Arnd Schmitt
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
190 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Arnd Rüdiger Schmitt (ur. 13 lipca 1965 w Heidenheim[1]) – niemiecki szermierz, szpadzista, trzykrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.
Na igrzyskach olimpijskich w Seulu w 1988 roku wywalczył złoty medal w turnieju indywidualnym, pokonując w finale Francuza Philippe'a Ribouda 10:9[2]. Parę dni później reprezentacja RFN w składzie: Elmar Borrmann, Volker Fischer, Thomas Gerull, Alexander Pusch i Arnd Schmitt zdobyła srebro w turnieju drużynowym. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk olimpijskich w Barcelonie wspólnie z Elmarem Borrmannem, Robertem Felisiakiem, Uwe Proske i Władimirem Riezniczenko zdobył drużynowo złoty medal. Indywidualnie zajął 29. miejsce. Następnie zajął 4. miejsce w drużynie i 10. indywidualnie na igrzyskach olimpijskich w Atlancie w 1996 roku. Podczas ceremonii otwarcia tych igrzysk był chorążym reprezentacji Niemiec[3]. Brał również udział w igrzyskach olimpijskich w Sydney w 2000 roku, zajmując piąte miejsce w zawodach drużynowych i dziewiąte w indywidualnych.
Podczas mistrzostw świata w Barcelonie w 1985 roku wspólnie z Alexandrem Puschem, Achimem Bellmannem, Volkerem Fischerem, Thomasem Gerullem zdobył złoty medal w zawodach drużynowych. W tej samej konkurencji zdobywał następnie złote medale na mistrzostwach świata w Sofii (1986) i mistrzostwach świata w Hadze (1995), srebrne podczas mistrzostw świata w Lozannie (1987), mistrzostw świata w Atenach (1994), mistrzostw świata w Kapsztadzie (1997) i mistrzostw świata w Seulu (1999) oraz brązowe na mistrzostwach świata w Lyonie (1990), mistrzostwach świata w Budapeszcie (1991) i mistrzostwach świata w Essen (1993). Ponadto wywalczył złoty medal indywidualnie na mistrzostwach świata w Seulu w 1999 roku (pokonując w finale Szweda Pétera Vánky'ego), srebrny na mistrzostwach świata w Essen w 1993 roku (przegrywając w finale z Rosjaninem Pawłem Kołobkowem) oraz brązowy podczas mistrzostw świata w Atenach w 1994 roku (plasując się za Pawłem Kołobkowem i Szwajcarem Olivierem Jacquetem).[4]
Zdobył również srebrny medal indywidualnie na mistrzostwach Europy w Krakowie w 1994 roku, złoty mistrzostwach Europy w Keszthely rok później oraz brązowy drużynowo podczas mistrzostw Europy w Bolzano w 1999 roku[5].
Starty olimpijskie (medale)[edytuj | edytuj kod]
- szpada indywidualnie -
złoto - szpada drużynowo -
srebro
- szpada drużynowo - złoto
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Arnd Schmitt Biography and Olympic Results | Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2008-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-18)].
- ↑ Épée, Individual, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-08-26]. (ang.).
- ↑ Flagbearers for 1996 Summer Olympics. olympedia.org. [dostęp 2023-08-26]. (ang.).
- ↑ Fechten - Weltmeisterschaften (Herren - Degen) [online], sport-komplett.de [dostęp 2023-08-26] (niem.).
- ↑ Fechten - Europameisterschaften (Herren - Degen) [online], sport-komplett.de [dostęp 2023-08-26] (niem.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Olympedia - Arnd Schmitt. olympedia.org. [dostęp 2023-08-26]. (ang.).
