Arthur Henry Cobby

Arthur Henry Cobby
*Harry*
	29 zwycięstw
	Air Commodore
Data i miejsce urodzenia	26 sierpnia 1894 ; Prahran
Data i miejsce śmierci	11 listopada 1955 ; Caulfield
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1946
Siły zbrojne	Royal Australian Air Force
Stanowiska	dowódca: No. 1 Squadron RAAF,; No. 3 Squadron RAAF,; 1st TAF
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa,; II wojna światowa
Późniejsza praca	lotnictwo cywilne
	Odznaczenia

Arthur Henry Cobby (ur. 26 sierpnia 1894 w Prahran, zm. 11 listopada 1955 w Caulfield) – as lotnictwa Royal Australian Air Force z 29 potwierdzonymi zwycięstwami w I wojnie światowej, dowódca No. 1 Squadron RAAF, należał do zaszczytnego grona Balloon Buster.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo i młodość[edytuj | edytuj kod]

Arthur Henry Cobby urodził się stanie Wiktoria w Australii jako drugi syn Artura Edwarda Stanleya Cobby i Alicji z domu Nash. Ukończył University College w Armadale. Służył przez kilka lat w armii. Jednak przeszedł do rezerwy i pracował jako urzędnik w Commonwealth Bank. 22 grudnia 1916 roku wstąpił do Royal Australian Air Force. Po przejściu sześciotygodniowego treningu w Point Cook, Graham-White i Bristol Boxkites przepłynął do Anglii, gdzie przeszedł kolejne szkolenia lotnicze w Lincoln. W Central Flying School at Upavon otrzymał licencję pilota na samoloty Sopwith Camel.

18 grudnia 1917 roku został przeniesiony do Francji i dołączył do 71 Squadron RFC, który wkrótce został przemianowany na 4 (AFC). W jednostce służył do końca działań wojennych odnosząc łącznie 29 zwycięstw powietrznych, pierwsze 21 marca 1918 roku.

Okres międzywojenny[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu wojny Cobby został wyznaczony na pilota, który poprowadził samoloty Australian Flying Corps (AFC) w czasie parady zwycięstwa w Londynie 25 kwietnia 1919 roku. Po utworzeniu z Australian Flying Corps z Royal Australian Air Force w 1921 roku był jednym z pierwszych lotników służących w nowej formacji. W 1925 roku został mianowany dowódcą No. 1 Squadron RAAF, a w 1930 dowódcą jednostki No. 3 Squadron RAAF. 1 maja 1933 roku został mianowany Wing Commander i mianowany dowódcą wywiadu RAAF (RAAF Director of Inteligence).

II wojna światowa[edytuj | edytuj kod]

Po wybuchu wojny Cobby powrócił do czynnej służby we wrześniu 1939 roku. Od 25 lipca 1940 roku został mianowany dowódcą uzupełnień RAAF, a 25 sierpnia 1942 roku został mianowany dowódcą Air Officer Commanding (AOC) sił powietrznych wspólnoty brytyjskiej w Australii. Od sierpnia 1944 roku został mianowany dowódcą 1st TAF i dowodził około 20 000 personelu RAAF w obszarze południowo-wschodniego Pacyfiku.

Okres powojenny[edytuj | edytuj kod]

Cobby oficjalnie został zwolniony z RAAF 19 sierpnia 1946 roku. Później aż do śmierci pracował w lotnictwie cywilnym. W 1948 roku został odznaczony amerykańskim Medalem Wolności. Zmarł nagle w wyniku wylewu 11 listopada 1955 roku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Christopher F. Shores, Russell Guest: Above the trenches: a complete record of the fighter aces and units of the British Empire Air forces 1915-1920. London: Grub Street, 1990, s. 110. ISBN 0-948817-19-4.
Norman Franks, Harry Dempsey: Sopwith Camel Aces of World War 1. Wielka Brytania: Osprey Publishing, 2003, s. 96. ISBN 1-84176-534-1. (ang.).
Jon Guttman: Balloon-Busting Aces of World War 1. Wielka Brytania: Osprey Publishing, 2005, s. 96. ISBN 978-1-84176-877-9. (ang.).
Australian War Memorial: Arthur Henry Cobby: biogram, zdjęcia. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
The Aerodrome: Arthur Henry Cobby (lista zwycięstw). [dostęp 2009-03-28]. (ang.).