Apetyt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Apetyt (łac. appetitus ‘pożądanie’), łaknienie – pragnienie spożycia (najczęściej określonego) pokarmu, zazwyczaj zawierającego konkretny składnik odżywczy, potrzebny w danej chwili organizmowi. Bardzo często, mylnie, utożsamiany z głodem, który jest fizjologiczną potrzebą przyjęcia pokarmu, nie zaś, jak apetyt – psychologiczną[1][2]. Za regulację apetytu odpowiada układ limbiczny[1]. Hormonem regulującym apetyt jest serotonina[3].

Istnieje cały szereg zaburzeń łaknienia, które można sklasyfikować w 3 ogólnych kategoriach:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Mała encyklopedia medycyny. Wyd. IV. T. I: A–G. Warszawa: PWN, 1988, s. 51. ISBN 83-01-08835-4.
  2. a b c d e f g h Wielka encyklopedia zdrowia. Wojciech Twardosz (red.). T. I: Ab–Az. Poznań: Wydawnictwo HORYZONT, 2002, s. 91–93. ISBN 83-89242-01-X.
  3. N. Caspi i inni, Pindolol augmentation in aggressive schizophrenic patients: a double-blind crossover randomized study, „International Clinical Psychopharmacology”, 16 (2), 2001, s. 111–115, DOI10.1097/00004850-200103000-00006, PMID11236069 (ang.).