuj | edytuj kod]

Karierę w amerykańskim showbiznesie zapoczątkował jako przystojniak w stroju topless w teledysku Janet Jackson do utworu pt. „Love Will Never Do Without You” (1990) z udziałem Djimona Hounsou.

Zastąpił Marka Wahlberga podczas kampanii reklamowej męskiej bielizny Calvina Kleina na lato 1996[17]. Plakaty przedstawiające roznegliżowanego Sabàto Juniora, wykonane przez amerykańskiego fotografa Herba Rittsa, trafiły w latach 90. na billboardy w okolicy Times Square[18]. Był na okładkach „Vogue” (edycja niemiecka w sierpniu 1991), „TV Guide” (w marcu 1993), „Playgirl” (w kwietniu 1993), „Young & Modern” (w październiku 1996), „Cowboys & Indians” (w lipcu 1997), „Time Out New York” (w marcu 1998), „Men’s Fitness” (w listopadzie 1999), „Health & Fitness” (zima 2000), „The Advocate” (w sierpniu 2004), „Men’s Workout” (w kwietniu 2012) i tureckiego magazynu „Petcity” (w grudniu 2012)[19]. W 1994 zwyciężył w plebiscycie magazynu „People” na 50. najpiękniejszych ludzi[20].

Rozwój kariery[edytuj | edytuj kod]

Z ojcowską pomocą otrzymał rolę nastoletniego Kevina Foste’a we włoskim filmie sensacyjno–przygodowym klasy B Chłopak o stalowych dłoniach (Il Ragazzo delle mani d’acciaio, 1990). Popularność wśród telewidzów zdobył dzięki roli dobrodusznego boksera Jaggera Catesa w operze mydlanej ABC Szpital miejski (1992–1995)[21], za którą był trzykrotnie nominowany do nagrody Soap Opera Digest[22]. W serialu Stevena Spielberga Ziemia 2 (Earth 2, 1994–1995) wystąpił jako Alonzo Solace, a także w roli menadżera Jacka Parezi, obelżywego eks-męża Amandy Woodward (Heather Locklear) w sześciu odcinkach opery mydlanej Melrose Place (1995)[23]. W 1996 wcielił się w postać Harry’ego Gordiniego, byłego żołnierza, w telewizyjnym filmie akcji Pseudonim Rosomak (Code Name: Wolverine)[24]. Na kinowym ekranie zagrał postać jednego z czterech najemników-zawodowych morderców w wybuchowej komedii Mocne uderzenie (The Big Hit, 1998) z udziałem Marka Wahlberga.

Debiutował jako producent australijskiego filmu telewizyjnego Co do sekundy (Seconds to Spare, 2002), gdzie zagrał także agenta Paula Blake’a. W komediodramacie Testosteron (Testosterone, 2003) u boku Davida Sutcliffe’a został obsadzony w roli argentyńskiego kochanka–geja, Pabla Alesandra, który wyszedł pewnego wieczoru na papierosa i nigdy nie wrócił[25][26]. W sitcomie Warner Bros. Do usług (The Help, 2004) był partnerem ekranowym Tori Spelling i wcielił się w postać niegrzeszącego rozumem prywatnego trenera. W operze mydlanej CBS Moda na sukces (The Bold and the Beautiful, 2005–2006) wystąpił w roli gwałtownego artysty malarza i rzeźbiarza Dante Damiano[27]. Jego kreacja seryjnego mordercy Henry’ego w dreszczowcu Drifter: Henry Lee Lucas (2009) została uhonorowana nagrodą na festiwalu filmowym w Beverly Hills[28].

W 2014 wziął udział w 19. edycji programu Dancing with the Stars i ze swoją partnerką Cheryl Burke znalazł się na ósmym miejscu[29]. W 2016 w Rio All Suite Hotel and Casino w Las Vegas występował gościnnie w rewii striptizerów Chippendales[30].

Powrócił na mały ekran w trzech dreszczowcach Lifetime – Sekret z przeszłości (Secrets from Her Past, 2011)[31] jako dr Shawn Tessle, Mroczny raj (Remote Paradise, 2016) w roli niebezpiecznego Frederico, który przybiera tożsamość zamordowanego kapitana łodzi Dario[32] i Zainspirowany do zabijania (Inspired to Kill, 2016) w roli uznanego powieściopisarza kryminałów, który morduje winowajców swojej dziewczyny (Olivia d’Abo)[33]. W dreszczowcu Taniec śmierci (Dance Night Obsession, 2019) wystąpił jako utalentowany choreograf[34].

Sabàto jako aktywny chrześcijanin[35] wziął udział w produkcjach chrześcijańskich – Jeden naród przed Bogiem (One Nation Under God, 2020) w drugoplanowej roli senatora Viery w chrześcijańskim dramacie Jeden naród przed Bogiem (One Nation Under God, 2020), za którą otrzymał nagrodę na Festiwalu Filmów Chrześcijańskich – Kościele Baptystów w Menchville[36] w Newport News, oraz Bóg nie umarł: My, Naród (God’s Not Dead: We the People, 2021)[37] jako Mike McKinnon z Davidem A.R. White.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

1 stycznia 1999 została wydawana jego autorska książka Bez wymówek: Program ćwiczeń na całe życie (No Excuses: Workout for Life)[38] i szybko zyskała na popularności[39].

23 lipca 2020 ukazała się jego książka Sabato The Untold Story[40][41].

Polityka[edytuj | edytuj kod]

W 2016 poparł Donalda Trumpa na prezydenta. Przemawiał na Narodowej Konwencji Republikanów w 2016, popierając kandydata partii. Sabàto twierdził, że po tym, jak wyraził poparcie dla Trumpa, został umieszczony na czarnej liście Hollywood[42][43]. Ze względu na swoje przekonania polityczne, został wycięty z reality show, w którym brał udział. W 2018 bez rezultatu ubiegał się o fotel kongresmena w Kalifornii, został pokonany przez kandydata Demokratów[44]. Później porównał swoją walkę o znalezienie pracy w showbiznesie z byciem Żydem podczas Holokaustu i powiedział, że celebryci kpili z niego na stronie mediów społecznościowych Twittera[45]. W 2019 przeniósł się na Florydę[46], gdzie podjął pracę dla firmy budowlanej[47].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

16 maja 1992 ożenił się z Alicią Tully Jensen (ur. 1963), jednak w 1993 roku doszło do rozwodu[48]. Z nieformalnego związku z aktorką Virginia Madsen (1993-98)[49], z którą spotkał się na planie serialu Ziemia 2 (Earth 2), ma syna Jacka Antonio (ur. 6 sierpnia 1994), a ze związku z Kristin Rosetti ma córkę Minę Bree (ur. 29 sierpnia 2002).

Od 2009 spotykał się z piosenkarką i autorką tekstów piosenek Cheryl Moanę Marie, którą poślubił 25 września 2012[50][51]. Mają syna Antonio Harveya Sabato III (ur. 1 maja 2011)[52]. Rozstali się w grudniu 2016, a ich rozwód został sfinalizowany 19 czerwca 2018[53]. Nunes twierdziła, że Sabàto nadużywał leków na receptę i nie ukończył nawet jednego miesiąca z trzymiesięcznego programu odwykowego. Sabàto potwierdził, że był uzależniony od środków nasennych na receptę, a nie od benzodiazepiny, jak twierdził Nunes, ale przyznał, że w przeszłości miał problem z nadużywaniem substancji, w szczególności metamfetaminy[54].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne[edytuj | edytuj kod]

  • 1990: Karate Rock (Il Ragazzo delle mani d'acciaio) jako Kevin Foster
  • 1991: Tortilla drogowa (Fuga da Kayenta) jako Emiliano
  • 1997: Wysokie napięcie (High Voltage) jako Johnny Clay
  • 1998: Okrążenia (Circles) jako Jeremy Bonner
  • 1998: Mocne uderzenie (The Big Hit) jako Vince
  • 1999: Goosed jako dr Steven Stevenson
  • 2000: Wietnamski eksperyment (The Chaos Factor) jako Jack Poynt
  • 2001: Wojna umysłów (Mindstorm) jako Dan Oliver
  • 2001: Shark Hunter jako Spencer Northcut
  • 2002: Dead Above Ground jako sierżant Dan De Sousa
  • 2003: Wasabi Tuna jako Frederico
  • 2003: Testosteron (Testosterone) jako Pablo Alesandro
  • 2005: Twarde lądowanie (Crash Landing) jako Masters
  • 2007: Unmade Man jako Chris Paciello
  • 2009: Drifter: Henry Lee Lucas jako Henry Lee Lucas
  • 2011: Goły narzeczony (Balls to the Wall) jako wuj Sven
  • 2012: Głupi, głupszy, najgłupszy (The Three Stooges) jako przystojniak Bobby
  • 2015: Intikam jako Varol
  • 2019: Mikołaj mimo woli (Santa In Training) jako Eddie
  • 2019: Taniec śmierci (Dance Night Obsession) jako Miguel Avila
  • 2020: One Nation Under God jako senator Viera
  • 2021: Carolina's Calling jako Martin Haas
  • 2021: Bóg nie umarł: My, Naród (God's Not Dead: We the People) jako Mike McKinnon
  • 2022: Trail Blazers jako John

Filmy TV[edytuj | edytuj kod]

  • 1991: ...Se non avessi l'amore jako Pier Giorgio Frassati
  • 1993: Moment prawdy: Dlaczego moja córka ? (Moment of Truth: Why My Daughter ?) jako A.J. Treece
  • 1994: Ciupołamacze (Jailbreakers) jako Tony
  • 1995: Jej ukrywana prawda (Her Hidden Truth) jako detektyw Matt Samoni
  • 1996: Pseudonim Rosomak (Code Name: Wolverine) jako Harry Gordini
  • 1996: Dreszcz emocji (Thrill) jako Jack Colson
  • 1996: Zabójczy wygląd (If Looks Could Kill) jako John Hawkins
  • 1998: Padre papà jako Don Giuseppe
  • 1998: Doskonała ucieczka (The Perfect Getaway) jako Randy Savino
  • 1999: Fatalny błąd (Fatal Error) jako Nick Baldwin
  • 2000: Baza 2 (The Base 2: Guilty as Charged) jako sierżant John Murphy
  • 2000: Vola Sciusciù jako Tony
  • 2000: Ostatnia wspinaczka (Final Ascent) jako Dawid
  • 2000: Długi strzał (Longshot) jako Tommy Sutton
  • 2002: Hyperdźwiękowy (Hyper Sonic) jako Grant Irvine
  • 2002: Co do sekundy (Seconds to Spare, Australia) jako agent Paul Blake
  • 2003: Chłopak pilnie poszukiwany (See Jane Date) jako Timothy Rommelly
  • 2003: Zapomniany gatunek (Bugs) jako Matt Pollack
  • 2005: Zagrożenie z kosmosu (Deadly Skies) jako Donovan
  • 2005: Jane Doe. Póki śmierć nas nie rozłączy (Jane Doe: Til Death Do Us Part) jako Joey Angelini
  • 2007: Zrujnowane życie (Reckless Behavior: Caught on Tape) jako Greg Vlasi
  • 2007: Mrówki w samolocie (Destination: Infestation) jako agent Ethan Hart
  • 2008: Podróż widmo (Ghost Voyage) jako Michael
  • 2011: Sekret z przeszłości (Secrets from Her Past) jako dr Shawn Tessle
  • 2014: All I Want for Christmas jako Mike Patterson
  • 2016: Hometown Hero jako Jason
  • 2016: Inspired to Kill jako Paul
  • 2016: Dark Paradise jako Dario
  • 2017: Hometown Hero jako Jason

Seriale TV[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Personalidade: Antonio Sabato Jr. (Itália). InterFilmes.com. [dostęp 2015-12-15]. (port.).
  2. ↑ Antonio Sabato Jr.. Listal. [dostęp 2015-12-15]. (ang.).
  3. ↑ James Barron (2016-02-28): A Former Calvin Klein Underwear Model Ages, if Only in a Leap Year. „The New York Times”. [dostęp 2016-12-15]. (ang.).
  4. ↑ Seema Mehta (2017-05-08): Actor Antonio Sabato Jr. to run for Congress against Rep. Julia Brownley. „Los Angeles Times”. [dostęp 2016-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-25)]. (ang.).
  5. ↑ Antonio Sabato Jr.. „Time”. [dostęp 2015-12-15]. (ang.).
  6. ↑ Seema Mehta: Actor Antonio Sabato Jr. to run for Congress against Rep. Julia Brownley. „Los Angeles Times”, 2017-05-09. [dostęp 2022-04-13]. (ang.).
  7. ↑ Kathleen Wilson: Election results 2018: Julia Brownley coasts to fourth term as Democrats take over House. Ventura. [dostęp 2022-04-13]. (ang.).
  8. ↑ Antonio Sabato Jr.. MYmovies.it. [dostęp 2022-04-13]. (wł.).
  9. ↑ Antonio Sabato Jr. Biography (1972-). Film Reference. [dostęp 2015-12-15]. (ang.).
  10. ↑ Antonio Sabàto Sr.. TV.com. [dostęp 2016-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-04)]. (ang.).
  11. ↑ Antonio Sabato Sr. Biographical Summaries of Notable People. MyHeritage. [dostęp 2016-12-15]. (ang.).
  12. ↑ Allison Hoffman (2009-08-13): A Nice Jewish Boy: Hunky Antonio Sabato Jr. looks for love on TV, with help from his mother. Tablet Magazine. [dostęp 2017-07-17]. (ang.).
  13. ↑ Antonio Sabàto, Jr. — What Nationality Ancestry. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2015-12-15]. (ang.).
  14. ↑ Jessica Chasmar (2016-08-09): Actor Antonio Sabato Jr. says Hollywood blacklisted him over RNC appearance. „The Washington Times”. [dostęp 2020-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-08)]. (ang.).
  15. ↑ Antonio Sabato Jr. - Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2015-12-15]. (rum.).
  16. ↑ Antonio Sabato Jr. Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2022-04-13]. (ang.).
  17. ↑ Charles Manning (2014-08-21): 10 '90s Men's Underwear Ads That Made You „Feel” Things. „Cosmopolitan”. [dostęp 2019-12-15]. (ang.).
  18. ↑ Antonio Sabato is sitting pretty. „Entertainment Weekly”. [dostęp 2018-12-25]. (ang.).
  19. ↑ Antonio Sabato Magazines. FamousFix. [dostęp 2020-10-04]. (ang.).
  20. ↑ Aubry Anne D’Arminio: Antonio Sabato Jr. Biography. AllMovie. [dostęp 2016-12-15]. (ang.).
  21. ↑ Artista Antonio Sabato Jr. (29 de Fevereiro de 1972). Filmow. [dostęp 2015-12-15]. (port.).
  22. ↑ Antonio Sabato Jr. Awards. FamousFix. [dostęp 2022-02-27]. (ang.).
  23. ↑ Antonio Sabato Jr. Actor. „TV Guide”. [dostęp 2015-12-15]. (ang.).
  24. ↑ Antonio Sabato Jr.. Rotten Tomatoes. [dostęp 2015-12-15]. (ang.).
  25. ↑ Antonio Sabato Jr. and David Sutcliffe in Testosterone. naked guys in movies. [dostęp 2015-12-15]. (ang.).
  26. ↑ David Sutcliffe about playing Antonio Sabato Jr.’s lover in “Testosterone”. Greg in Hollywood. [dostęp 2015-12-15]. (ang.).
  27. ↑ Dante Damiano-The Bold and the Beautiful. Soaps.com. [dostęp 2015-12-15]. (ang.).
  28. ↑ 'Drifter' tops Beverly Hills festival awards. „The Hollywood Reporter”, 2009-04-06. [dostęp 2023-05-06]. (ang.).
  29. ↑ Antonio Sabato Jr. and Artem Chigvintsev flash the flesh as they leave Dancing With The Stars rehearsals in LA. „Daily Mail”. [dostęp 2015-12-15]. (ang.).
  30. ↑ Bobbie Katz: Antonio Sabato Jr.: A Little More Off the Top. Vegas Insider Daily, 2016-05-25. [dostęp 2017-10-14]. (ang.).
  31. ↑ Patrick Serrano: Secrets from her Past (2011). Lifetime, 2014-01-16. [dostęp 2023-05-06]. (ang.).
  32. ↑ Patrick Serrano: Remote Paradise (2016). Lifetime, 2016-06-28. [dostęp 2023-05-06]. (ang.).
  33. ↑ Patrick Serrano: Inspired to Kill (2016). Lifetime, 2017-01-02. [dostęp 2023-05-06]. (ang.).
  34. ↑ Dance Night Obsession (2019). Rotten Tomatoes. [dostęp 2023-05-06]. (ang.).
  35. ↑ Mikaela Mathews: Antonio Sabato to Launch New Production Company with Movies Where 'God Is the Center of Attention'. ChristianHeadlines.com, 2020-07-20. [dostęp 2023-05-06]. (ang.).
  36. ↑ One Nation Under God (2020) w bazie IMDb (ang.)
  37. ↑ God’s Not Dead: We the People (2021) w bazie IMDb (ang.)
  38. ↑ Antonio Sabáto Jr.: No Excuses: Workout for Life. Universe Publishing, 1999. ISBN 978-0789303547.
  39. ↑ Columbia, South Carolina. Fix It & Finish It - wistv.com. [dostęp 2015-12-15]. (ang.).
  40. ↑ Markos Papadatos: Op-Ed: Antonio Sabato Jr. releases greatest memoir of the summer of 2020. Digital Journal, 2020-09-30. [dostęp 2020-10-04]. (ang.).
  41. ↑ Antonio Sabáto Jr., Tony Moore: Sabato The Untold Story. Independently, 2020. ISBN 979-8672360126.
  42. ↑ Robert Jonathan (2016-04-08): Antonio Sabato, Jr. Sounds Off On Trump And Cruz And The Primary Contests In New York And California. Inquisitr. [dostęp 2020-10-04]. (ang.).
  43. ↑ Joanna Mazewski (2020-09-20): General Hospital Alum Antonio Sabato Jr. Details Plans For Conservative Movie Studio. Daily Soap Dish. [dostęp 2020-10-04]. (ang.).
  44. ↑ Magdalena Pienszka (2020-03-06): Antonio Sabato Jr: banicja za poglądy polityczne. Znany aktor i model został z niczym. Wirtualna Polska. [dostęp 2020-10-04]. (pol.).
  45. ↑ Ramin Setoodeh (2016-08-03): Antonio Sabato Jr. Says Hollywood is Blacklisting Him for Supporting Donald Trump. „Variety”. [dostęp 2020-10-04]. (ang.).
  46. ↑ Talia Kaplan: Antonio Sabato Jr. on move from Hollywood to Florida: ‘California is unlivable’. FOXBusiness. [dostęp 2020-10-04]. (ang.).
  47. ↑ Barbara Balfour (2020-06-18): Politics Aside. Boca Raton Observer. [dostęp 2020-10-04]. (ang.).
  48. ↑ Antonio Sabato Jr.. Famous Birthdays. [dostęp 2015-12-15]. (ang.).
  49. ↑ Antonio Sabato Jr. Dating. FamousFix. [dostęp 2015-12-15]. (ang.).
  50. ↑ Antonio Sabato Jr. Marries Cheryl Moana Marie in Hawail. „People”. [dostęp 2015-12-15]. (ang.).
  51. ↑ Daniel Goldblatt: Antonio Sabato Jr.'s Estranged Wife Cheryl Alleges He Has Drug Abuse Issues Amid Divorce Filing. „People”, 2017-05-15. [dostęp 2023-02-17]. (ang.).
  52. ↑ Antonio Sabato Jr Baby Born, His Third Child. „People”. [dostęp 2015-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)]. (ang.).
  53. ↑ Heidi Parker: DWTS vet Antonio Sabato Jr finalizes divorce from Cheryl Marie. „Daily Mail”, 2018-06-18. [dostęp 2023-02-17]. (ang.).
  54. ↑ Divorce Final ... He Gets The House And Car. TMZ, 2018-06-18. [dostęp 2023-02-17]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Antonio_Sabato_Jr.&oldid=70922856”