SSC Napoli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Associazione Calcio Napoli)
SSC Napoli
Ilustracja
Logo klubu
Pełna nazwa

Società Sportiva Calcio di Napoli SpA

Przydomek

Azzurri (Błękitni)
Partenopei[1]

Barwy

    
błękitne

Data założenia

25 sierpnia 1926

Debiut w najwyższej lidze

1926

Data rozwiązania

30 lipca 2004

Data reaktywacji

6 września 2004

Liga

Serie A

Państwo

 Włochy

Region

 Kampania

Siedziba

Neapol

Adres

Via del Maio di Porto 9, 80133 Neapol

Stadion

Stadio Diego Armando Maradona

Sponsor techniczny

EA7

Właściciel

Filmauro S.r.l.

Prezes

Aurelio De Laurentiis

Trener

Francesco Calzona

Asystent trenera

Marco Domenichini

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Trzeci
strój
Strona internetowa

Società Sportiva Calcio Napoliwłoski klub piłkarski z siedzibą w Neapolu, założony 25 sierpnia 1926, rozwiązany 30 lipca 2004 i reaktywowany 6 września 2004. Od sezonu 2007/08 występuje w Serie A. Jeden z najpopularniejszych klubów piłkarskich we Włoszech, którego legendą jest Diego Maradona.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Chronologia nazw:

  • 25.08.1926: Associazione Calcio Napoli – po reorganizacji Internaples
  • 1943: Società Polisportiva Napoli
  • 1945: Associazione Polisportiva Napoli
  • 20.02.1947: Associazione Calcio Napoli
  • 25.06.1964: Società Sportiva Calcio Napoli
  • 30.07.2004: klub rozwiązano w wyniku bankructwa
  • 06.09.2004: Napoli Soccer
  • 24.05.2006: Società Sportiva Calcio Napoli

AC Napoli (Associazione Calcio Napoli) zostało założone 25 sierpnia 1926[2] na bazie klubu Internaples (utworzonego w 1922 r. z połączenia Internazionale Napoli oraz Naples FBC) i spędziło większość swojej historii grając w Serie A, często pozostając najbardziej reprezentatywnym przedstawicielem południa w, zdominowanej przez zespoły z bogatej północy, lidze. W 1964 r. klub zmienił nazwę na SSC Napoli. Ojcem sukcesów klubu z Neapolu był Diego Maradona, gwiazda reprezentacji Argentyny, sprowadzony do zespołu w 1984 r. To dzięki niemu przeciętny zespół zdobył w 1987 i 1990 mistrzostwo Włoch, zaś w 1989 r. Puchar UEFA. W 1989 r. w związku z sukcesami klubu powstała słynna piosenka Napoli Forza Napoli wykonywana wielokrotnie przez piosenkarza Nino d’Angelo przy chórze włoskich kibiców. Z odejściem Maradony w 1991 r. zespół powoli schodził z piedestału włoskiej piłki. W 1998 r. Napoli spadło do Serie B, aby ponownie powrócić do Serie A na jeden sezon w 2000 r. Kolejny spadek nie był jednak najgorszym, co przytrafiło się klubowi. Z długami przekraczającymi 70 mln euro SSC Napoli musiało ogłosić bankructwo w sierpniu 2004 r. Nowy klub, Napoli Soccer, to kontynuator tradycji zespołu, który mógł całkowicie zniknąć z piłkarskiej mapy Włoch. Dzięki inwestorom i wiernym kibicom, którzy w niesamowitych ilościach przychodzili na mecze 3. ligi, klub dostał szansę odzyskać dawną reputację. W sezonie 2005/06 zespół awansował do Serie B, a rok później awansował do najwyższej włoskiej klasy rozgrywkowej po bezbramkowym remisie z innym beniaminkiem Serie A sezonu 2007/08Genoa CFC. W 2012 r. po raz czwarty zdobył Puchar Włoch. W sezonie 2012/13 Napoli zajęło drugie miejsce w lidze. Królem strzelców został Urugwajczyk Edinson Cavani, który zaliczył 29 trafień. Po zakończeniu sezonu ze stanowiska trenera odszedł Walter Mazzarri, a jego miejsce zajął Hiszpan Rafael Benítez. Pod wodzą nowego trenera do klubu zostali sprowadzeni: Dries Mertens, José Reina, Gonzalo Higuaín[3], José Callejón, Raúl Albiol oraz Rafael Cabral. Za rekordową sumę 63 milionów euro do PSG został sprzedany najlepszy snajper drużyny Edinson Cavani[4]. Ponadto klub opuścili dwaj doświadczeni zawodnicy: Argentyńczyk Hugo Campagnaro oraz Włoch Morgan De Sanctis. 3 maja 2014 drużyna hiszpańskiego szkoleniowca zdobyła 5 raz Puchar Włoch, wygrywając z finale z Fiorentiną 3:1. Zimą 2015 r. do klubu pozyskano za 12,5 mln euro włoskiego skrzydłowego Manolo Gabbiadiniego. Napoli po 33 latach w sezonie 2022/23 zdobyło po raz trzeci Mistrzostwo Włoch.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowe[edytuj | edytuj kod]

FIFA Zdobyte trofea w rozgrywkach międzynarodowych (stan na: 18-04-2023)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)

Liga Mistrzów
(Puchar Europy)
zdobywca 0
finalista 0
ćwierćfinalista 1 2022/23

Liga Europy
(Puchar UEFA)
zdobywca 1 1988/89
finalista 0

Puchar Zdobywców
zdobywca 0
finalista 0
połfinalista 1 1976/77

Krajowe[edytuj | edytuj kod]

Włochy Zdobyte trofea w rozgrywkach Włoch (stan na: 22 stycznia 2024)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)

Mistrzostwo
I miejsce 3 1986/87, 1989/90, 2022/23[5]
II miejsce 8 1967/68, 1974/75, 1987/88, 1988/89, 2012/13, 2015/16, 2017/18, 2018/19
III miejsce 8 1933/34, 1965/66, 1970/71, 1973/74, 1985/86, 2010/11, 2013/14, 2016/17

Puchar
zdobywca 6 1962, 1976, 1987, 2012, 2014, 2020
finalista 4 1972, 1978, 1989, 1997

Superpuchar
zdobywca 2 1990, 2014
finalista 3 2012, 2020, 2023

II liga
I miejsce 2 1945/46, 1949/50
II miejsce 4 1961/62, 1964/65, 1999/00, 2006/07
III miejsce 1 1942/43
  • Coppa delle Alpi (1x): 1966
  • Coppa di Lega Italo-Inglese (1x): 1976

Stadion[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Stadio Diego Armando Maradona.

Trenerzy[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Trenerzy piłkarzy SSC Napoli.
Lp. Lata urzędowania Trener Lp. Lata urzędowania Imię i nazwisko Lp. Lata urzędowania Imię i nazwisko
1. 1926 – 27 Austria Antonio Kreutzer 40. 1980 Włochy Angelo Sormani 79. 2023 Francja Rudi Garcia
2. 1927 – 1928 Komisja techniczna
Węgry Ferenc Molnár
Giovanni Terrile
Austria Rolf Steiger
41. 1980 – 1982 Włochy Rino Marchesi
3. 1928 Austria Otto Fischer 42. 1982 Włochy Massimo Giacomini
4. 1928 – 1929 Giovanni Terrile 43. 1982 – 1983 Włochy Bruno Pesaola
5. 1929 – 1935 Anglia William Garbutt 44. 1983 – 1984 Włochy Pietro Santi
6. 1935 – 1936 Węgry Károly Csapkay 45. 1984 – 1985 Włochy Rino Marchesi
7. 1936 – 1938 Angelo Mattea 46. 1986 – 1989 Włochy Ottavio Bianchi
8. 1938 – 1939 Węgry Eugen Payer 47. 1989 – 1991 Włochy Alberto Bigon
9. 1939 Komisja techniczna
Paolo Iodice
Achille Piccini
Luigi Castello
48. 1991 – 1993 Włochy Claudio Ranieri
10. 1939 – 1940 Adolfo Baloncieri 49. 1992 – 1993 Włochy Ottavio Bianchi
11. 1940 – 1943 Antonio Vojak 50. 1993 – 1994 Włochy Marcello Lippi
12. 1943 Paolo Innocenti 51. 1994 Włochy Vincenzo Guerini
13. 1945 – 1947 Urugwaj Raffaele Sansone 52. 1994 – 1995 Vujadin Boškov
Brazylia Jarbas Faustinho
14. 1947 – 1948 Włochy Giovanni Vecchina 53. 1995 – 1996 Vujadin Boškov
Włochy Aldo Sensibile
15. 1948 Włochy Arnaldo Sentimenti 54. 1996 – 1997 Włochy Luigi Simoni
16. 1948 – 1949 Włochy Felice Borel 55. 1997 Włochy Vincenzo Montefusco
17. 1949 Włochy Luigi de Manes 56. 1997 – 1998 Włochy Bortolo Mutti
Włochy Carlo Mazzone
18. 1949 Włochy Vittorio Mosele 57. 1998 Włochy Vincenzo Montefusco
19. 1949 – 1956 Włochy Eraldo Monzeglio 58. 1998 – 1999 Włochy Renzo Ulivieri
20. 1956 – 1959 Włochy Amedeo Amadei 59. 1999 Włochy Vincenzo Montefusco
21. 1959 Włochy Annibale Frossi 60. 1999 – 2000 Włochy Walter Novellino
22. 1959 – 1961 Włochy Amedeo Amadei 61. 2000 Czechy Zdeněk Zeman
23. 1961 Włochy Amedeo Amadei
Włochy Renato Cesarini
62. 2000 – 2001 Włochy Emiliano Mondonico
24. 1961 Włochy Attila Sallustro 63. 2001 – 2002 Włochy Luigi De Canio
25. 1962 Węgry Ladislao Kubala 64. 2002 Włochy Franco Colomba
26. 1961 – 1962 Włochy Fioravante Baldi 65. 2002 Włochy Sergio Buso
27. 1962 Włochy Bruno Pesaola 66. 2002 – 2003 Włochy Francesco Scoglio
28. 1962 – 1963 Włochy Bruno Pesaola
Włochy Eraldo Monzeglio
67. 2003 Włochy Franco Colomba
29. 1963 – 1964 Włochy Roberto Lerici 68. 2003 Włochy Andrea Agostinelli
30. 1964 Włochy Giovanni Molino 69. 2003 – 2004 Włochy Luigi Simoni
31. 1964 – 1968 Włochy Bruno Pesaola 70. 2004 – 2005 Włochy Giampiero Ventura
32. 1968 – 1969 Włochy Giuseppe Chiappella 71. 2005 – 2009 Włochy Edoardo Reja
33. 1926 – 1969 Włochy Egidio di Costanzo 72. 2009 Włochy Roberto Donadoni
34. 1969 – 1973 Włochy Giuseppe Chiappella 73. 2009 – 2013 Włochy Walter Mazzarri
35. 1973 – 1976 Brazylia Luís Vinício 74. 2013 – 2015 Hiszpania Rafael Benítez
36. 1976 Włochy Alberto Delfrati
Włochy Rosario Rivellino
75. 2015 – 2018 Włochy Maurizio Sarri
37. 1976 – 1977 Włochy Bruno Pesaola 76. 2018 – 2019 Włochy Carlo Ancelotti
38. 1977 – 1978 Włochy Giovanni di Marzio 77. 2019 – 2021 Włochy Gennaro Gattuso
39. 1978 – 1980 Brazylia Luís Vinício 78. 2021 – 2023 Włochy Luciano Spalletti

Obecny skład[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze SSC Napoli.
Stan na 23 sierpnia 2023
Nr Poz. Piłkarz
1 BR Włochy Alex Meret
4 PO Niemcy Diego Demme
5 OB Brazylia Juan Jesus
6 OB Portugalia Mário Rui
7 PO Macedonia Północna Eljif Elmas
9 NA Nigeria Victor Osimhen
11 NA Meksyk Hirving Lozano
13 OB Kosowo Amir Rrahmani
14 BR Ukraina Nikita Contini
16 BR Polska Hubert Idasiak
17 OB Urugwaj Mathías Olivera
18 NA Argentyna Giovanni Simeone (wypożyczony z Hellas Verona)
20 PO Polska Piotr Zieliński
Nr Poz. Piłkarz
21 NA Włochy Matteo Politano
22 OB Włochy Giovanni Di Lorenzo (kapitan)
23 NA Włochy Alessio Zerbin
31 PO Algieria Karim Zedadka
55 OB Norwegia Leo Østigård
68 PO Słowacja Stanislav Lobotka
70 PO Włochy Gianluca Gaetano
77 NA Gruzja Khvicha Kvaratskhelia
81 NA Włochy Giacomo Raspadori
95 BR Włochy Pierluigi Gollini (wypożyczony z Atalanty)
99 PO Kamerun André Anguissa

Piłkarze na wypożyczeniu[edytuj | edytuj kod]

Nr Poz. Piłkarz
BR Włochy Elia Caprile (w Empoli do 30 czerwca 2024)
OB Włochy Lorenzo Sgarbi (w Avellino do 30 czerwca 2024)
Nr Poz. Piłkarz
OB Włochy Antonio Vergara (w Reggiana do 30 czerwca 2024)
OB Włochy Giuseppe Ambrosino (w Catanzaro do 30 czerwca 2024)

Zastrzeżone numery[edytuj | edytuj kod]

Nr Poz. Piłkarz
10 NA Argentyna Diego Maradona (za zasługi)

Rywalizacja[edytuj | edytuj kod]

Kibice Napoli od początku istnienia klubu nie mieli najlepszych stosunków z klubami z północnej części Włoch. Jedną z pierwszych historycznych rywalizacji były mecze z Hellasem Verona. W latach 80 klub stworzył rywalizację z Interem, Juventusem i Milanem. Do dnia dzisiejszego Napoli tworzy zaciętą rywalizację z Interem i Hellasem Verona. Jednak Napoli prowadzi też zaciętą rywalizację z Romą. Derby te nazywane są: Derby del Sole.

Sponsorzy[edytuj | edytuj kod]

Sezon Sponsorzy techniczny Główny sponsor
1978–80 Puma Brak
1981–82 Snaidero
1981–81 NR
1982–83 Cirio
1983–84 Latte Berna
1984–85 Linea Time Cirio
1985–88 NR Buitoni
1985–91 Mars
1991–94 Umbro Voiello
1994–96 Lotto Record Cucine
1996–97 Centrale del Latte di Napoli
1997–99 Nike Polenghi
1999–00 Peroni
2000–03 Diadora
2003–04 Legea Russo Cicciano
2004–06 Kappa Manuale d'amore / Sky Captain / Crash
2005–06 Lete
2006–09 Diadora
2009–2011 Macron
2011–2014 Lete-MSC
2014-2015 Lete / Pasta Garofalo
2015-2021 Kappa Lete / Garofalo / Kimbo
2021- EA7

Inne[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Od imienia mitycznej syreny Partenopy, której ciało mieli odnaleźć na brzegu greccy założyciele miasta; tak określa się we Włoszech mieszkańców Neapolu
  2. Italy - List of Foundation Dates - RSSSF
  3. Oficjalnie: José Reina i Gonzalo Higuain zawodnikami SSC Napoli. napoli24h.pl. [dostęp 2013-08-04]. (pol.).
  4. Oficjalnie: Edinson Cavani zawodnikiem PSG. transfery.info. [dostęp 2013-08-04]. (pol.).
  5. Wirtualna Polska Media, Szalona noc w szatni Napoli. Zieliński świętował [online], sportowefakty.wp.pl, 5 maja 2023 [dostęp 2023-05-05] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]