Autoryzacja (informatyka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Autoryzacja (ang. authorization) – proces nadawania podmiotowi dostępu do zasobu[1].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Celem autoryzacji jest kontrola dostępu (ang. access control), która potwierdza, czy dany podmiot jest uprawniony do korzystania z żądanego zasobu. Do określenia uprawnień danego podmiotu konieczne jest najpierw stwierdzenie jego tożsamości, dlatego w typowym zastosowaniu autoryzacja następuje dopiero po potwierdzeniu tożsamości podmiotu za pomocą identyfikacji i uwierzytelnienia.

Przykłady autoryzacji[edytuj | edytuj kod]

Autoryzacja może przybierać bardzo różne formy, w zależności od konkretnego zastosowania.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]