Arthur Cayley

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arthur Cayley

Arthur Cayley (ur. 16 sierpnia 1821 w Richmond, hrabstwo Surrey; zm. 26 stycznia 1895 w Cambridge[1]) – angielski matematyk[2] i prawnik, profesor uniwersytetu w Cambridge (od 1863), członek Towarzystwa Królewskiego w Londynie i Akademii Nauk w Petersburgu[1]. Laureat Medalu Copleya (1882).

Zajmował się algebrą, geometrią algebraiczną, analizą i kombinatoryką. Opisał m.in. oktoniony, twierdzenie Cayleya-Hamiltona, pierwszą aksjomatyczną definicję grupy[1] oraz twierdzenia Cayleya; współtwórca teorii wyznaczników[potrzebny przypis]. Upamiętniają go nazwy tablic Cayleya, grafów Cayleya i konstrukcji Cayleya-Dicksona, a oktoniony bywają nazywane oktawami Cayleya, mimo że nie opisał ich jako pierwszy. Badał też równania różniczkowe, funkcje eliptyczne i opracował metodę wyznaczania liczby izomerów związków organicznych[potrzebny przypis]. Zajmował się także astronomią i astrofizyką[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W roku 1838 rozpoczął studia w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge[potrzebny przypis].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Cayley Arthur, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-09-02].
  2. ↑ Bolesław Gleichgewicht, Algebra, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2004, ISBN 978-83-89020-35-2; s.258

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Laureaci Medalu Copleya (XIX wiek)

Laureaci Royal Medal (XIX wiek)
lata 20.
lata 30.
lata 40.
lata 50.
lata 60.
lata 70.
lata 80.
lata 90.
rok 1900

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Arthur_Cayley&oldid=69614949”