Artur Wołyński
 Portret Artura Wołyński, (1879) | |
| Data urodzenia |
1844 |
|---|---|
| Data śmierci |
1893 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
|
Artur Wołyński ps. Andrzej (ur. w 1844, zm. w 1893) − polski historyk emigracyjny, duchowny katolicki, członek korespondent Towarzystwa Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswilu od 1890 roku[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był członkiem warszawskiej Organizacji Miejskiej. Jako seminarzysta przy katedrze św. Jana w Warszawie był sekretarzem i kurierem Wydziału Spraw Zagranicznych Rządu Narodowego[2]. Przebywając we Włoszech został członkiem Polskiej Agencji Dyplomatycznej we Florencji i w Rzymie. Jesienią 1863 przedstawił projekt utworzenia w Paryżu Archiwum Rządu Narodowego, który jednak nie został zrealizowany. W czerwcu 1864 Wołyński wywiózł z Warszawy do Paryża część dokumentów Wydziału Spraw Zagranicznych. Na emigracji przez przeszło 20 lat zbierał dokumenty Organizacji Narodowej. Prowadził obfitą korespondencję z członkami władz powstania i z jego uczestnikami, próbując uzyskać od nich i usystematyzować zbiór archiwalny powstania styczniowego. Był członkiem Ligi Polskiej[3].
Dzięki jego staraniom w zbiorach Biblioteki Muzeum Polskiego w Rapperswilu wyodrębniono zbiór pod nazwą Archiwum Rządu Narodowego 1863-1864. Zbiory tego muzeum przeniesiono w 1927 do Warszawy, gdzie uległy spaleniu w czasie bombardowania w 1939[4].
Założył Muzeum Mikołaja Kopernika przy Uniwersytecie Rzymskim[5]. Był czynny w życiu włoskiej Polonii. Jest autorem licznych prac historycznych.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sprawozdanie z Zarządu Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswylu za Rok ...., 1899, s. 10,
- ↑ Franciszka Ramotowska, Tajemne państwo polskie, t. I, Warszawa 1999, s. 504.
- ↑ Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887-1907), Londyn 1964, s. 587.
- ↑ Franciszka Ramotowska, Tajemne państwo polskie t. I, Warszawa 1999, s. 507.
- ↑ Janina Fetlińska: Oświadczenie złożone przez senator Janinę Fetlińską na 19. posiedzeniu Senatu w dniu 16 października 2008 r.. ww2.senat.pl, 2008-10-16. [dostęp 2013-03-04].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Archiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie, przewodnik po zasobie, t. II, epoka porozbiorowa, Warszawa 1998, s. 401-403.
- Historia dyplomacji polskiej, t. III, Warszawa 1982, s. 989.
- Ks. Karol Mikoszewski, Pamiętniki moje, Warszawa 1987, s. 301.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Publikacje Artura Wołyńskiego w bibliotece Polona