Ariel Borysiuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Celinsky (dyskusja | edycje) o 01:13, 5 mar 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
{{{imię i nazwisko}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]]
{{{opis grafiki}}}
Pełne imię i nazwisko

{{{pełne imię i nazwisko}}}

Data i miejsce urodzenia

{{{data urodzenia}}}
{{{miejsce urodzenia}}}

Data i miejsce śmierci

{{{data śmierci}}}
{{{miejsce śmierci}}}

Wzrost

180 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

{{{klub}}}

Numer w klubie

{{{numer w klubie}}}

Kariera juniorska
Lata Klub
BŁĄD: {{{kariera juniorska}}}
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
BŁĄD: {{{kariera seniorska}}}
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
BŁĄD: {{{kariera reprezentacyjna}}}
Kariera trenerska
Lata Drużyna
BŁĄD: {{{kariera trenerska}}}
Odznaczenia
{{{odznaczenia}}}
Multimedia w Wikimedia Commons
[[q:{{{wikicytaty}}}|Cytaty w Wikicytatach]]
[{{{www}}} Strona internetowa]

Ariel Borysiuk (ur. 29 lipca 1991 w Białej Podlaskiej) – polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika w polskim klubie Lechia Gdańsk. Reprezentant Polski.

Kariera klubowa

Początki i Legia Warszawa

Jest wychowankiem UKS TOP 54 Biała Podlaska. W 2007 przeniósł się do Legii Warszawa. W kadrze I zespołu Legii oficjalnie zadebiutował w wieku 16 lat 4 miesięcy i 5 dni – 4 grudnia 2007 na Stadionie WP, podczas wygranego 2:0 (0:0) meczu 6. kolejki fazy grupowej Pucharu Ekstraklasy sezonu 2007/2008 przeciwko ŁKS-owi Łódź. Stał się tym samym drugim najmłodszym – po Macieju Korzymie – piłkarzem w historii klubu, który wystąpił w oficjalnym spotkaniu.

23 lutego 2008 – mając 16 lat i 209 dni – przegranym 1:0 (0:0) wyjazdowym pojedynkiem 18. kolejki sezonu 2007/2008 z Dyskobolią Grodzisk Wielkopolski, zadebiutował w polskiej Ekstraklasie, zmieniając w 85. minucie Piotra Gizę.

19 kwietnia 2008 – licząc 16 lat 8 miesięcy i 21 dni – w 38. minucie wyjazdowego spotkania 26. kolejki sezonu 2007/2008 przeciwko Odrze Wodzisław Śląski zdobył swego premierowego ligowego gola, a tym samym pierwszą bramkę w oficjalnym meczu dla Legii, stając się jednocześnie najmłodszym strzelcem w historii klubu oraz drugim najmłodszym (po Włodzimierzu Lubańskim) w dziejach rodzimej ekstraklasy[1].

Łącznie w latach 2007–2012 rozegrał w barwach Legii Warszawa 131 spotkań, strzelając w nich 4 gole. Zdobył w tym czasie 3. puchary i Superpuchar Polski.

1. FC Kaiserslautern

31 stycznia 2012 podpisał 4,5-letni kontrakt (ważny do czerwca 2016) z drużyną niemieckiej Bundesligi, 1. FC Kaiserslautern[2]. Zainteresowane kluby nie ujawniły kwoty odstępnego[3].

5 lutego 2012 w barwach Kaiserslautern zadebiutował w Bundeslidze. Miało to miejsce w ligowym przeciwko 1. FC Köln. Borysiuk w 35. minucie otrzymał żółtą kartkę po faulu na Mato Jajalo, zaś drugą żółtą i w konsekwencji czerwoną kartkę arbiter spotkania Wolfgang Stark pokazał Borysiukowi w 40. minucie po faulu na swoim rodaku Sławomirze Peszce[4]. Ostatecznie drużyna Kaiserslautern przegrała to spotkanie w stosunku 0:1 po bramce Roshiego. W sezonie 2011/12 spadł z Kaiserslautern z Bundesligi i przez kolejne półtora sezonu występował z nim w 2. Bundeslidze.

Wołga Niżny Nowogród

30 stycznia 2014 został wypożyczony na pół roku do rosyjskiego klubu Wołga Niżny Nowogród. W Priemjer-Lidze zadebiutował 10 marca 2014 w przegranym 1:5 meczu z Amkarem Perm. Łącznie rozegrał w barwach Wołgi 4 mecze, lecz nie zdołał zapobiec spadku drużyny do drugiej ligi. Po sezonie powrócił do Kaiserslautern.

Lechia Gdańsk

W czerwcu 2014 powrócił do Polski i podpisał kontrakt z Lechią Gdańsk[5]. W tym klubie rozegrał łącznie 57 spotkań, w których zdobył 2 bramki.

Powrót do Legii

11 stycznia 2016 ponownie został piłkarzem stołecznego klubu, podpisując 3,5-letni kontrakt[6]. Borysiuk spędził w Legii, pół roku i pomógł drużynie w zdobyciu krajowego dubletu – mistrzostwa i Pucharu Polski.

Queens Park Rangers

22 czerwca 2016 został piłkarzem angielskiego klubu Queens Park Rangers. Zawodnik podpisał z drugoligowcem z zachodniego Londynu, 3-letni kontrakt[7]. W nowym klubie zadebiutował 23 sierpnia 2016 w wygranym 2:1 meczu 2. rundy Pucharu Ligi Angielskiej przeciwko Rochdale rozgrywanym na Loftus Road[8]. 4 dni później – 27 sierpnia 2016, podczas wygranego 1:0 spotkania z Wigan Athletic zadebiutował w Championship[9].

Powrót do Lechii

Pod koniec stycznia 2017 został wypożyczony do Lechii Gdańsk, gdzie przez pół roku rozegrał 14 spotkań strzelając 1 gola.

Po zakończeniu sezonu, powrócił do QPR i w sezonie 2017/18 rozegrał tam dwa spotkania Pucharu Ligi.

26 stycznia 2018 definitywnie powrócił do Lechii i podpisał z gdańskim klubem 3,5-letni kontrakt[10].

Kariera reprezentacyjna

17 listopada 2010 zadebiutował w reprezentacji Polski w wygranym 3:1 meczu towarzyskim z Wybrzeżem Kości Słoniowej, zmieniając w 84. minucie Roberta Lewandowskiego.

Statystyki

Klubowe

(aktualne na dzień 22 sierpnia 2017)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchar ligi[11] Europa[a] Suma
M B M B M B M B M B
Legia Warszawa 2007/08 I liga 8 1 4 0 6 0 – 18 1
2008/09 Ekstraklasa 18 0 4 0 3 0 2 0 27 0
2009/10 Ekstraklasa 23 0 3 0 – 4 0 30 0
2010/11 Ekstraklasa 26 2 6 0 – – 32 2
2011/12 Ekstraklasa 15 1 1 0 – 8 0 24 1
Ogólnie 90 4 18 0 9 0 14 0 131 4
1. FC Kaiserslautern 2011/12 Bundesliga 12 0 – – – 12 0
2012/13 2. Bundesliga 28 0 1 0 – – 29 0
2013/14 2. Bundesliga 4 0 – – – 4 0
Ogólnie 44 0 1 0 0 0 0 0 45 0
Wołga (wyp.) 2013/14 Priemjer-Liga 4 0 – – – 4 0
Lechia Gdańsk (wyp.) 2014/15 Ekstraklasa 34 0 1 0 – – 35 0
Lechia Gdańsk 2015/16 Ekstraklasa 20 2 2 0 – – 22 2
Legia Warszawa 2015/16 Ekstraklasa 13 0 2 0 – – 15 0
Queens Park Rangers 2016/17 Championship 11 0 0 0 1 0 – 12 0
Lechia Gdańsk (wyp.) 2016/17 Ekstraklasa 14 1 – – – 14 1
Queens Park Rangers 2017/18 Championship 0 0 0 0 2 0 – 2 0
Ogólnie w karierze 228 6 24 0 12 0 14 0 278 6

Reprezentacyjne

(aktualne na dzień 25 lutego 2017)
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
Polska
2010 2 0
2011 1 0
2012 5 0
2013 1 0
2015 2 0
2016 1 0
Ogólnie 12 0

Sukcesy

Legia Warszawa

Życie prywatne

9 czerwca 2017 poślubił swoją długoletnią partnerkę – Paulinę Piotrowską[12]. Razem z żoną wychowuje córkę Gaję i syna żony Jakuba. Jego brat, Rafał Borysiuk jest piłkarzem Orląt Radzyń Podlaski, występujących w III lidze.

Uwagi

  1. ↑ Uwzględniono: Liga Europy UEFA – 14 (0)

Przypisy

  1. ↑ Borysiuk starszy tylko od Lubańskiego, Sport. Dodatek do Gazety Wyborczej z dnia 21 kwietnia 2008, nr 16 (571), s. 3, ISSN 1232-1737
  2. ↑ Bundesliga. Borysiuk podpisał kontrakt z Kaiserslautern. sport.pl. [dostęp 2012-01-31]. (pol.).
  3. ↑ Ariel Borysiuk wechselt zum FCK. fck.de. [dostęp 2012-01-31]. (niem.).
  4. ↑ Czerwony debiut Borysiuka. (pol.).
  5. ↑ Ariel Borysiuk, Adam Dźwigała i Diogo Ribeiro podpisali kontrakty z Lechią. sport.pl, 2014-06-20. [dostęp 2014-06-20].
  6. ↑ Ariel Borysiuk wraca do Legii!. Legia Warszawa, 2016-01-11. [dostęp 2016-01-11].
  7. ↑ QPRFC, QPR have completed the signing of Poland international Ariel Borysiuk [online], www.qpr.co.uk [dostęp 2016-06-22].
  8. ↑ Maciej Kusina, Ariel Borysiuk zadebiutował w QPR [online], www.90minut.pl [dostęp 2016-10-16].
  9. ↑ Ariel Borysiuk - Szczegółowe podsumowanie występów | Transfermarkt [online] [dostęp 2016-10-16].
  10. ↑ Strona oficjalna – Lechia Gdańsk – Lechia.pl [online], lechia.pl [dostęp 2018-01-26] (pol.).
  11. ↑ Uwzględniono: Puchar Ekstraklasy – 9 (0), Puchar Ligi Angielskiej – 1 (0)
  12. ↑ Ariel Borysiuk nie został powołany przez Adama Nawałkę na mecz z Rumunami bo w piątek wziął ślub!. jastrzabpost.pl. [dostęp 2017-06-14]. (pol.).

Linki zewnętrzne

Skład Lechia Gdańsk
  • Aktualny na dzień 11 lutego 2024


Błąd w przypisach: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „infobox”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="infobox"/>
BŁĄD PRZYPISÓW
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ariel_Borysiuk&oldid=52714244”