Augustyn Mednis
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Wyznanie |
rzymskokatolickie |
| Prezbiterat |
29 lipca 1958 |
Augustyn Mednis (ur. 11 stycznia 1932 w Ošulejas[1], zm. 10 marca 2007 w Łucku) – duchowny rzymskokatolicki, Kurlandczyk, znawca i miłośnik polskiej kultury duchowej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wczesne życie[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie protestanckiej. Jego matka zmarła przy porodzie. Nowo narodzony Augustyn został oddany pod opiekę katolickiemu małżeństwu, którego przyjął nazwisko i wyznanie[1].
Szkołę średnią ukończył 22 czerwca 1951 roku[1]. Następnie podjął studia na Wydziale Filologii Bałtyckiej w Instytucie Pedagogicznym w Rydze, ale po roku je zakończył. W 1952 roku wstąpił do Seminarium Duchownego w Rydze[2]. W 1954 roku został zmuszony do podjęcia rocznej służby wojskowej – skierowano go do Azerbejdżanu, do Baku[3].
Święcenia kapłańskie przyjął 29 lipca 1958 roku bpa Pēterisa Strodsa w katedrze św. Jakuba w Rydze[4].
Kapłaństwo[edytuj | edytuj kod]
Należał do grona księży, którzy z Łotwy przybyli do pracy na terenie Ukraińskiej SRR. Pracował w archidiecezji lwowskiej: był wikariuszem w Samborze (od 1969 roku), a następnie proboszczem w Stryju, Szczercu i Żydaczowie do 1991 roku. W latach 1991-1999 był proboszczem w Chodorowie i dziekanem stryjskim.
W diecezji łuckiej pracował od 1 września 1999 roku. Został wikariuszem generalnym diecezji łuckiej oraz Kanonikiem Gremialnym Kapituły Metropolitalnej Lwowskiej. Został również Kanonikiem Honorowym Kapituły Katedralnej w Łucku.
Pełnił funkcję Kustosza Muzeum Diecezjalnego w Łucku (od 1 października 2004 roku). Rezydował w Torczynie.
Spieszył z pomocą dla studentów Koła Naukowego Studentów Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, którzy pod kierunkiem dra Andrzeja Betleja przeprowadzali inwentaryzację sakralnych obiektów zabytkowych na terenie archidiecezji lwowskiej i diecezji łuckiej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Wołczański ↓, s. 11.
- ↑ Wołczański ↓, s. 12.
- ↑ Wołczański ↓, s. 13.
- ↑ Wołczański ↓, s. 15.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Józef Wołczański. Ks. Kanonik Augustyn Mednis (1932–2007). Człowiek – kapłan – humanista. „fides ars scientia Studia dedykowane pamięci Księdza Kanonika Augustyna Mednisa”, 2008.
- Ks. Józef Wołczański, „Przybysz z Północy”, [w:] „Gość Niedzielny” nr 14 z 5 kwietnia 1992 r.
- Elżbieta Borek, „Droga do Zaleszczyk”, [w:] „Dziennik Polski” nr z 17 lipca 2000 r.
- Ks. Witold Józef Kowalów, „Przybysz z Północy”, [w:] Gość Niedzielny” nr 17 z 26 kwietnia 1992 r., s. 6.
- Ks. Witold Józef Kowalów, „Jubileusz kapłana w kontekście najnowszej historii Kościoła”, [w:] „Wołanie z Wołynia” nr 1 (44) ze stycznia-lutego 2002 r., s. 31-32.
- Andrzej Betlej, Marcin Biernat, Michał Kurzej, Wojciech Walanus (oprac.), „Zbiory Muzeum Diecezjalnego w Łucku. Rzeźba”, Kraków 2006.