Terier australijski
 Terier australijski | |
| Inne nazwy |
Terrier Australien, Aussie |
|---|---|
| Kraj patronacki | |
| Kraj pochodzenia |
Australia[1] |
| Wymiary | |
| Wysokość |
25 cm |
| Masa |
6 kg |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
Grupa 3 Sekcja 2 Wzorzec 8 |
| AKC |
Terrier |
| ANKC |
Group 2 - Terrier |
| CKC |
Group 4 - Terriers |
| KC(UK) |
Terriers |
| NZKC |
Terriers |
| UKC |
Terriers |
| Wzorce rasy | |
Terier australijski – jedna z ras psów, należąca do grupy terierów, zaklasyfikowana do sekcji terierów krótkonożnych. Nie podlega próbom pracy[1].
Rys historyczny[edytuj | edytuj kod]
Terier australijski pochodzi najprawdopodobniej od psów przywiezionych do Australii przez osadników ze Szkocji i północnej Anglii – z krzyżowań cairn terriera, Yorkshire teriera, skye terriera, norwich terriera i Dandie Dinmont terriera. Po cairn terrierze rasa odziedziczyła twardą sierść, po yorkshire terrierze niebieskie podpalane umaszczenie i niewielkie rozmiary[2]. Teriera australijskiego zaprezentowano po raz pierwszy na wystawie psów w 1880 roku w Melbourne. Rasa szybko zyskała popularność z uwagi na przydatność w tępieniu królików, szczurów i węży. W Wielkiej Brytanii uznana została w roku 1936, w Kanadzie w 1938[3].
Zachowanie i charakter[edytuj | edytuj kod]
Psy tej rasy dobrze znoszą warunki miejskie, są czujne i niehałaśliwe, o średnim stopniu dominacji, pewne siebie, ale na ogół spokojne. Aktywne i tolerancyjne wobec zwierząt domowych takich jak psy i koty, mniejsze (jak króliki lub szczury) mogą budzić w nich instynkty myśliwskie. Łatwe w prowadzeniu, nadają się również na pupili osób starszych, niepełnosprawnych lub mających małe dzieci. Terier australijski raczej nie sprawdzi się jako pies stróżujący.[według kogo?]
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Czaszka: długa, mocna, z lekkim stopem.
Uszy: małe, stojące, osadzone wysoko, dość szeroko rozstawione.
Oczy: małe, ciemne.
Nos: czarny.
Wargi: zwarte, ciemnobrązowe.
Kufa: mocna, tej samej długości co mózgoczaszka.
Szyja: długa, mocna.
Linia grzbietu: pozioma, mocna.
Tułów: mocny, dobrze związany.
Okrywa włosowa: prosta, ostra.
Klatka piersiowa: umiarkowanie głęboka, sięga nieznacznie poniżej łokci.
Przednie nogi: proste, równoległe, lekko owłosione.
Tylne nogi: mocne, dobrze umięśnione uda.
Łapy: małe, zwarte, palce dobrze wysklepione.
Pazury: krótkie, czarne, mocne.
Ogon: wysoko osadzony i noszony.
Umaszczenie: niebieskie, podpalane rudo lub piaskowo.
Pielęgnacja i zdrowie[edytuj | edytuj kod]
Sierść teriera australijskiego jest łatwa w pielęgnacji i nie wymaga przycinania, poza włosami rosnącymi w uszach i wokół oczu. Należy szczotkować ją kilka razy w tygodniu i kąpać psa nie częściej niż raz na miesiąc. Najbardziej typowe dla rasy schorzenia to przemieszczenia rzepki, problemy ze stawami i dolegliwości skórne[4].
Popularność w Polsce[edytuj | edytuj kod]
Terier australijski jest rasą mało popularną w Polsce.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 154.
- ↑ Bonnie Wilcox, Chris Walkowicz, Bonnie Wilcox, Chris Walkowicz: Atlas ras psów świata., s. 139.
- ↑ Bonnie Wilcox, Chris Walkowicz, Atlas ras psów świata, s. 139.
- ↑ Redaktor wydania oryginalnego: Paul McGreevy], Pies: poradnik dla miłośników, s. 378.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- [Redaktor wydania oryginalnego: Paul McGreevy]: Pies: poradnik dla miłośników. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2006. ISBN 83-7319-904-7.
- Bonnie Wilcox, Chris Walkowicz: Atlas ras psów świata. Warszawa: Muza SA, 1997. ISBN 83-7079-617-6.