Arseniusz (Timofiejew)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arseniusz
Apołłon Timofiejew
Biskup omski i pawłodarski
Kraj działania

Imperium Rosyjskie

Data i miejsce urodzenia

28 listopada 1865
Petersburg

Data i miejsce śmierci

12 lutego 1917
Moskwa

Biskup omski i pawłodarski
Okres sprawowania

1914–1915

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Śluby zakonne

przed 1890

Chirotonia biskupia

14 lipca 1902

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

14 lipca 1902

Miejscowość

Poczajów

Miejsce

Ławra Poczajowska

Konsekrator

Antoni (Chrapowicki)

Współkonsekratorzy

Arkadiusz (Karpinski), Paisjusz (Winogradow)

Arseniusz, imię świeckie: Apołłon Pietrowicz Timofiejew (ur. 16 listopada?/28 listopada 1865 w Petersburgu, zm. 30 stycznia?/12 lutego 1917 w Moskwie)[1]rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1890 ukończył studia w Petersburskiej Akademii Duchownej. Był już wtedy mnichem. Do 1893 był członkiem rosyjskiej misji prawosławnej w Japonii. Następnie od 1893 do 1896 pełnił funkcję inspektora w seminarium duchownym w Chełmie, zaś od 1896 do 1898 – rektora seminarium w Wołogdzie, w 1896 otrzymał ponadto godność archimandryty. Od 1898 do 1900 był proboszczem cerkwi przy rosyjskiej ambasadzie w Atenach. Następnie przez dwa lata zasiadał w komitecie cenzury eparchii petersburskiej.

14 lipca 1902 w Ławrze Poczajowskiej miała miejsce jego chirotonia na biskupa włodzimiersko-wołyńskiego, wikariusza eparchii wołyńskiej. W charakterze konsekratorów w uroczystości wzięli udział biskup wołyński i żytomierski Antoni, biskup turkiestański Arkadiusz, biskup krzemieniecki Paisjusz i inni hierarchowie. Od 1906 do 1909 był biskupem sarapulskim, wikariuszem eparchii wiackiej, po czym odszedł w stan spoczynku z powodu choroby. W 1910 wrócił do czynnej działalności duszpasterskiej jako biskup cariewski, wikariusz eparchii astrachańskiej, pełniąc równocześnie obowiązki przełożonego monasteru św. Jana Chrzciciela w Astrachaniu. Od 1911 do 1914 był wikariuszem eparchii kostromskiej z tytułem biskupa kineszemskiego. W 1914 mianowany biskupem omskim i pawłodarskim. Rok później odszedł w stan spoczynku z wyznaczonym miejscem pobytu w monasterze św. Jana Chrzciciela w Arzamasie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Резепин П.П.: Епископы Кинешемские, викарии Костромские. [w:] Библиотека протоиерея Димитрия Сазонова [on-line]. 28 kwietnia 2014. [dostęp 2019-04-16]. (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]