Bóbr I

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bóbr I
Ilustracja
Herb Bóbr I
Typ herbu

szlachecki

Pierwsza wzmianka

1839

Bóbr I – polski herb szlachecki.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Na tarczy dwudzielnej w słup, obramowanej srebrem, obitej złotymi gwoździami, w polu I błękitnym na gałęzi pnia bóbr w lewo, w II czerwonym nad krzakiem kwitnącej melisy ośmioramienna gwiazda złota[1]. W klejnocie trzy pióra strusie.

Historia herbu[edytuj | edytuj kod]

Nadany w 1839 roku Antoniemu Bobrowskiemu przez Mikołaja I

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Bobrowski

Przypisy[edytuj | edytuj kod]