Inkomysz andyjska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Auliscomys sublimis)
Inkomysz andyjska
Auliscomys sublimis[1]
(O. Thomas, 1900)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

bawełniaki

Plemię

Phyllotini

Rodzaj

inkomysz

Gatunek

inkomysz andyjska

Synonimy
  • Phyllotis sublimis O. Thomas, 1900[2]
  • Euneomys (Auliscomys) leucurus O. Thomas, 1919[3]
Podgatunki
  • A. s. sublimis (O. Thomas, 1900)
  • A. s. leucurus (O. Thomas, 1919)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Inkomysz andyjska[5] (Auliscomys sublimis) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae), zasiedlający górskie i wyżynne tereny Ameryki Południowej.

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Inkomysz andyjska występuje w zachodniej Ameryce Południowej zamieszkując w zależności od podgatunku[6]:

  • A. sublimis sublimis – południowe Peru, środkowo-zachodnia Boliwia i skrajnie północno-wschodnie Chile.
  • A. sublimis leucurus – południowo-zachodnia Boliwia, przylegające północno-wschodnie Chile (region Antofagasta) i północno-zachodnia Argentyna.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1900 roku brytyjski zoolog Oldfield Thomas nadając mu nazwę Phyllotis sublimis[2]. Holotyp pochodził z [7].

Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają dwa podgatunki[6].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Auliscomys: gr. αυλις aulis „rowek, bruzda”, prawdopodobnie od αυλαξ aulax, αυλακος aulakos „bruzda”; μυς mus, μυος muos „mysz”[8].
  • sublimis: łac. sublimis „wybitny, wzniosły, wysoki”[9].
  • leucurus: gr. λευκουρος leukouros „biało-ogonowy”, od λευκος leukos „biały”; -ουρος -ouros „-ogonowy”, od ουρα oura „ogon”[10].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 92–118 mm, długość ogona 49–64 mm, długość ucha 19–23 mm, długość tylnej stopy 21–23 mm; masa ciała 28–44 g[11].

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten zamieszkuje siedliska na dużych wysokościach – od 3800 do 4740 m. n.p.m. w Boliwii, a od 4000 do 5500 m n.p.m. w Peru[7][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Auliscomys sublimis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b O. Thomas. New Peruvian species of Conepatus, Phyllotis, and Akodon. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh series. 6, s. 467, 1900. (ang.). 
  3. O. Thomas. List of mammals from the highlands of Jujuy, North Argentina, collected by Sr. E. Budin. „The Annals and Magazine of Natural History”. Ninth series. 4, s. 129 (przypis), 1919. (ang.). 
  4. a b J. Dunnum i inni, Auliscomys sublimis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-25] (ang.).
  5. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 246. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  6. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 438. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  7. a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Auliscomys sublimis. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-25].
  8. J.K. Braun & M.A. Mares. The mammals of Argentina: an etymology. „Mastozoología Neotropical”. 2 (2), s. 193, 1995. (ang.). 
  9. J. Nijhof: Nederlandse namen voor een deel van de Knaagdieren. paulvoorhaar.nl. [dostęp 2021-12-25]. (niderl.).
  10. leucurus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-25] (ang.).
  11. U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 531. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).