Aristillus (krater księżycowy)

Aristillus

Krater Aristillus znajduje się w prawym górnym rogu zdjęcia
Ciało niebieskie	Księżyc
Średnica krateru	55 km
Głębokość krateru	3,6 km
Źródło nazwy	Aristillus
Położenie na mapie Księżyca Aristillus
33°54′N 1°12′E

Mapa rejonu Mare Imbrium; Aristillus oznaczony jest literą E (w środku po prawej)

Aristillus – księżycowy krater uderzeniowy położony we wschodniej części Mare Imbrium. Dokładnie na południe od niego leży mniejszy krater Autolykos, a na południowy zachód duży krater Archimedes. Fragment morza księżycowego na południowy zachód nazywany jest Sinus Lunicus. Na północny wschód leżą kratery Theaetetus i Cassini.

Aristillus ma szerokie, nieregularne zbocza zewnętrzne; są one stosunkowo łatwe do zauważenia na tle gładkiej powierzchni morza księżycowego. Uderzenie, które stworzyło krater, rozrzuciło promieniście wokół niego materiał skalny na odległość ponad 600 km. Pierścień krateru ma kształt koła przechodzącego w sześciokąt. Tarasowo ukształtowane wewnętrzne zbocza krateru schodzą do stosunkowo nierównego wnętrza, które nie zostało zalane przez lawę. W środku krateru położony jest masyw trzech skupionych szczytów, które osiągają wysokość około 0,9 km.

W północnych zboczach Aristillusa znajdują się pozostałości pierścienia innego krateru. Jego wnętrze zostało prawie w całości zalane przez lawę z otaczającego go Mare Imbrium, a południowa część krateru jest pokryta wyrzuconym materiałem skalnym z Aristillusa. Wzdłuż wschodniej części wewnętrznych stoków krateru ciągnie się wąski pas rzadko spotykanego ciemnego materiału.

Angielska grupa rocka progresywnego Camel nazwała pierwszą piosenkę swojego albumu Moonmadness imieniem krateru.

Satelickie kratery

Standardowo formacje te na mapach księżycowych oznacza się przez umieszczenie litery po tej stronie centralnego punktu krateru, która jest bliższa Aristillusowi.

Aristillus	Szerokość	Długość	Średnica
A	33,6° N	4,5° E	5 km
B	34,8° N	1,9° W	8 km

Bibliografia

• Wood, Chuck (25 kwietnia 2005). |"A Ribbon of Darkness". Lunar Photo of the Day. Dostęp 21.7.2006.
• Wood, Chuck (7 listopada 2007). |"Lunar Stonehenge". Lunar Photo of the Day. Dostęp 7.11.2007.
• Andersson, L. E.; Whitaker, E. A., (1982). NASA Catalogue of Lunar Nomenclature. NASA RP-1097.
• Blue, Jennifer (25 lipca 2007). "Gazetteer of Planetary Nomenclature". USGS. Dostęp 5.8.2007.
• Bussey, B.; Spudis, P. (2004). The Clementine Atlas of the Moon. New York: Cambridge University Press. ISBN 0-521-81528-2.
• Elijah E.E.E. Cocks Elijah E.E.E., Who’s Who on the Moon: A Biographical Dictionary of Lunar Nomenclature, Josiah C.J.C. Cocks, wyd. 1st ed, Greensboro: Tudor Publishers, 1995, ISBN 0-936389-27-3, OCLC 32468980 .brak strony (książka)
• McDowell, Jonathan (15 lipca 2007). "Lunar Nomenclature". Jonathan's Space Report. Dostęp 24.10.2007.
• Menzel, D. H.; Minnaert, M.; Levin, B.; Dollfus, A.; Bell, B. (1971). "Report on Lunar Nomenclature by The Working Group of Commission 17 of the IAU". Space Science Reviews 12: 136.
• Moore, Patrick (2001). On the Moon. Sterling Publishing Co.. ISBN 0-304-35469-4.
• Fred WilliamF.W. Price Fred WilliamF.W., The Moon Observer's Handbook, Cambridge [Cambridgeshire]: Cambridge University Press, 1988, ISBN 0-521-33500-0, OCLC 17548914 .brak strony (książka)
• Rükl, Antonín (1990). Atlas of the Moon. Kalmbach Books. ISBN 0-913135-17-8.
• Webb, Rev. T. W. (1962). Celestial Objects for Common Telescopes (6th revision ed.). Dover. ISBN 0-486-20917-2.
• Ewen AdairE.A. Whitaker Ewen AdairE.A., Mapping and Naming the Moon, Cambridge [England]: Cambridge University Press, 1999, ISBN 0-521-62248-4, OCLC 39633902 .brak strony (książka)
• Wlasuk, Peter T. (2000). Observing the Moon. Springer. ISBN 1-85233-193-3.