Armands Zeiberliņš

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Armands Zeiberliņš
Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1965
Łotwa

Wzrost

182 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1983 Zvejnieks Lipawa 14 (1)
1984–1987 SKA Rostów nad Donem 42 (1)
1987 Szynnik Jarosław 5 (0)
1988 Zvejnieks Lipawa 16 (2)
1988–1990 Torpedo/Wołyń Łuck 68 (8)
1990 Szachtar Donieck 3 (0)
1992 Maszynostroitiel Psków 6 (0)
1992–1993 RAF Jelgava 7 (2)
1993 Ope IF 14 (4)
1993–1994 KSZO Ostrowiec Świętokrzyski ? (?)
1994 FC Gute 19 (0)
1995 RAF Jelgava 10 (4)
1995 Hapoel Beer Szewa 12 (2)
1996 Hapoel Beit She'an 16 (0)
1996 Universitāte Rīga 15 (0)
1997 Liepājas Metalurgs 19 (2)
1998–2001 Metałurh Zaporoże 4 (0)
2001 Wołyń Łuck 2 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1993–1998  Łotwa 23 (4)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2014 Daugava Ryga
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Armands Zeiberliņš (ur. 13 sierpnia 1965) – łotewski piłkarz, grający na pozycji bramkarza, reprezentant Łotwy.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

W 1983 rozpoczął karierę piłkarską w klubie Zvejnieks Lipawa. Potem 3 lata służył w wojskowym SKA Rostów nad Donem. W 1987 przeszedł do Szynnika Jarosław, a w następnym roku powrócił do rodzimego Zvejnieksa Lipawa. W latach 1988–1990 bronił barw Wołyni Łuck. W 1990 został zaproszony do Szachtara Donieck, ale nie potrafił przebić się do podstawowego składu i już w kwietniu powrócił do Wołyni Łuck. Po rozpadzie ZSRR piłkarz występował w takich zespołach jak rosyjski Maszynostroitiel Psków, szwedzkie Ope IF i FC Gute, polski KSZO Ostrowiec Świętokrzyski, izraelskie Hapoel Beer Szewa i Hapoel Beit She'an. W międzyczasie zawsze wracał do ojczyzny, gdzie grał w RAF Jelgava, Universitāte Rīga i Liepājas Metalurgs. Na początku 1998 podpisał wieloletni kontrakt z ukraińskim Metałurhem Zaporoże. W koszulce Metałurha występował wiosną 1998, a potem przez wysoką cenę wyznaczoną w kontrakcie nie mógł znaleźć klub, który wykupiłby jego transfer. W lipcu 2001 rozegrał 2 mecze w składzie Wołyni Łuck, który również odmówiła zapłacić zawyżoną cenę za piłkarza. Potem wrócił na Łotwę, gdzie występował w amatorskiej drużynie Monarch Ryga[1]. Zakończył karierę piłkarską.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

14 kwietnia 1993 zadebiutował w reprezentacji Łotwy w spotkaniu kwalifikacyjnym do MŚ-1994 z Danią przegranym 0:2.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

po zakończeniu kariery zawodniczej rozpoczął pracę jako szkoleniowiec. W 2014 roku stał na czele klubu Daugava Ryga, który prowadził przez rok.

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe
Sukcesy reprezentacyjne
Odznaczenia

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]