Asterionella

Asterionella
	; Asterionella formosa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Supergrupa	Chromalveolata
Królestwo	protisty
Klad	Stramenopiles
Klad	Ochrophytes
Klad	okrzemki
Klad	Fragilariophyceae
Rodzina	fragilariowate
Rodzaj	asterionella
	Nazwa systematyczna
	Asterionella Hassall 1850
	Typ nomenklatoryczny
	Asterionella formosa Hassall
	Multimedia w Wikimedia Commons

Asterionella (Asterionella Hassall) – rodzaj okrzemek z rodziny fragilariowatych. Gatunkiem typowym jest A. formosa. Jeden z częstszych przedstawicieli słodkowodnego fitoplanktonu, czasem tworzący zakwity. Nie będąc typowym składnikiem fitobentosu, uwzględniana w niewielu wskaźnikach okrzemkowych. Komórki promieniście połączone w cenobia (dając wygląd gwiazdy), które pod wpływem warunków środowiskowych mogą zmieniać liczbę modułów lub się rozpadać. Wydłużone, zwykle rozszerzające się główkowato na końcach, jednakobiegunowe lub różnobiegunowe. Skorupki cienkie, brak wstawek i przegródek. Poprzeczne prążki delikatne, bez żeber. Przedstawiciele występują w wodach różnych części świata, z przewagą stref umiarkowanych. Wśród nich są zarówno umiarkowane acydofile (Asterionella ralfsii), jak i umiarkowane alkalifile (Asterionella gracillima)^[1]. W polskiej florze powszechna A. gracillima, dość częsta również A. formosa.

Na asterionellach pasożytują skoczkowce Rhizopydium planktonicum^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Barbara Kawecka, Pertti Vesa Eloranta: Zarys ekologii glonów wód słodkich i środowisk lądowych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 121. ISBN 83-01-11320-0.
↑ Barbara Kawecka, Pertti Vesa Eloranta: Zarys ekologii glonów wód słodkich i środowisk lądowych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 109. ISBN 83-01-11320-0.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Asterionella Hassall. algaebase. [dostęp 2010-01-27]. (ang.).
Joanna Zofia Kadłubowska: Zarys algologii. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 220.
Karol Starmach: Plankton roślinny wód słodkich : metody badania i klucze do oznaczania gatunków występujących w wodach Europy Środkowej. Warszawa–Kraków: PWN, 1989, s. 429. ISBN 83-01-09190-8.

[1] Barbara Kawecka, Pertti Vesa Eloranta: Zarys ekologii glonów wód słodkich i środowisk lądowych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 121. ISBN 83-01-11320-0.

[2] Barbara Kawecka, Pertti Vesa Eloranta: Zarys ekologii glonów wód słodkich i środowisk lądowych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 109. ISBN 83-01-11320-0.

[1]

[2]