Artur Sobiech

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artur Sobiech
Ilustracja
Artur Sobiech w barwach Lecha Poznań (2022)
Data i miejsce urodzenia

12 czerwca 1990
Ruda Śląska

Wzrost

184 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Lech Poznań

Numer w klubie

90

Kariera juniorska
Lata Klub
1998–2006 Grunwald Ruda Śląska
2006–2008 Ruch Chorzów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2008–2010 Ruch Chorzów 61 (17)
2010–2011 Polonia Warszawa 27 (9)
2011–2017 Hannover 96 145 (28)
2017–2018 SV Darmstadt 98 23 (3)
2018–2020 Lechia Gdańsk 53 (16)
2020–2021 Karagümrük SK 52 (16)
2021– Lech Poznań 38 (3)
2022– Lech Poznań II 2 (1)
W sumie: 401 (93)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2011  Polska U-20 1 (0)
2009–2012  Polska U-21 10 (3)
2010–2015  Polska 13 (2)
W sumie: 24 (5)
  1. Aktualne na: 2 stycznia 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 7 grudnia 2019.

Artur Sobiech (ur. 12 czerwca 1990 w Rudzie Śląskiej) – polski piłkarz, występujący na pozycji napastnika, od 2022 w polskim klubie Lech Poznań[1]. W latach 2010–2015 reprezentant Polski[2].

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w Rudzie Śląskiej gracz rozpoczął swoją karierę piłkarską w juniorach miejscowego klubu, Grunwaldu. Sobiech spędził w drużynie tylko jeden sezon 2005/06, po czym podpisał kontrakt z Ruchem Chorzów, gdzie początkowo grał wyłącznie w drużynach juniorskich. W sezonie 2007/2008 w Młodej Ekstraklasie dla Ruchu rozegrał 26 spotkań strzelając 16 bramek.

W sezonie 2008/2009 zaczął występować w pierwszym zespole. Zadebiutował w Ekstraklasie 10 sierpnia 2008 wchodząc pod koniec derbowego meczu z Górnikiem Zabrze, który zakończył się bezbramkowym remisem. Swojego pierwszego gola gracz strzelił 12 września tego samego roku, w ostatnich minutach spotkania z Cracovią. Ogółem sezon zakończył mając na koncie 19 rozegranych spotkań i 2 trafienia. Zawodnik uczestniczył ponownie w rozgrywkach Młodej Ekstraklasy. Łącznie w barwach swojej drużyny, która zdobyła mistrzostwo, wystąpił 15 razy, zdobywając 4 gole.

Sezon 2009/2010 gracz ponownie rozpoczął w pierwszej drużynie Ruchu. Sobiech stworzył duet wraz z nowo zakupionym z Wisły Kraków Andrzejem Niedzielanem. W 28 spotkaniach zdobył 10 bramek i był najlepszym strzelcem drużyny, która zajęła 3. miejsce w lidze. Dobra dyspozycja w lidze spowodowała, iż został zauważony przez selekcjonera Franciszka Smudę i 29 maja 2010 roku zadebiutował w reprezentacji w meczu przeciwko Finlandii.

Sobiech (po prawej) w walce z Wojciechem Szymankiem z Widzewa Łódź

3 sierpnia 2010 podpisał trzyletni kontrakt z Polonią Warszawa. Kwota transferu wyniosła 3,914 miliona złotych[3]. 6 sierpnia zadebiutował w Polonii w wygranym 2:0 ligowym meczu z Górnikiem Zabrze, w 17. minucie tego spotkania zdobywając swoją pierwszą bramkę w nowym klubie[4].

Od lewej: Luka Pejović, Artur Sobiech i Thiago Cionek

30 czerwca 2011 roku podpisał trzyletni kontrakt z Hannoverem 96. Do niemieckiej drużyny przeszedł za ok. 1,25 mln euro. Otrzymał koszulkę z numerem 9.

18 września 2011 zadebiutował w Bundeslidze w wygranym (2:1) meczu z Borussią Dortmund, wchodząc na boisko w 87 minucie meczu. W 91 minucie tego spotkania dostał czerwoną kartkę i musiał opuścić boisko. 15 grudnia w meczu Ligi Europy z Worskłą Połtawą zdobył debiutancką bramkę w barwach hanowerskiego klubu. 11 lutego 2012 zdobył swoją pierwszą bramkę w Bundeslidze, pokonując w 90. minucie meczu bramkarza 1. FSV Mainz 05. W sezonie 2015/2016 spadł z Hannoverem 96 z Bundesligi, jednak już w następnym sezonie wywalczył z nim awans do najwyższej klasy rozgrywkowej[5].

20 lipca 2017 podpisał dwuletni kontrakt z drugoligowym SV Darmstadt 98[6]. W nowym klubie zadebiutował 29 lipca 2017, w wygranym 1:0 spotkaniu z SpVgg Greuther Fürth[7]. 12 sierpnia 2017 w meczu Pucharu Niemiec z SSV Jahn Regensburg, zdobył swoją pierwszą bramkę dla Darmstadt, natomiast 17 września 2017 w spotkaniu z Arminią Bielefeld, zanotował debiutanckie trafienie w 2. Bundeslidze[8].

9 sierpnia 2018 na zasadzie transferu definitywnego przeszedł do Lechii Gdańsk. Z polskim klubem podpisał trzyletni kontrakt obowiązujący do 30 czerwca 2021[9]. W barwach nowego zespołu zadebiutował 18 sierpnia 2018, w 5 kolejce Ekstraklasy w meczu z Górnikiem Zabrze[10]. 2 maja 2019 w finale Pucharu Polski grając przeciwko Jagiellonii Białystok, w ostatniej minucie regulaminowego czasu gry strzelił bramkę na wagę zdobycia trofeum[11].

29 czerwca 2021 roku podpisał dwuletni kontrakt z Lechem Poznań[1]. Z poznańską drużyną, został mistrzem Polski w sezonie 2021/2022[12] i występował w ćwierćfinale Ligi Konferencji Europy UEFA w sezonie 2022/2023, w którym strzelił jedną z bramek w wygranym 3:2 meczu rewanżowym przeciwko ACF Fiorentinie (w dwumeczu Lech przegrał)[13].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 2012 został powołany przez selekcjonera kadry Franciszka Smudę na Euro 2012, jednak w samym turnieju nie wystąpił w żadnym meczu.

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na dzień 7 grudnia 2019)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju[a] Puchar ligi[b] Europa Łącznie
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Ruch Chorzów 2008/2009 Ekstraklasa 19 2 1 0 3 2 23 4
2009/2010 28 10 6 2 34 12
2010/2011 4 1 4 1
Łącznie 47 12 7 2 3 2 4 1 61 17
Polonia Warszawa 2010/2011 Ekstraklasa 23 9 4 0 27 9
Łącznie 23 9 4 0 0 0 0 0 27 9
Hannover 96 2011/2012 Bundesliga 12 1 6 2 18 3
2012/2013 25 5 2 0 10 3 37 8
2013/2014 17 3 1 1 18 4
2014/2015 19 2 1 0 20 2
2015/2016 25 7 2 1 27 8
2016/2017 2. Fußball-Bundesliga 23 2 2 1 25 3
Łącznie 121 20 8 3 0 0 16 5 145 28
SV Darmstadt 98 2017/2018 2. Fußball-Bundesliga 22 2 1 1 23 3
Łącznie 22 2 1 1 0 0 0 0 23 3
Lechia Gdańsk 2018/2019 Ekstraklasa 26 7 4 3 30 10
2019/2020 16 6 3 0 2 0 21 6
Łącznie 42 13 7 3 0 0 2 0 51 16
Łącznie w karierze 255 56 27 9 3 2 22 6 307 73

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na dzień 7 grudnia 2019)
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
 Polska 2010 3 0
2012 5 1
2013 3 1
2015 2 0
Ogólnie 13 2

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Ruch Chorzów (ME)[edytuj | edytuj kod]

Hannover 96[edytuj | edytuj kod]

Lechia Gdańsk[edytuj | edytuj kod]

Lech Poznań[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jego żoną jest Bogna Sobiech, piłkarka ręczna; para pobrała się w czerwcu 2017[14]. Mają córkę Alicję (ur. 2021)[14].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Uwzględniono: Superpuchar Polski – 1 (0)
  2. Uwzględniono: Puchar Ekstraklasy – 3 (2)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Artur Sobiech piłkarzem Lecha Poznań [online], www.lechpoznan.pl, 29 czerwca 2021 [dostęp 2022-07-19] (pol.).
  2. Artur Sobiech, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2023-02-25].
  3. Artur Sobiech piłkarzem Polonii Warszawa. 90minut.pl, 2010-08-03. [dostęp 2010-08-06].
  4. Udana inauguracja Czarnych Koszul. 90minut.pl, 2010-08-06. [dostęp 2010-08-06].
  5. Przykre wieści dla kadrowicza Nawałki. Jego klub spadł z Bundesligi, wygrywając tylko 6 z 31 meczów [online] [dostęp 2016-06-26].
  6. SV Darmstadt 1898 e.V., Lilien verpflichten Sobiech [online] [dostęp 2017-07-21] (niem.).
  7. Sobiech zadebiutował w nowym klubie, „PiłkaNożna.pl” [dostęp 2017-08-04].
  8. Pierwszy gol Sobiecha na zapleczu Bundesligi [online] [dostęp 2017-12-13].
  9. Artur Sobiech piłkarzem Lechii!. lechia.pl. [dostęp 2019-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-12)]. (pol.).
  10. Górnik Zabrze 0 - 2 Lechia Gdańsk. 90minut.pl. [dostęp 2019-12-07]. (pol.).
  11. Jagiellonia Białystok 0 - 1 Lechia Gdańsk. 90minut.pl. [dostęp 2019-12-07]. (pol.).
  12. a b 8! To oni zdobyli ósmy tytuł MISTRZA POLSKI dla Lecha Poznań! [online], kkslech.com, 14 maja 2022 [dostęp 2022-07-19] (pol.).
  13. Liga Konferencji: Artur Sobiech zdobył gola, ale czuje niedosyt. "Byliśmy lepsi, im się nogi uginały" [online], polskieradio24.pl [dostęp 2023-04-25] (pol.).
  14. a b Artur Sobiech został ojcem. Pokazał urocze zdjęcia dziecka. Komentuje Grosicki, [w:] www.przegladsportowy.onet.pl [online], 7 kwietnia 2021 [dostęp 2022-11-20] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]