Aridarum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aridarum
Ilustracja
Aridarum montanum
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

żabieńcowce

Rodzina

obrazkowate

Podrodzina

Aroideae

Rodzaj

Aridarum

Nazwa systematyczna
Aridarum Ridl.
J. Bot. 51:201 (1913)
Typ nomenklatoryczny

Aridarum montanum Ridl.

Synonimy
  • Heteroaridarum M. Hotta

Aridarum Ridl. – rodzaj reofitycznych (w lasach opcjonalnie litofitycznych) chamefitów i hemikryptofitów, należący do rodziny obrazkowatych, liczący 10 gatunków endemicznych dla północnego obszaru Borneo, zasiedlających mokre głazy i skały w lasach tropikalnych, strumieniach i wodospadach oraz klify. Nazwa naukowa pochodzi od łacińskich słów aridum (suchy, zwiędły) i arum (roślina z rodzaju obrazków)[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Rośliny wiecznie zielone, o maksymalnej wysokości od 15 cm (A. montanum) do 60 cm (A. borneense).
Łodyga
Leżąca i wzniesiona u szczytu lub wzniesiona, o długości od 1 do 10 cm.
Liście
Rośliny tworzą kilka skrętolegle lub rzadziej naprzeciwlegle położonych liści. Ogonek u podstawy osadzony w pochwie. Języczek długi, zamierający. Blaszki liściowe sztywne, równowąskie do eliptycznych, z rurowatym kończykiem. Żyłki pierwszorzędowe pierzaste, niewyraźne, zbiegające się do żyłki brzegowej. Nerwacja dalszego rzędu równolegle-pierzasta.
Kwiaty
Kwiatostan jednopienny, pojedynczy, typu kolbiastego pseudancjum, czasami zwisający. Szypułka dłuższa od ogonków liściowych lub równej długości. Pochwa elipsowata, zwinięta i otwarta wyłącznie na szczycie lub łódkokształtna i szeroko rozwarta u nasady. W dolnej części zielona, w górnej biała, spiczasta. Kolba cylindryczna, zwykle z kilkoma jałowymi kwiatami u podstawy. Kwiaty męskie położone bezpośrednio po żeńskich lub oddzielone wąskim paskiem prątniczek. Słupki nagie, płytkie, bocznie ściśnięte, sześciokątne do okrągłych. Zalążnie jednokomorowe z wieloma zalążkami położonymi u podstawy. Sznureczek wyraźny, wzniesiony. Znamię słupka osadzone, lekko wklęsłe centralnie, szerokości zalążni. Kwiaty męskie jedno- lub dwupręcikowe. Nitki wyraźne do bardzo krótkich. Pylniki położone przeciwstawnie lub obok siebie, po jednej stronie główki, zwężone wierzchołkowo, pękają przez szparę na wierzchołku koniuszka w kształcie rogu lub igły. Pyłek podłużno-elipsowaty.
Owoce
Jagody kuliste lub eliptyczne do cylindrycznych. Nasiona eliptyczne, wydłużone. Łupina podłużnie żeberkowana. Zarodek wydłużony. Bielmo obfite.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pozycja według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG IV z 2016)
Należy do plemienia Schismatoglottideae, podrodziny Aroideae, rodziny obrazkowatych, rzędu żabieńcowców w kladzie jednoliściennych[2][4]..
Pozycja rodzaju w systemie Reveala z roku 2007 (2010)
Rodzaj nie został ujęty.
Pozycja rodzaju według Crescent Bloom (system Reveala z lat 1993–1999)
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina (Frohne & U. Jensen ex Reveal), klasa jednoliścienne (Liliopsida Brongn.), podklasa obrazkowe (Aridae Takht.), nadrząd obrazkopodobne (Aranae Thorne ex Reveal), rząd obrazkowce (Arales Dumort.), rodzina obrazkowate (Araceae Juss.)[5].
Gatunki[6]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-20] (ang.).
  3. Umberto Quattrocchi: CRC world dictionary of plants names: common names, scientific names, eponyms, synonyms, and etymology. Boca Raton: CRC Press, 1999. ISBN 0-8493-2673-7.
  4. L.I. Cabrera et al. Phylogenetics relationships of aroids and duckweeds (Araceae) inferred from coding and noncoding plastid DNA. „American Journal of Botany”. 95(9), s. 1153-1165, 2008. (ang.). 
  5. Crescent Bloom: Hierarchical position of the Genus Aridarum. The Compleat Botanica. [dostęp 2010-06-10]. (ang.).
  6. R. Govaerts i D.G. Frodin: World Checklist and Bibliography of Araceae (and Acoraceae). The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew, 2002. s. 1-560.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • J. Bogner & A. Hay. Schismatoglottideae (Araceae) in Malesia II — Aridarum, Bucephalandra, Phymatarum and Piptospatha. „Telopea”. 9(1), s. 195-198, 2000. (ang.). 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]