Arado E.340
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Arado Flugzeugwerke |
| Typ |
średni bombowiec |
| Konstrukcja |
dwukadłubowy średniopłat o konstrukcji metalowej |
| Załoga |
4 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2× silnik gwiazdowy Junkers Jumo 222 |
| Moc |
3700 kW/5000 KM (2× 1850 kW/2500 KM) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
23,00 m[a] |
| Długość |
18,65 m |
| Powierzchnia nośna |
69 m² |
| Masa | |
| Startowa |
19.300 kg |
| Uzbrojenia |
4000 kg bomb |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
600 km/h[b] |
| Pułap praktyczny |
7000 m |
| Zasięg |
3600 km |
| Długotrwałość lotu |
7 h 20 min |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 3x2 km MG 131 13 mm, 3x1 km MG 131 | |
| Rzuty | |
| |
Arado E.340 – projekt niemieckiego samolotu bombowego powstały w zakładach Arado Flugzeugwerke w odpowiedzi na konkurs Reichsluftfahrtministerium (RLM - nazistowskiego Ministerstwa ds. Lotnictwa) z 1939 na średni bombowiec z zasięgiem wystarczającym na dotarcie do każdego miejsca Wysp Brytyjskich. Projekt Arado Ar 340 był nieortodoksyjnym, dwukadłubowym samolotem o układzie zbliżonym do wcześniejszego Arado E.500. Pomimo znakomitych, teoretycznie wyliczonych osiągów samolot nie zainteresował RLM i projekt nie został zrealizowany.
Tło historyczne[edytuj | edytuj kod]
Samolot został zaprojektowany w odpowiedzi na rozpisanym przez RLM konkurs Bomber B-Programm na szybki samolot bombowy o zasięgu pozwalającym na dotarcie do każdego miejsca Wysp Brytyjskich[2]. W odpowiedzi na konkurs zaprojektowano samoloty Arado E.340, Dornier Do 317, Focke-Wulf Fw 191 i Junkers Ju 288[3]. Żaden z zaprojektowanych samolotów nie wszedł do produkcji seryjnej[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Zakłady Arado jako pierwsze odpowiedziały na konkurs RLM, w momencie rozpisania konkursu budowano już pełnoskalową makietę samolotu który był wersją rozwojową wcześniejszego Arado E.500[4]. Nowy samolot różnił się od jego poprzednika jedynie szczegółami konstrukcyjnymi i zachowywał nieortodoksyjny układ dwubelkowy z silnikami umieszczonymi w osobnych kadłubach, z gondolą mieszczącą kabinę załogi umiejscowioną pomiędzy równoległymi kadłubami[3]. Załogę miały stanowić cztery osoby umieszczone w dużej, przeszklonej kabinie ciśnieniowej[3]. Samolot miał znakomite, teoretycznie wyliczone osiągi, jego prędkość maksymalna miała wynosić około 600 km/h, pułap operacyjny do 7000 metrów i zasięg do 3600 kilometrów z ładunkiem bomb wynoszącym 4000 kilogramów[3].
Uzbrojenie obronne miały stanowić dwie wieżyczki z podwójnymi karabinami maszynowymi MG 131 - górne i dolne wieżyczki FDL 131 oraz trzy pojedyncze MG 131 - jeden z tylnej części kabiny obsługiwany bezpośrednio przez strzelca i po jednym w z tyłu belek kadłubowych, zdalnie kierowanych z kabiny załogi[1].
Z powodu nieortodoksyjnej konstrukcji samolot nie zainteresował RLM i dalsze prace nad tą konstrukcją zostały wstrzymane[3].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dieter Herwig: Luftwaffe Secret Projects - Strategic Bombers 1935-1945. Midland Publishing, 2000. ISBN 1-85780-092-3.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Ar 340 na luft46.com (ang.)
| Samoloty myśliwskie | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Samoloty bombowe | |||||||||||||||||||||||||||
| Wodnosamoloty i łodzie latające | |||||||||||||||||||||||||||
| Samoloty rozpoznawcze | |||||||||||||||||||||||||||
| Szybowce i samoloty transportowe | |||||||||||||||||||||||||||
| Samoloty szkolne, łącznikowe i kurierskie | |||||||||||||||||||||||||||
| Samoloty szturmowe | |||||||||||||||||||||||||||
| Śmigłowce i wiatrakowce | |||||||||||||||||||||||||||
| Samoloty doświadczalne i inne | |||||||||||||||||||||||||||
| Prototypy i projekty |
|
