Attuś
Attuś – tradycyjny wierzchni strój ajnuski.
Był podobnym do kimona, długim do łydek strojem z rozciętymi rękawami. Przepasywano go paskiem. Tkany z włókna z wewnętrznej kory drzewa cikisani (wiąz japoński)[1]. Czasem zdobiony oryginalnym ornamentem zwanym moreu[2]. Tą jego odmianę używano podczas świąt czy odwiedzin.
Noszono do niego specjalnie dobierane torby, skarpety, a także specyficzne okrycia na dłonie[3]. Mężczyźni nie nosili pod attuś żadnego ubrania, kobiety wkładały jednoczęściową odzież spodnią[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Życie codzienne, wierzenia, obyczaje dawnych Ajnów. W: Alfred F. Majewicz: Dzieje i legendy Ajnów. Bogdan Kupis (red.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Iskry, 1983, s. 64. ISBN 83-207-0460-X.
- ↑ Życie, miłość i śmierć po ajnusku, czyli "witaj nowy staruszku". W: Alfred F. Majewicz: Dzieje i wierzenia Ajnów. Poznań: CIA-BOOKS-SVARO, LTD., 1991, s. 102. ISBN 83-85100-07-5.
- ↑ Życie, miłość i śmierć po ajnusku, czyli "witaj nowy staruszku". W: Alfred F. Majewicz: Dzieje i wierzenia Ajnów. Poznań: CIA-BOOKS-SVARO, LTD., 1991, s. 103. ISBN 83-85100-07-5.
- ↑ Życie codzienne, wierzenia, obyczaje dawnych Ajnów. W: Alfred F. Majewicz: Dzieje i legendy Ajnów. Bogdan Kupis (red.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Iskry, 1983, s. 65. ISBN 83-207-0460-X.