Béarn (1920)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Béarn (1927))
Béarn
Ilustracja
Béarn (1937)
Historia
Stocznia

La Seyne-sur-Mer

Położenie stępki

10 stycznia 1914

Wodowanie

kwiecień 1920

 Marine nationale
Wejście do służby

maj 1927

Wycofanie ze służby

listopad 1966

Los okrętu

zezłomowany 1967

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

28 400 t (pełna)

Długość

170,4 m

Szerokość

27,0 m

Zanurzenie

9,3 m

Napęd
2 turbiny parowe, 2 maszyny parowe, 4 śruby
Prędkość

21,5 węzłów

Uzbrojenie
8 armat kalibru 155 mm
6 armat przeciwlotniczych kalibru 75 mm
8 armat przeciwlotniczych kalibru 37 mm
16 karabinów maszynowych Hotchkiss wz. 30 kalibru 13,2 mm
4 wyrzutnie torped kalibru 550 mm
Po 1944:
4 armaty uniwersalne kalibru 127 mm
5 poczwórnych armat przeciwlotniczych kalibru 40 mm
26 armat przeciwlotniczych kalibru 20 mm
Wyposażenie lotnicze
40 samolotów
Załoga

875

Béarnfrancuski lotniskowiec z okresu II wojny światowej. Według wstępnych planów okręt miał być piątym pancernikiem typu Normandie, jednak został ukończony jako lotniskowiec, pierwszy tego typu okręt należący do francuskiej marynarki wojennej (Marine nationale). Nazwa okrętu pochodzi od historycznej prowincji francuskiej Béarn.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Stępka okrętu została położona 10 stycznia 1914 roku w stoczni w La Seyne-sur-Mer. Budowę, wstrzymaną wkrótce po wybuchu I wojny światowej, wznowiono po jej zakończeniu. Wodowanie okrętu miało miejsce w kwietniu 1920 roku. W związku jednak z podpisaniem przez Francję rozbrojeniowego traktatu waszyngtońskiego, budowa nowych pancerników została wstrzymana[1]. W latach 1923-1927 nieukończony pancernik przebudowano na lotniskowiec. „Béarn” został oddany do służby w maju 1927 roku. W 1935 roku okręt przeszedł modernizację.

Po wybuchu II wojny światowej i podpisaniu przez Francję rozejmu w Compiègne lotniskowiec został internowany na Martynice. W 1943 roku został przekazany oddziałom Wolnych Francuzów. W latach 1943-1944 okręt został przystosowany do transportu samolotów ze Stanów Zjednoczonych do Europy.

Po zakończeniu wojny „Béarn” pełnił funkcje okrętu szkoleniowego oraz okrętu zaopatrzeniowego okrętów podwodnych. W listopadzie 1966 roku został wycofany ze służby, a rok później zezłomowany we Włoszech.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zalewski 2012 ↓, s. 30-31.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]