Myszarka perska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Apodemus avicennicus)
Myszarka perska
Apodemus avicennicus
Darvish, Javidkar & Siahsarvie, 2006
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszy

Rodzaj

myszarka

Gatunek

myszarka perska

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]

brak danych

Myszarka perska[2] (Apodemus avicennicus) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych (Muridae), występujący endemicznie w Iranie.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Takson po raz pierwszy opisali w 2006 roku J. Darvish, M. Javidkar i R. Siahsarvie na podstawie okazów z ostanu Jazd z Iranu. Gatunek został wyróżniony na podstawie analiz morfologicznych i kariotypu. Wyróżniającymi cechami są zredukowane rozmiary zębów trzonowych, struktura obszaru skrzydłowo-podniebiennego czaszki i szerszy niż u innych gatunków obszar międzyoczodołowy. Myszarka perska jest najbliżej spokrewniona z myszarka stepową (A. witherbyi), jednak różni się od niej m.in. cechami uzębienia i ciemniejszym futrem na grzbiecie[3].

Badania przeprowadzone w 2015 roku w oparciu o analizy filogenetyczne wykazały, że A. avicennicus powinien być traktowany jako młodszy synonim A. witherbyi[4].

Nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Nazwa rodzajowa pochodzi od greckiego słowa άπόδημος apodemos – „poza domem, za progiem”[5]. Epitet gatunkowy został nadany na cześć Awicenny, perskiego uczonego z przełomu X i XI wieku[3].

Biologia[edytuj | edytuj kod]

Myszarka perska znana jest obecnie wyłącznie z siedliska typowego. Żyje w środkowo-zachodniej części Wyżyny Irańskiej, na odizolowanym obszarze otoczonym przez tereny pustynne, o sprzyjającym, wilgotniejszym mikroklimacie zbliżonym do warunków panujących w górach Zagros. Przypuszczalnie myszarki zasiedliły wyżynę w chłodniejszym i wilgotniejszym okresie, a wskutek zmian klimatycznych zostały na niej odcięte i wyewoluowały w nowy gatunek[3].

Myszarka perska ma szarobrązowy wierzch ciała i biały brzuch, połowa zbadanych osobników miała także słabo zaznaczoną pomarańczową plamę na piersi. Długość ciała wraz z głową to 88,86 ± 7,71 mm, ogon jest zwykle dłuższy niż reszta ciała (96,60 ± 6,34 mm)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Apodemus avicennicus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  2. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  3. a b c d Jamshid Darvish, Mohammad Javidkar, Roohollah Siahsarvie. A new species of wood mouse of the genus Apodemus (Rodentia, Muridae) from Iran. „Zoology in the Middle East”. 38 (1), s. 5-16, 2006. DOI: 10.1080/09397140.2006.10638160. 
  4. J. Darvish, Z. Mohammadi, F. Ghorbani, A. Mahmoudi & S. Dubey. Phylogenetic Relationships of Apodemus Kaup, 1829 (Rodentia: Muridae) Species in the Eastern Mediterranean Inferred from Mitochondrial DNA, with Emphasis on Iranian Species. „Journal of Mammalian Evolution”. 22, s. 583–595, 2015. DOI: 10.1007/s10914-015-9294-9. (ang.). 
  5. T.S. Palmer: Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. Waszyngton: Government Printing Office, 1904, s. 113, seria: North American Fauna. [dostęp 2015-11-06]. (ang.).