Apofit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Podbiał pospolity Tussilago farfara rosnący na miejscach otwartych i kamienistych przechodzi do siedlisk antropogenicznych o zbliżonym chrakterze: hałdy, nasypy kolejowe, place budowy itp.
Pokrzywa zwyczajna Urtica dioica – apofit łęgowy

Apofitgatunek roślin synantropijnych miejscowego pochodzenia, który występuje na siedliskach sztucznych (antropogenicznych) powstałych w wyniku działalności człowieka. Apofity stanowią część flory gatunków rodzimych. Niektórym roślinom łatwo przychodzi zajmowanie siedlisk sztucznych, stworzonych przez człowieka, gdyż naturalnie zajmowały w przyrodzie siedliska o zbliżonych własnościach. Tak np. podbiał pospolity Tussilago farfara rosnący na kamieniskach nadrzecznych bez trudu zajmuje stworzone w wyniku działalności człowieka nasypy kolejowe, wykopy placów budowy, pola uprawne, hałdy przemysłowe. Do apofitów należą również np. perz właściwy Elymus repens, trzcinnik piaskowy Calamagrostis epigejos. Niektóre apofity z kolei zajmują siedliska antropogeniczne odmienne od tych występujących w naturze, np. hałdy górnicze, wyrobiska, tereny silnie skażone.

Wśród apofitów wyróżniamy:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja roślin synantropijnych, archeofit, kenofit

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Kornaś, Anna Medwecka-Kornaś: Geografia roślin. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN, 2002. ISBN 83-01-13782-7.